DİN EĞİTİMİ AÇISINDAN BİR HADİS-İ ŞERİFİN GÖSTERGEBİLİM YÖNTEMİYLE İNCELENMESİ

Özet          Bu çalışmada bir hadis, dil ile ilgili içeriği, göstergebilimsel okuma yöntemiyle söylem, anlatı ve mantık-anlam yönlerinden çözümlenmiştir. Kur’an-ı Kerim’den sonra ikinci temel kaynak kabul edilen hadislerin günümüzde bazı çevreler tarafından olumsuz bir değerlendirmeye tabi tutulması ve hadislere olan güveni sarsıcı çabalar içinde olunması bu çalışmayı önemli hale getirmektedir. Bu ve benzeri çalışmalarla hadislerin ayetlerden sonra ikinci temel kaynak olduğu düşüncesi ve onlara olan güven, her türlü karalama ve olumsuz değerlendirmeye rağmen kıyamete kadar önemini ve varlığını sürdürecektir. Din Eğitimi alanında hadislerin kolay ve derinlemesine anlaşılması ve anlatılması amacıyla güncel bilim dalı olan göstergebilimden faydalanarak ortaya çıkan bu çalışmada, bir hadis merkeze alınmış ve üzerinde çalışılmıştır. Hadis-i şerifin farklı rivayetleri ile birlikte hadiste ismi geçen Hz. Peygamber (s.a.s) ve kullandığı beden dili, Abdullah b. Mes’ûd, Akra’ b. Hâbis ve Uyeyn b. Hısn, hadiste kullanılan kavramlardan “ganimet”, yine hadiste geçen yer isimleri olan Huneyn Gazvesi ve Ci'râne mevkii üzerinde kısaca durulmuştur. Amaç, hadisin anlaşılması, tahlili, farklı bir okuması olduğu için bahsedilen isim, kavram ve yer isimlerine kısaca temas edilmiştir.        Anahtar Sözcükler: Göstergebilim, Gösterge, Din Eğitimi, Hadis, Beden dili, Söylem, Anlatı ve Mantık-Anlam çözümlemesi.
Anahtar Kelimeler:

Göstergebilim, Hadis

___

  • Altuntaş, Halil ve Muzaffer Şahin. Kur’an-ı Kerim Meâli. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2006.
  • Akalın, Şükrü Halûk. Türkçe Sözlük. TDK Yayınları, Ankara 2009, 2077.
  • Atan, Nurhayat. “Tilki İle Yılan Metninin Göstergebilimsel Çözümlemesi”. Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), 2008, 221-245.
  • Cerrahoğlu, İsmail, “Abdullah b. Mes’ûd”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 1: 114-115. İstanbul: TDV Yayınları, 1988.
  • Çakan, İsmail Lütfi. Anahatlarıyla Hadis. İstanbul: Ensar Yayınları, 1990, 39-40.
  • Davudoğlu, Ahmed. Sahih-i Müslim Tercemesi ve Şerhi. 11 cilt. İstanbul: Sönmez Neşriyat A.Ş Yayınları, 1979.
  • El-A’zamî, M. Mustafa. “Buhârî, Muhammed b. İsmâîl”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 6: 368-376. İstanbul: TDV Yayınları, 1993.
  • Erkal, Mehmet, “ Ganimet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 13: 351-354. İstanbul: TDV Yayınları, 1996.
  • Erkman, Fatma. Göstergebilime Giriş. İstanbul: Alan Yayınları, 1987, 8-11.
  • Fayda, Mustafa, “Abbas b. Mirdâs”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 1: 27. İstanbul: TDV Yayınları, 1988.
  • Görmez, Mehmet. Sünnet ve Hadisin Anlaşılması ve Yorumlanmasında Metodoloji Sorunu Ankara: TDV Yayınları, 2000, 1-2.
  • Fayda, Mustafa, “ Muhammed”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 30: 408-410. İstanbul: TDV Yayınları, 2005.
  • İbn Sa’d, Ebû Adillah, Muhammed. Kitâbü’t-Tabakâti’l-Kebîr. 11 cilt. İstanbul: Siyer Yayınları, 2015.
  • Kavaklıoğlu, Mahmut. “Sergilediği Beden Dili Açısından Hz. Peygamber” Çorum İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2004/2, 3: 49-80.
  • Kazancı, A. Lütfi, “Akra’ b. Hâbis”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2: 285. İstanbul: TDV Yayınları, 1989.
  • Koçyiğit, Talat. Hadis Usülü. Ankara: TDV Yayınları, 2008, 20-21.
  • Önkal, Ahmet, “ Ci’râne”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 8:25 İstanbul: TDV Yayınları, 1993.
  • Rifat,Mehmet. Göstergebilimin ABC’si. İstanbul: Simavi Yayınları, 1992, 6, 73-74, 79.
  • Şahin, Ahmet Rifat, “Son pişmanlık neye zarar?”, Psikeart Dergisi, İstanbul 2016, Sayı: 48, 14-15.
  • Tahhân, Mahmud. Yeni Hadis Usulü. trc. Cemal Ağırman. İstanbul: Rağbet Yayınları, 2015, 26.
  • Vâkıdî, Muhammed b. Ömer, Kitâbü’l-Meğâzî. thk. Marsden Jones, trc. Musa K. Yılmaz. 3 cilt. İstanbul: İlk Harf Yayınları, 2014, 180-181, 192.
  • Yavuz, Kerim. Günümüzde Din Eğitimi. Adana: ÇÜİF Yayınları, 1998, 52-53.