OKUL ÖNCESİ ÇOCUKLARININ PİYANO EĞİTİM METOTLARI ÜZERİNE BİRGÖZLEM VE DEĞERLENDĠRME

Piyano eğitimi, müzik eğitimi içerisinde oldukça ilgi gören çalgı eğitimlerinden biri olarak düşünülmektedir. Çocuklar, gençler ve hatta orta yaş ve üzerindekiler bile piyano eğitimi almak istemektedirler. Bunun nedenleri ayrı bir araştırma konusu olması ile birlikte, piyano eğitiminde sabırlı, programlı ve disiplinli bir eğitim sürecine ihtiyaç olduğu bilinmektedir. Piyano eğitiminde özellikle okul öncesi yaşlarda bulunan küçük çocukların karşısına, diğer çocuk çalgılarında görülmeyen tuş sisteminin gelmesi ile çocukları karışık ve sayıca fazla olan piyano tuşlarına yakınlaştırmak, piyano eğitimi yöntemlerini araştırmış bilgili bir eğitmen için sorun olmayabilmektedir. Bu eğitim sürecinde öncelikle dikkat edilmesi gereken husus, oyun oynayarak ve taklit ederek seslerin eğitim sürecine alınmasını sağlamaktır. Bunun amacı, işitilen seslerin düzgün ve yerinde çalınmasının hedeflenmesidir. Seslerin tiz-pes veya uzun-kısa olarak algılanmasını amaçlamak önemlidir. Böylece çocuğun beyni yani düşünce sistemi ile psikomotor yapabilirlikleri arasında bir bağ kurulmasını gerçekleştirmek mümkün olacaktır

___

BURNAM, E. M. (1958). Step By Step. Book One, Ohio: Willis Music Company, Cincinati.

ÇALIġIR, F. (1969). Çalgı Bilgisi. Ankara: ĠĢ Matbaacılık ve Ticaret.

DYKME, W. P. ve CUNCLIFF, M. H. (1955). School Music Handbook. Boston: C. Birchard and Company.

GÜVEN, ÇEVĠK vd. (2012). Çocuklara Yönelik Piyano Eğitimi BaĢlangıç Metotları Zerine Bir Değerlendirme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching, 1(2).

HALVAġĠ, B. (1989). Okul öncesi çocuklarda piyano eğitimi. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul: M.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.

JUSLIN, P. N. (1997). Emotional Communication in Music Performance: A Functionalist Perspective and Some Data. Music Perception. 14 (4), 383-418.

KILIÇ, I. (2011). Okul Öncesi Müzik Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.

KREUTZ, G. (2008). Wie Kinder Musik Empfinden, Erleben und Lieben Lernen. Das OnlineFamilienhandbuch des Staatsinstituts für Frühpädagogik (IFP), 1-5.

MANTIE, R., & TUCKER, L. (2008). closing The Gap: Does Musicmaking Have to Stop Upon Graduation? International Journal of Community Music, 1, 217–227.

OTACIOĞLU, S. (2002). İlköğretimde Ses Eğitimi. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

ÖMEROĞLU, E., ERSOY, Ö. vd. (2003). Müziğin Okulöncesi Eğitimde Kullanılması. 1. Baskı, Ankara: Kök Yayıncılık, Aydoğdu Ofset, 17-18.

PAMĠR, L. (1986). Çağdaş Piyano Eğitimi. Ġstanbul: Beyaz KöĢk Yayınları No: 2, Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu. Met-er Matbaası.

SCHAUM, W. J. (1965). Wir Musizieren am KLavier. Köln: Bosworth Edition.

ġENDURUR, Y. ve BARIġ, D. (2002). Müzik eğitimi ve çocuklarda biliĢsel baĢarı. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 165-174.

USZLER, M., GORDON, S., & SMITH, S. (2000). The Well-Tempered Keyboard Teacher (2nd ed.). New York: Schirmer Books, 35.

WOLTERS, K. (1975). Orientierungs Modell Klavier Unterstufe. Regensburg: Gustav Bosse Verlag.

WOLTERS, K. (1985). Handbuch der Klavierliteratur, zu Zwelhanden. Atlantis Musickbuch Verlag.