Geleneksel mimari, bulunulan coğrafyada, iklim ve üretim şartlarına göre oluşan, halkın gelenekleri, töresi, yaşam biçimi, dini inanışları ve toplumsal hafızasıyla yoğrularak ortaya çıkan bir üsluptur. Geleneksel mimari literatüründe kırsal mimari önemli yer tutmaktadır. Kırsal mimari dokuyu oluşturan yapılar; korunma ve restorasyon bakımından şehir merkezlerindeki özdeşleri veya anıt eserlerden daha dezavantajlı durumda sayılabilecekken şanslı olanların bilinçli restorasyon uygulamaları ile sürdürülebilirlikleri sağlanmaktadır. Genellikle işlev odaklı, kendine has ölçü ve mimari planlaması ile öne çıkan kırsal mimari yapılar; çoğunlukla ekonomik sebeplerle süsleme yönünden zengin unsurlar içermemektedir. Ancak Trabzon Solaklı Vadisindeki özellikle Vakıf yoluyla vücuda gelen camiler, süsleme programları bakımından birçok kırsal cami yapısından farklı olarak ahşap oyma süslemeciliğin üst düzey örneklerini barındırmaktadır. Bu çalışma kapsamında bu örneklerden olan Trabzon Dernekpazarı Kondu Güney Mahallesi Camiinin vakıf kayıtları, mimari ve süsleme özelikleri ile Trabzon Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından 2018-2019 yılları arasında gerçekleştirilen restorasyon çalışmaları sunulmuştur. Eserde yapılan uygulamaların arşiv niteliğinde belgelenmesi, gelecek değerlendirme ve müdahalelere ışık tutması hedeflenmektedir.

Traditional architecture has a style which was based on climate conditions, construction materials, and which was knitted with the traditions, customs, life styles, religious beliefs and social memory of the people. Rural architecture has an important place in the literature of traditional architectural. In terms of protection and restoration, rural architectural structures can be considered in a more disadvantageous situation than the structures in city centers. Some rural structures were restored and their sustainability were ensured. Rural architectural structures, which are generally function-oriented, stand out with their unique measurement and architectural planning. They do not contain rich decoration due mostly to financial constraints. However, especially waqf mosques in Trabzon Solaklı Valley contain excellent examples of wood carving decoration. In this study, architectural and ornamental features of the Trabzon Dernekpazarı Kondu Güney Mahallesi Mosque are presented through the waqf records. Also, the restoration works carried out by the Regional Directorate of Trabzon Waqfs between 2018 and 2019 are also explained in detail. It is aimed to document the restoration practices and to shed light for future evaluations and restoration projects.