Milli Mücadelenin yaşandığı 1919–1922 yıllarında Türk milletini en fazla uğraştıran devlet hiç şüphesiz Yunanistan olmuştur. Küçük bir devlet olan Yunanistan’ın geniş Anadolu coğrafyasında söz sahibi olabilmesi için nüfus olarak kendisinden fazla olan Türk milletini savaşta bertaraf etmesi gerekiyordu. Ancak Anadolu’daki Yerli Rum halkın desteğini almadan bunu başarabilmesi mümkün değildi. Bu nedenle Milli Mücadele döneminde Yunanlılar, Türkler karşısında gerekli olan asker ihtiyacını büyük ölçüde Anadolu’da ki yerli Rumlardan sağlamaya çalışmıştır. Anadolu’daki yerli Rumların bir kısmı Türklere karşı Yunan ordusunun yanında yer alırken bir kısmı da yüzyıllardır aynı coğrafyada beraberce yaşadığı komşularına karşı savaşmamakta direnmiştir. Bu çalışmada Milli Mücadele ve sonrasında Anadolu’nun yerli Rumlarının yaşadığı sıkıntılar ve Türklerle aralarındaki iyi ilişkiler anlatılacaktır.

Greece doubtlessly was the leading country that caused trouble to the Ottoman Empire during the period 1919-1922 when the National Campaign continued. Greece, a small country, had to defeat the Turkish Nation whose population was more than the Greek in the war in order to have a say in the Anatolian territory. However, it is impossible to achieve this without having the support of the Greek in Anatolia. Therefore, Greece tried to supply soldiers from the Greek living in Anatolia considerably during the National Campaign. Whereas some of the Greek in Anatolia took place on the side of Greek Troops against the Turkish Troops, some others resisted not to fight against their neighbors with whom they lived together for centuries. This study handles the difficulty that the Greek in Anatolia had and good relationships that they established with the Turkish.