Bleomycin Uygulanan Ratlarda CoQ10' in Lipit Peroksidasyonu,Antioksidan Profil ve Bazı Biyokimyasal Parametrelere Etkisi

Bu çalışmada bleomisin uygulanan ratlarda, CoQ10’ in lipit peroksidasyonu, antioksidan profil ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisi araştırıldı. Çalışmayı altı ve dokuz aylık 60 Wistar-Albino ırkı rat oluşturdu. Altı ve dokuz aylık ratlar üç gruba ayrıldılar. Birinci grup ratlara bleomisin 7,5 mg/kg/canlı ağırlık oranında intratrekeal olarak tek doz şeklinde uygulandı. İkinci grup ratlara bleomisine ilave olarak CoQ10 4 mg/kg/ canlı ağırlık oranında intraperitonal olarak hergün uygulandı. Üçüncü grup ratlara ise yalnız CoQ10 4 mg/kg/ canlı ağırlık oranında yine günlük olarak verildi. Çalışma süresi altı hafta olarak planlandı. Deneme öncesi ratlardan alınan kanlar kontrol grubu oluşturmak amacıyla kullanıldı. Uygulamanın üçüncü ve altıncı haftalarında kan örnekleri ve histopatoloji için doku örnekleri alındı. Yapılan analizlerde MDA düzeylerinde bleomisin verilen grupta önemli seviyelerde artışlar gözlendi. Diğer deneme gruplarında ölçülen yükselmeler, bleomisin verilen gruptan daha az olarak şekillendi. Glutatyon seviyelerinde kontrol değerlerine göre tüm gruplarda değişik anlamlarda azalmalar saptandı. Seruloplazmin değerlerinde ise tüm gruplarda deneme sonunda ciddi artışlar hesaplandı. Retinol miktarlarında CoQ10 verilen grup hariç diğer gruplarda çalışma sonunda artışlar gözlenirken α-tokoferol düzeyinde azalmalar saptandı. Histopatolojik bulgularda ise, bleomisin verilen grupta alveoller arası septumlarda belirgin kalınlaşmalar ve fibrozis şekillendi. Bleomisin ve CoQ10 verilen grupta gözlenen bu septum kalınlaşmaları daha az belirgindi. CoQ10verilen grupta ise amfizem ve hiperemiye bağlı daha hafif kalınlaşmalar gözlendi. Sonuç olarak, CoQ10’ in bleomisin ile birlikte verildiği grupta fibrotik görünümlerin, bleomisin verilen gruba göre daha az şekillenmiş olması CoQ10’ in antioksidan ve koruyucu etkisinin olduğunu göstermektedir. Bu koruyucu etkisi, akciğerlerde fibroblastların ve lökositlerin birikmelerinin inhibe edilmesi veya serbest oksijen radikallerinin oluşumunun engellenmesi ya da ortamdan uzaklaştırılması ile açıklanabilir

Anahtar Kelimeler:

Antioksidanlar, Antioksidan vitaminler, Bleomisin, CoQ10, , Lipit peroksidasyonu, , Rat

Bleomycin Uygulanan Ratlarda CoQ10' in Lipit Peroksidasyonu,Antioksidan Profil ve Bazı Biyokimyasal Parametrelere Etkisi

Keywords:

-,

PDF

___

Aalt B, Haenen RM, Doelman JA (1991). Oxidants and antioxidants: State of the art. Am J Med, 91, 3-13.
Akgül A (1997). Tıbbi Araştırmalarda İstatistik Analiz Teknikleri, Yüksek Öğretim Kurulu Matbaası, Ankara.
Akkuş İ (1995). Serbest Radikaller ve Fizyopatolojik Etkileri, Mimoza Yayınları, Konya.
Aslan R, Şekeroğlu MR, Bayıroğlu F (1995). Serbest radikal türlerin membran lipit peroksidasyonuna etkileri ve hücresel antioksidan savunma. Sağlık Bil Derg, 2, 137–142.
Bancroff JD, Cook HJ (1984). Mammal of histological tecniques, Ed., Livingstone C, New York.
Beutler E, Dubon O, And Kelly BM (1963). Improved method for the determination of blood glutathione., J Lab Clin Med, 61, 882-888.
Beyer RE (1990). The participation of coenzyme Q in free radical production and antioxidation. Free Radical Biology & Medicine, 8,545–565.
Byung PY (1994). Cellular defenses against damage from reactive species. Phys Reviews 74 (1), 139–172.
Dlugosz A, Piotrowska D (2002). Lipid peroxidation stimulated by Solvesso, Bawanol and methanol, and its counteraction by antioxidants in human placental mitochondria. Toxicology inVitro, 16,649–659.
Długosz A, Sawicka E, Marchewka Z (2005). Styrene and ethylene glycol have a synergetic effect on lipid peroxidation that is better protected than repaired by CoQ10 Toxicology in Vitro, 19 581–588.
Dündar Y, Aslan R (2000). Hekimlikte Antioksidant Stres ve Antioksidantlar, Afyon Kocatepe Üniv. 29, 4–5.
Erden EŞ, Kırkıl G, Deveci F, İlhan N, Çobanoğlu B, Turgut T, Muz MH (2008). Ratlarda bleomisin ile oluşturulan akciğer fibrozisinde erdosteinin inflamasyon ve fibrozis üzerine etkileri, Tüberküloz ve Toraks Derg, 56(2), 127–138.
Frei B, Kim MC, Ames BN (1990). Ubiquinol-10 is an effective lipid-soluble antioxidant at physiological concentrations. Proceedings of the Natural Academy of Sciences of Philadelphia, 87(12), 4879-4883.
Giri SN, Sharma AK, Hyde DM, Wild JS (1995). Ameliaretion of bleomycine – induced lung fibrozis by treatment with the platelet activating factor receptor antagonist WEB 2086 in Hamsters, Exp Lungh Research, 21, 287–307.
Gutteridge JM (1995). Lipit peroxidation and antioxidants as biomarkers of tissue damage. Clin Chem 41 (12),1819–1828.
Gündoğdu S (2005). İnsanlarada Üst ve Alt Solunum Yolu Enfeksiyonlarının Lipit Peroksidasyonu, Antioksidan Vitaminler ve Antioksidan Savunma Sistemleri Üzerine Etkilerinin Araştırılması. YYÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Van.
Kwong LK, Kamzalov S, Rebrinn I, Bayne AC, Jana CK, Morris P, Forster MJ, Sohal RS (2002). Effects of coenzyme Q10 administration on its tissue concentration, mitochondrial oxidant generation, and oxidative stress in the rat, Free Radical Bio Med, 33, 627–638.
Lazarus MC, Baumann LS (2007). He use of cosmeceutical moisturizers. Derm Ther, 2001;14.
McPearson RA (1996). Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods. (In: Henry JB, editor.) 237–57 Philadelphia: W.B. Saunders Company.
Miller KW, Yang CS (1985). An Isocratic High-Performance Liquid Chromatography Method for the Simultaneous Analysis of Plasma Retinol, α-tocopherol and Various Carotenoids. Analitical Biochemistry, 145, 21–26.
Moslen MT (1994). Reactive oxygen species in normal physiology, cell injury and phagocytosis, Free radicals in diagnostic medicine, Ed. D. Armstrong Plenum Press, NewYork Pp. 1-15.
Nornberg and Arner ESJ (2001). Reactive oxygen species, antioxidants and mammalian thiordoxin system. Free Rad Biol Med, 31,11,1287-1317.
Özyurt H, Söğüt S, Kart L (2004). Unhibitory effect of caffeic acid phanethyester on bleomycine-induced lung fibrosis in rats, Clinica Chimica Acta, 339, 1–2, 65–75
Piotrowska D, Długosz A, Paja KJ (2002). Antioxidative properties of coenzyme Q10 and vitamin E in exposure to xylene and gasoline and their mixture with methanol. Acta Poloniae Pharmaceutica, 59(6),427–432.
Quinn PJ, Baum H, Haris EJ, Franklin CS, Trivedi P (1980). The protective role of coenzyme Q against mercurial and carbon tetrachloride toxicity. In: Yamamura,Y.,Folkers, K.,Ito,Y.(Eds.),Biomed ical and Clinical Aspects of Coenzyme Q,vol. 2.Elsevier/North Holland Biomedical Press, Amsterdam, pp. 435–446.
Rawin HA (1986). An improved colorimetric enzymatic assay of ceuloplasmin. J Lab Clin Med, Volume 58, 161-168.
Rizzi R, Caroli A, Bolla P, Acciailoi A, Pagnacco G (1988). Variability of reduced glutathione levels in Massese ewes and its effect on daily milk production, J Dairy Research, 55, 345– 353.
Rowland M (1998). Coenzyme Q10 treatment improves the tolerance of the senescent myocardium to pacing stres in the rat, Cardiovasc Res, Oct 40(1):165–73
Seven A, Candan G (1996). Antioksidan savunma sistemleri. Cerrahpaşa Med, 27, 41–50.
Sleijefer S (2001). Bleomycin-induced pneumonitis. Chest, 120, 617–24.
Sushil JK, Mcuie R, Duett J and Herbest JJ. (1989). Erythrocyte membrane lipid peroxidation and glycosylated hemoglobin in diabetes, Diabetes, 38, 1539–1543.
Torun M, Yardım S (1993). Serbest radikallerin kalp-damar hastalıkları ile ilişkisi ve savunma mekanizmaları. FABAD,18, 173–184.
Uzel N (1988). Karbon Tetraklorür Uygulanan Sıçanlarda Lipit Peroksitlerinin Plazma Lesitin-Kolesterol Açil Transferaz Enzim Aktivitesi Üzerine Etkisinin İncelenmesi. İ.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
Vural N (1996). Toksikoloji, 2.Basım, Ankara Üniv. Eczacılık Fakültesi Yayınları, No:73, Ankara.,