Sosyal Politikayı Şekillendiren Temel Perspektifler: Refah Devletinin Kodları

Toplumsal sorunların ortaya çıkardığı sosyal politika, toplumsal olaylar doğrultusunda zaman içerisinde değişmiş ve dönüşmüştür. Şüphesiz ki toplumsal olayları etkileyen ideolojiler de sosyal politikanın değişiminde doğrudan rol oynamışlardır. Ekonomik, siyasal ve sosyal açıdan farklı bakış açılarına sahip olan ideolojiler ve düşünceler, ortaya koydukları ilkeler çerçevesinde sosyal politikaya da farklı perspektifler kazandırmışlardır. Serbest piyasayı savunan liberalizm, refah uygulamalarının piyasa mekanizması ile çelişmeyecek şekilde devlet dışı aktörlerce sunulmasını savunmaktadır. Var olanı korumayı temel ilke olarak benimseyen muhafazakar gelenek ise serbest piyasanın ortaya çıkardığı eşitsizliklerin yumuşatılması noktasında, onarıcı bir görev üstlenerek, sosyal politikaya dair farklı bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Hem piyasacı hem de devletçi argümanları kapsayan sosyal demokrasi, sahip olduğu pragmatik bakış açısı doğrultusunda, idealizmden çok yapılabilirliği önemsemektedir. Bu bağlamda da refah devletinin amacını; ilkelerden, araçlardan ve yönetim biçiminden bağımsız bir şekilde toplumsal gelişme olarak belirlemiştir. Kapitalizmin tamamen ortadan kaldırılması gerektiğini savunan sosyalizm, refah devletini de kapitalizmin ortaya çıkardığı bir kurum olarak görmektedir. Sosyal demokrasi gibi pragmatik bir bakış açısına sahip olan üçüncü yol yaklaşımı ise sonuçlardan ziyade sebeplere yoğunlaşarak, gelirin yerine fırsatların yeniden dağıtılmasını, sosyal politikanın temel hedeflerinden birisi olarak ortaya koymaktadır. Sosyal politika bağlamında, erkeklerden bağımsız bir şekilde kadınlara özgü bir perspektifin ortaya çıkmasını sağlayan feminist yaklaşım, geleneksel aileye karşı çıkarak, erkeğin ekmek kazanan, kadının ise bakım sorumlusu olarak görüldüğü refah anlayışını reddetmektedir. Bu çalışmada; bahse konu ideolojilerin, sosyal politikayı nasıl ve ne yönde şekillendirdiği ele alınarak, bu bağlamda ortaya çıkan çelişkiler ve eksiklikler tartışılmaktadır. Her biri ayrı bir başlık altında detaylı olarak açıklanmaya çalışılan ideolojiler, sosyal politikaya kazandırdıkları perspektifler çerçevesinde incelenmektedirler.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal politika, Refah devleti, Liberalizm, Sosyalizm, Üçüncü yol, Muhafazakarlık, Sosyal demokrasi, Feminizm

Major Perspectives Shaping the Social Policy: Codes of Welfare State

The social policy that is shaped by social problems has been transformed by social events over time. Indisputably, ideologies affecting social events have also played a direct role in the change of social policy. Ideologies and ideas with different economic, political and social perspectives have also brought different perspectives to social policy within the framework of the principles they suggest. Advocating the free market, liberalism supports the implementation of welfare practices by non-state actors to avoid any conflict with the market mechanism. The conservative tradition, which adopts as a basic principle to maintain the existing condition, assumes a restorative task to mitigate the inequalities caused by the free market and takes a different approach toward social policy. Social democracy, which covers arguments that favor both the market and the state, focuses on feasibility rather than idealism in line with its pragmatic perspective. In this context, the purpose of the welfare state is defined as social development without regard to principles, tools and management. Socialism, which argues that capitalism should be completely eliminated, evaluates the welfare state as an institution created by capitalism. The third-way approach, which has a pragmatic perspective similar to social democracy, focuses on causes rather than consequences, and states the redistribution of opportunities, instead of income, as one of the main objectives of social policy. In the context of social policy, the feminist approach, which allows the emergence of a women-specific perspective that is independent of men, opposes the traditional family and rejects the concept of welfare where the man is regarded as the breadwinner and the woman as the caregiver. This study discusses how and in which direction said ideologies shape the social policy as well as conflicts and shortcomings emerging from this context. Each ideology is attempted to be explained in detail under a separate heading and they are all investigated within the framework of the perspectives they bring to the social policy.

Keywords:

Social policy, Welfare state, Liberalism, Socialism, Third way, Conservatism, Social democracy, Feminism,

PDF

___

Acar, E. (2017). “Neoliberalizm ve Sosyal Refah Devleti Ekseninde Üçüncü Yol Yaklaşımı”. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 248-263.
Aktan, C. C. (2007). “Muhafazakarlık ve Liberal Düşünce”, Köprü Dergisi, (97), 51-57.
Alcock, P., May, M. ve Rowlingson, K. (2011). Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar, Siyasal Kitapevi, Ankara.
Arnason, J. P. (2003). “Entangled Communisms: Imperial Revolutions in Russia and China”. European Journal of Social Theory, 6(3), 307-325.
Atasü Topçuoğlu, R. (2016). “Feminizmin Refah Devleti ve Sosyal Politika Alanına Eleştiri ve Katkıları”. Amme İdaresi Dergisi, 49(4), 37-63.
Ateş, U. (2015). “Sosyalist Düşüncenin Kaynakları: Büyük Britanya ve Fransa’da İşçi Hareketlerinin Başlangıcı ve Ütopya Düşüncesi (1800-1830)”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 70(1), 35-63.
Can, Y. (2005). “Toplumsal Yapı ve Değişme Kuramlarını Paradigma Temelli Bir Sınıflandırma Denemesi”. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(1), 1-11.
Çetin, Ü. (2012). “Milton Friedman’ın İktisat Bilimine Katkıları”. Liberal Düşünce Dergisi, 17(65), 29-56.
Demircan, Ç. (2010). “Üçüncü Yol ve Yolun Sonu”. Memleket, Siyaset ve Yönetim, 5(12), 201-228.
Dobson, A. (2016). Environmental Politics: A Very Short Introduction. Oxford University Press, UK.
Erdem, E., & Dumrul, C. (2014). “Keynesyen ve Neo-Klasik Yaklaşımlarda Finansal Sistem ve İktisadi Büyüme”. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(2), 45-86.
Erdoğan, M. (2004). “Muhafazakârlık: Ana Temalar”. Liberal Düşünce Dergisi, (34), 5-9.
Gül Sallan, S. (2009). “Refah Devletinin Dönüşümünde Kadın Haklarında Annelik Hakkından Çalışma ve Aile Sorumluluğuna Geçiş”. İnsan Hakları Yıllığı, (27), 49-73.
Gümüş, İ. (2018). “Tarihsel Perspektifte Refah Devleti: Doğuş, Yükseliş ve Yeniden Yapılanma Süreci”. Journal of Political Administrative and Local Studies, 1(1), 33-66.
Günaydın, G. (2001). “İngiltere Sol’unda Yeni Yaklaşımlar”. Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi, 2(7-8), 3-5.
Jameson, F. (1991). Postmodernism, or, the Cultural Logic of Late Capitalism. Duke University Press, NC-USA.
Kalfa Ataay, C. (2016). “Hayek ve Friedman’ın Devlet Anlayışı”. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 4(1), 129-151.
Kalfa, A. (2010). “Refah Rejimi Bağlamında Çocuk Bakımı Hizmetleri”. Çalışma ve Toplum Dergisi, 26(3), 191-220.
Koch, M. (2018). “Sustainable Welfare, Degrowth and Eco-Social Policies in Europe”. Social Policy in the European Union: State of Play 2018, European Trade Union Institute (ETUI) & European Social Observatory (OSE).
Koşal Akpınarlı, Ç. (2010). European Social Policy and the Green Perspective, Marmara Üniversitesi, Avrupa Birliği Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Lewis, J. (2002). “Gender and Welfare State Change”. European Societies, 4(4), 331-357.
Minford, P. (1991). The Supply Side Revolution In Britain, Edward Elgar Publishing, UK.
Offe, C. (1982). “Some Contradictions of the Modern Welfare State”. Critical Social Policy, 2(5), 7-16.
Polese, A., Morris, J. & Kovács, B. (2015). “Introduction: The Failure and Future of the Welfare State in Post-Socialism”. Journal of Eurasian Studies, 6(1), 1-5.
Prideaux, S. J. (2010). “The Welfare Politics of Charles Murray Are Alive and Well in the UK”. International Journal of Social Welfare, 19(3), 293-302.
Rose, H. (1981). “Rereading Titmuss: The Sexual Division of Welfare”. Journal of Social Policy, 10(4), 477-501.
Sarıöz Gökten, Y. (2013). “Pi̇yasa: Adam Smith Versus Karl Polanyi̇”. Academic Review of Economics & Administrative Sciences, 6(2), 127–137.
Türk, S. M. (2018). “Eko-Muhafazakârlığın Doğası”. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 14(53), 243-257.
Wilson, E. (2002). Women and the Welfare State. Tavistock Publications. USA.
Wright, T. & Gamble, A. (1999). The New Social Democracy. Wiley-Blackwell. UK.
Yıldırım, B. & Şahin, F. (2019). “Esping-Andersen’in Refah Devleti Sınıflandırması ve Makro Sosyal Hizmet Uygulamaları Temelinde Türkiye’nin Konumu”. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 2525-2554.