ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN OKUMA TUTUM VE ALIŞKANLIKLARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Bu araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlıkları ve becerilerine ilişkin tutum ve görüşlerinin belirlenmesidir. Öğrencilerin okuma alışkanlıkları ve tutumları arasında cinsiyet ve öncesi eğitim durumları açısından farklılaşma olup olmadığına bakılmıştır. Araştırmada öğrencilerin okuma alışkanlıklarını ve tutumlarını betimlemeyi amaçlayan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada 31 maddelik beşli Likert tipindeki “Okuma Alışkanlıklarına İlişkin Tutum Ölçeği” veri toplamak için kullanılmıştır. Aksaray Üniversitesi ve Fırat Üniversitesinde çeşitli bölümlerde eğitim gören üniversite öğrencileri çalışma grubunu oluşturmaktadır. Verilerin analizinde cinsiyet ve eğitim durumları değişkenlerine göre bağımsız gruplar t testi kullanılmıştır. Ayrıca okuma tutum ve alışkanlıkları arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amacıyla pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okuma yeterlikleri, bilinci ve alışkanlıkları arasında pozitif yönlü bir ilişkinin ve çeşitli değişkenler arasında da anlamlı farklılaşmaların olduğu belirlenmiştir. Bu noktada üniversite öğrencilerinin okuma becerilerinin ve alışkanlıklarının geliştirilip çeşitlendirilmesinde programlı bir şekilde ortam ve destek sağlanması; yazın bilim, metin dil bilim, gösterge bilimi yöntem ve tekniklerinden yararlanılması; sanat eğitimine ağırlık verilerek estetik zevkin geliştirilmesi zorunluluk olarak görülmüştür. Anahtar Sözcükler: Okuma, dil eğitimi, yazın, ana dili, dil bilimi.

Anahtar Kelimeler:

-

PDF

___

AKAY, H. (2009). Okumanın Yeniden Okunması: Bile Bile Okumak – İle Bile Okumak.
Turkish Studies, 4(3), 20-41.
ALYILMAZ, C. (2010). Türkçe Öğretiminin Sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728-749.
ARICI, A. F. (2008). Okumayı Niye Sevmiyoruz? Üniversite Öğrencileri ile Mülakatlar.
Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 91-100.
ARSLAN, Y., ÇELİK, Z. ve ÇELİK, E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığına
Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
, 113-124.
ASLANTÜRK, E. ve SARACALOĞLU, A. S. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin ve Sınıf
Öğretmeni Adaylarının Okuma İlgi ve Alışkanlıklarının Karşılaştırılması. Anadolu
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 155-176.
BATUR, Z., GÜLVEREN, H ve BEK, H. (2010). Öğretmen Adaylarının Okuma Alışkanlıkları
Üzerine Bir Araştırma: Uşak Eğitim Fakültesi Örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 3(1), 32-49.
ÇELEBİ, M. D. (2006). Türkiye’de Ana Dili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi, 14.10.2010
tarihinde http://sbe.erciyes.edu.tr/dergi/sayi_21/17-%20(285-307.%20syf.).pdf?ref,
adresinde erişildi.
DEMİR, C. ve YAPICI, M. (2007). Ana Dili Olarak Türkçenin Öğretimi ve Sorunları.
09.2010 tarihinde http://www.sosbil.aku.edu.tr/dergi/ıx2/10cdemir.pdf adresinde
erişildi.
ECO, U. (1991). Alımlama Göstergebilimi. (Çev. Sema RİFAT). İstanbul: Düzlem.
FİLİZ, K. (2004). Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda Okuyan
Öğrencilerin Meslekle İlgili Okuma ve Araştırma Alışkanlıkları. GÜ, Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi,24(2), 231-242.
GÖMLEKSİZ, M. N. (2004). Kitap Okuma Alışkanlığına İlişkin Bir Tutum Ölçeğinin Geçerlik
ve Güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 185-195.
GÜNEYLİ, A. (2008). Metin Türlerine Göre Okuduğunu Anlama Becerisinin Sınanması.
(Ankara Üniversitesi Örneği). Millî Eğitim, 179, 82-92.
HEİN, G. E. (1991). Constructivist Learning Theory.
http://www.exploratorium.edu/ifi/resources/constructivistlearning. html. 28.03.2010
tarihli erişim.
JAWORSKİ, B. (1996). Constructivism and Teaching - The Socio-cultural Context,
http://www.grout.demon.co.uk/ Barbara/ chreods.htm. 28.03.2010 tarihli erişim.
KURULGAN, M ve ÇEKEROL, G. S. (2008). Öğrencilerin Okuma ve Kütüphane
Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,
(2), 237-258.
MANGUEL, A. (2004). Okumanın Tarihi. (Füsun Elioğlu, Çev.). İstanbul: YKY.
ODABAŞ, H., ODABAŞ, Z., Y. ve POLAT, C. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Okuma
Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
ÖZDEMİR, E. (1983). Okuma Sanatı, Nasıl Okumalı Neler Okumalı. İstanbul: Varlık.
SAUSSURE, F. (1998). Genel Dil Bilim Dersleri. (çev. Berke VARDAR). İstanbul:
Multilingual.
SEMERCİ, Ç. (2002). Türk Üniversitelerinde Beden Eğitimi ve Spor Bölümü Öğrencilerinin
Okuma Alışkanlıkları. Eğitim ve Bilim, 27, 125, 36-43.
VARDAR, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Akçağ.
YALMAN, M., ÖZKAN, E. ve KUTLUCA, T. (2013). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Kitap
Okuma Alışkanlıkları Üzerine Betimsel Bir Araştırma: Dicle Üniversitesi Örneği. Bilgi
Dünyası, 14(2), 291-305.
YILDIRIM, Ö., KUTLU, Ö. ve KUMANDAŞ, H. (2014). Öğrencilerin Okuduğunu Anlamada
Üst Düzey Düşünme Becerisine Göre Sınıflandırılmasını Etkileyen Değişkenler. Türkçe Eğitiminde Kuramsal ve Uygulamalı Çalışmalar. (223-234). (Kamil İŞERİ, Gökhan
ÇETİNKAYA vd.). Ankara: Pegem Akademi.
YILDIZ, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara:
Pegema Yayıncılık.
YİLMAZ, Z. A. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Okuma Alışkanlığı. Elemantary
Education Online. 5(1), 1-6.
YILMAZ, B., KÖSE, E. ve KORKUT, Ş. (2009). Hacettepe Üniversitesi ve Bilkent
Üniversitesi Öğrencilerinin Okuma Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma. Türk
Kütüphaneciliği, 23(1), 22-51.