Üniversite Öğrencilerinin Aile Değerleri ile Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin mutluluk düzeyleri ile aile değerleri arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmış olup yaşları 18-25 arasında değişen 331 üniversite öğrencisinden oluşan bir çalışma grubu seçilmiştir. Katılımcıların 195'i (%58.9) kadın, 136'sı (%41.1) erkek olup yaş ortalamaları 21.46'dır. Veri toplamada kullanılan ölçme araçları Mutluluk Ölçeği, Aile Değerleri Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formudur. Veriler, çevrimiçi ortamda toplanmış ve analizleri için parametrik yöntemlerden Pearson Korelasyon Analizi, tek yönlü varyans analizi ve ilişkisiz gruplar t testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, aile değerleri alt boyutlarından duygusal bağ, evliliğe bakış ve sadakat ile mutluluk düzeyleri arasında anlamlı pozitif ilişki; kadın rolleri ile negatif ilişki saptanmıştır. Aile değerlerinin alt boyutları, cinsiyet ve anne babanın birliktelik durumu değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmakta; gelir düzeyine göre ise anlamlı bir fark göstermemektedir. Araştırma sonuçlarının gençlerin mutluluk düzeylerini artırmak amacıyla yapılacak olan çalışmalarda sahip oldukları aile değerlerinin bilinmesi anlamında literatüre katkı sağlaması amaçlanmaktadır.

___

  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye aile yapısı araştırması 2011. Ankara.
  • Aluş, Y. & Selçukkaya, S. (2016). Türk ailesinde mutluluk algısı ve değerleri. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD), 1 (2), 151-175.
  • Aydın, Mustafa (2011), “Değerler, İşlevleri ve Ahlak”, Eğitime Bakış Dergisi. 7(19)
  • Başbakanlık Aile ve Sosyal Politikalar Genel Müdürlüğü. (2010). Türkiye’de aile değerleri araştırması. Ankara: Manas Medya.
  • Bulut, S. & Dilmaç, B. (2018). Üniversite öğrencilerinin sahip olduğu değerler psikolojik iyi oluş ve mutluluk düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkiler. OPUS International Journal of Society Researches, 9 (16), 349-374
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. (13. Baskı). Pegem Akademi.
  • Demirci, İ. & Ekşi. H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice 18(29) 303–354
  • Demirci, İ. (2017). Huzurlu ve mutlu yaşamın değerler ve karakter güçleri bağlamında karma bir araştırmayla incelenmesi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
  • Ekşi, H., Demirci, İ., Yıldız, C. ve Ekşi, F. (2015) Almanya’da yaşayan Türk göçmenlerinin aile değerleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 13(29), 41-82.
  • Ekşi, H., Erkilet, A., Otrar, M., Durmuş, A., Erdoğan, A., Kılınç, C., Kızılkan, N. ve Gökçek, Y. Z. (2010). Medya Profesyonellerinin ve Medyanın Aile Algısı. Ankara: ASAGEM.
  • Eryılmaz, D. A. (2010). Aile yapısı ergeni mutlu eder mi? Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22 (22), 21-30.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1996). Family and human development across cultures: A view from the other side. Hillsdale, N.J.: Erlbaum.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2017). Benlik, aile ve insan gelişimi: Kültürel psikolojide kuram ve uygulamalar. 4. Baskı, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Karakitapoğlu-Aygün, Z., & İmamoğlu, E. O. (2002). Value domains of Turkish adults and university students. The Journal of Social Psychology, 142, 333-351.
  • Konrad Adenauer Stiftung (2021) Türkiye Gençlik Araştırması Raporu, Ankara: GFK
  • Kuşdil, M. E., Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk öğretmenlerinin değer yönelimleri ve Schwartz değer kuramı, Türk Psikoloji Dergisi, 15 (45), 59-76.