2017 YILI HAYAT BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırmanın amacı hayat Bilgisi dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesidir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden fenomonoloji yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Yozgat Merkez, Yozgat Sorgun ve Sorgun Esenli Kasabasında görev yapmakta olan 32 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Ulaşılan veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen bulgulara dayalı veriler kategorize edilerek çizelgelerde belirtilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenler;  ağırlıklı olarak hayat bilgisi dersi öğretim programındaki kazanımları hayata uyarlanabildiğini belirtmişlerdir. Çevresel şartların, ailesel şartların ve bireysel şartların bu kazanımların uygulanmasında zorluk oluşturabildiğini, bazı kavramların soyut kaldığını, bazı kazanımların ise sınıf seviyesinin üstünde olduğunu belirtmişlerdir. Konuların fazla sürelerin ise az olduğu bazı öğretmenler tarafından vurgulanmasına rağmen çoğunluk süreleri yeterli görmektedir. Ders ve çalışma kitaplarının daha nitelikli olması gerektiği üzerinde duran öğretmenler materyallerinin yeterli olmadığını bildirmişlerdir.  Öğretmenlerin çoğu ölçme ve değerlendirmede soru-cevap, gözlem formları ve sınıf içi ve dışı etkinlikleri baz almaktadır. Bunların yanında test, boşluk doldurma, doğru-yanlış, eşleştirme ve açık uçlu soruları kullanmaktadırlar. Öğretmenler genel olarak standart ölçme ve değerlendirme yöntemlerini kullanmaktadırlar.  Atatürkçülük konularının yeterliliği konusunda çoğunluk yeterli bulmakla birlikte Atatürk'ün hayatının yanında milli duyguları yansıtacak konuların işlenmesi ve Atatürkçülükle ilişkilendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Öğretmenler programa katkı amaçlı olarak programın günlük yaşam ile daha ilişkili olması gerektiğini belirtmişlerdir. Ders kitaplarının görsellerinin ve etkinliklerinin daha iyi olması gerektiğini belirtmişlerdir. Programın daha esnek olması gerektiğini belirtmişlerdir. Araştırma sonuçları kapsamında önerilerde bulunulmuştur.

EVALUATION OF THE LIFE STUDIES CURRICULUM IN TERMS OF TEACHERS OPINIONS

The aim of this research is to evaluate the life science lesson curriculum according to teacher opinions. The research was carried out by means of phenomonology from qualitative research methods. The study group of the study is composed of 32 class teachers working in Yozgat, Sorgun and Esenli Township. Semi-structured interview technique was used as data collection tool. The data were analyzed for content. The data based on the findings are categorized and indicated in the charts. According to the results of the research; they emphasized that the achievements of the lecture curriculum are mainly adaptable to life. They have stated that environmental conditions, familial conditions and individual circumstances can create difficulties in applying these gains, that some concepts are abstract, and some gains are above the class level. Even though some of the teachers have emphasized that the longer the duration of the topics is, the more the majority periods are sufficient. Teachers who emphasized that the course and workbooks should be more qualified, reported that the materials were not sufficient. Most teachers are based on questions and answers, observation forms and in-class and out-of-class activities on assessment and evaluation. They use tests, space filling, true-false, matching, and open-ended questions. Teachers generally use standard assessment and assessment methods. As for the sufficiency of Atatürk's subjects, majority stated that it is sufficient to reflect the national feelings of Atatürk and to be associated with Kemalism. Teachers have indicated that the program should be more relevant to daily life in order to contribute to the program. They stated that the visuals and activities of the textbooks should be better. They stated that the program should be more flexible. Suggestions were made within the scope of the research results.

___

  • Alak, G. ve Nalçacı, A. (2012). Hayat bilgisi öğretim programı öğelerinin öğretmen görüşlerine göre deÄŸerlendirilmesi. Buca Faculty of Education Journal, (33), 36-51.
  • Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüşlerine göre deÄŸerlendirilmesi (Sinop ili örneÄŸi). Kastamonu EÄŸitim Dergisi, 19(1), 113-126.
  • Belet, Åž. D. (2008). Hatay bilgisi dersi öğretim programı. YaÅŸar, Åž. (Ed.), Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi (ss. 21-40). EskiÅŸehir, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 937.
  • Büyüköztürk, Åž., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Åž. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araÅŸtırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Christensen, L., B., Johnson, R., B. Ve Turner, L., A. (2015). AraÅŸtırma yöntemleri desen ve analiz (Çev. Edt: Ahmet Aypay). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Creswell, J. W. (2012). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). Boston: Pearson Education, Inc.
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araÅŸtırma yöntemleri beÅŸ yaklaşıma göre nitel araÅŸtırma ve araÅŸtırma deseni. (Çeviri Editörleri: Yrd. Doç. Dr. Mesut BÜTÜN, Yrd. Doç. Dr. Selçuk BeÅŸir DEMİR). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Deveci, H. (2008). Hatay bilgisi dersinin tanımı, kapsamı ve ilköğretim programındaki yeri. YaÅŸar, Åž. (Ed.), Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi (ss. 1-19). EskiÅŸehir, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 937.
  • Glesne, C. (2012). Nitel araÅŸtırmaya giriÅŸ. (Çev.: A. Ersoy ve P. YalçınoÄŸlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Gliner, J. A., Morgan, G. A., ve Leech, N. L. (2015). Uygulamada araÅŸtırma yöntemleri: desen ve analizi bütünleÅŸtiren yaklaşım (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaf, Ö. G. Ö. (2000). Hayat bilgisi dersinde bazı sosyal becerilerin kazandırılmasında yaratıcı drama yönteminin etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(6).173-184.
  • Kazu, H., ve Aslan, S. (2012). BirleÅŸtirilmiÅŸ sınıf öğretmenlerinin hayat bilgisi dersi öğretim programına yönelik görüşlerinin incelenmesi (nitel bir araÅŸtırma). Turkish Studies, 7(2), 693-706.
  • Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci sınıf programının öğretmenler tarafından deÄŸerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16), 419-431.
  • MEB. (2005). İlköğretim 1, 2 ve 3. sınıflar hayat bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • MEB. (2018). Hayat bilgisi dersi öğretim programı (ilkokul 1, 2 ve 3. sınıflar). Ankara.
  • MEKB (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli EÄŸitim ve Kültür Bakanlığı) (2009). İlkokul (temel eÄŸitim ı. Kademe) hayat bilgisi öğretim programı (1.,2., ve 3. Sınıflar).
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araÅŸtırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Öztürk, T., ve Kalafatçı, Ö. (2016). İlkokul hayat bilgisi dersi öğretim programının uygulanabilirliÄŸinin öğretmen görüşlerine göre deÄŸerlendirilmesi. Ihlara EÄŸitim AraÅŸtırmaları Dergisi, 1(1), 58-74.
  • Palavan, Ö., ve BaÅŸar, E. (2014). Hayat bilgisi dersinde beyin temelli öğrenmenin öğrencilerin baÅŸarılarına ve kalıcılığa etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1). 165-178.
  • Tay, B., ve Yıldırım, K. (2013). Bilgisayar destekli öğretimin hayat bilgisi öğretimi dersinde baÅŸarıya etkisi ve yönteme iliÅŸkin öğretmen adaylarının görüşleri. UÅŸak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1). 84-110.
  • Tuncer, U. (1999). Hayat Bilgisi ve sosyal bilgiler öğretiminde karşılaşılan içerik ve öğrenme sorunları. Pamukkale Üniversitesi EÄŸitim Fakültesi Dergisi, 6(6), 41-46.
  • Yıldırım, A. ve ÅžimÅŸek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araÅŸtırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: 3
  • BaÅŸlangıç: 2013
  • Yayıncı: Tokat GaziosmanpaÅŸa Üniversitesi, Lisansüstü EÄŸitim Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME BECERİLERİ YETERLİK ALGILARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Murat TUNCER, Emine GEÇİM

TÜRKİYE’DE BİYOLOJİ EĞİTİMİ ÜZERİNE YAPILAN LİSANSÜSTÜ TEZLERİNİN İNCELENMESİ

Esra ÖZAY KÖSE, Meryem KONU

ÖĞRETMEN ADAYLARININ MÜLTECİLERE YAPILAN EĞİTİM YARDIMLARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Funda NAYIR, Saadet KURU CETİN

Düzeltme (2017/9)

Editör KURULU

SAĞLIK HİZMETLERİ MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA KAYGILARI VE ÖZ-YETERLİK ALGILARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Aysel ARSLAN, Ebrar IIMAN, Rukiye ASLAN

ORTAOKUL ALTINCI SINIF ÖĞRENCİLERİNİN TEMEL DEMOKRATİK DEĞERLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Adnan ÇIRAK

KISALTILMIŞ GENEL TUTUM VE İNANÇ ÖLÇEĞİ'NİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI

Osman URFA, Deniz Tuğçe URFA

FEN BİLİMLERİ ÖĞRETMENLERİNİN STEM HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Berna Gül BİÇER, Mustafa UZOĞLU, Aykut Emre BOZDOĞAN

TÜRKİYE'DEKİ SURİYELİ ÇOCUKLARA EĞİTİM HİZMETİ SUNMADA KÜLTÜREL DUYARLILIK VE BÜTÇE PLANLAMASI: AVUSTRALYA’DAN BİR ÖRNEK OLAY İNCELEMESİ

Artun Kerem CANAZ, Erdal KÜÇÜKER

2017 YILI HAYAT BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Mehmet SAĞLAM, Ozgur BABAYİĞİT, Ayhan GÖKÇE, Ömer YILMAZ