YEŞİL İŞLETMELER SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM VE KARTEPE

Sürdürülebilirlik, doğal çevreyi ve doğal kaynakları, gelecek nesillerin kullanma hakkını saklı tutaraktüketme ilkesidir.Yeşil ve temiz bir dünya içerisinde yaşamak, çevresel sürdürülebilirliğin sağlanması ve işletmelerintopluma ve çevreye karşı taşıdığı sosyal sorumluluklar, işletmelerin geleceğe yönelik plan ve beklentilerini ve tümfaaliyetlerini çevreye duyarlı bir şekilde yeniden gözden geçirmesine neden olmaktadır.Tüm bu süreç işletmelerin günümüzün modern bir yönetim sistemi olarak yeşil işletmeciliği benimsemelerini veeski geleneksel yönetim uygulamalarından vazgeçmelerini zorunlu kılmaktadır.Betonlaşmanın hızla arttığı günümüzde azınlık olarak, yeşil ve çevre duyarlılığını korumaya çalışan bir dönemdeyaşıyoruz. Bilindiği üzere Kyoto Standartları’nın tüm dünyaca benimsendiği bir ortamda gündelik yaşantımızıoluşturan yükselen çevre duyarlılığı trendi konaklama sektörünü de etkileyen olumlu bir gelişme oldu. Yeşilişletmecilik, çevresel sürdürülebilirlik çerçevesinde işletmelerin faaliyetlerini doğal dengeyi koruma amaçlı,çevreye verilen zararın en alt seviyeye indirildiği bir üretim anlayışıdır. Bu anlayışın hayata geçirilmesiyle Kartepeyöresi turizm sektöründe her geçen gün yıldızı parlayarak gelişen bir turizm merkezi konumuna gelecektir. Gelinenbu noktada Kartepe, hizmet sunan işletmelerin çevreye ve topluma karşı olan sorumluluklarını yerine getirmesinisağlarken; diğer destinasyon bölgelerindeki rakiplerine karşı, turizmde rekabet gücü, yeni pazarlara girme şansı,müşteri tatmini gibi konularda önemli avantajlar elde etmiş konuma gelmiş olacaktır. Bu çalışmada 1.Uluslararasıve 5.Ulusal Emek ve Toplum Kongresi’nin, “kongre konuları” arasında yer alan “yeşil işletmelerin” turizm deKartepe ekonomisi üzerinde “pozitif etkilerini” değerlendirmek adına sürdürülebilirlik kapsamında turizmin sahipolduğu zenginlikleri kirletip yok etmeden geleceğe taşımak adına atılacak adımların bir değerlendirmesi olacaktır.Ayrıca işletme başarısı üzerinde etkisi bulunan çevresel sürdürülebilirliğe yönelik yeşil işletmecilik faaliyetleri ileişletme başarı göstergeleri arasındaki ilişki çeşitli boyutları ile birlikte ele alınarak Bu çalışmanın sonuç kısmında;işletmelerin çevresel sürdürülebilirlik noktasında sahip oldukları bilinç ve çevresel duyarlılığa ilişkin bakış açılarıincelenmeye çalışılmaktadır.

Keywords:

Turizm, Yeşil İşletmeler Çevre, Sürdürülebilirlik, Kartepe,

PDF

___

Handbook Of Sustainable Development, Edward Elgar, Cheltenham, Ss. 240- 253.
Cooper, C. & Wahab, S. (2001). Tourism’s Approach To Sustainability / Conclusion, Ed. Salah Wahab And Chris Cooper, Tourism İn The Age Of Globalisation, (Pp. 319-333). London: Routledge.
Daly, H. E. (1991), “Elements Of Environmental Macroeconomics”, (Ed.) R. Costanza, Ecological Economics: The Science And Management Of Sustainability, Columbia University Press, New York, Ss. 32-46.
Fennell, D.A. & Butler, R.W. (2003). A Human Ecological Approach To Tourism Interactions. International Journal Of Tourism Research, 5(3), 197-210.
Gönel, Feride, “Globalleşen Dünyada (Nasıl Bir) Sürdürülebilir Kalkınma”, Birikim Dergisi,Sayı:158, 2002 . Ss.72-80, Gunderson, L. H. (2000), “Ecological Resilience: İn Theory And Application”, Annual Review Of Ecology And Systematics, 31, Ss. 425-39.
Hacıoğlu, N. & Girgin, G. (2008). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Yeşil Pazarlamanın Yeri Ve Önemi.13.Ulusal Pazarlama Kongresi ”Sürdürülebilirlik Ve Pazarlama” Bildiri Kitabı (Ss. 417-422), Düzenleyen Çukurova Üniversitesi İ.İ.B.F., Adana. 30 Ekim-01 Kasım 2008.
Hollıng, C. S. (1973), “Resilience And Stability Of Ecological Systems”, Annual Review Of Ecology And Systematics, 4, Ss. 1-23.
Hu, W. & Wall, G. (2005). Environmental Management, Environmental Image And The Competitive Tourist Attraction. Journal Of Sustainable Tourism, 6, 617-635.
Ian, Barnes.Pamela Barnes (1993),” Tourısm Policy İn The European Comminty”, Tourism İn Europa:Strıtctures And Developments.
C.A.B.İnternational, Wallingford. S 47
Kahraman, N. & Türkay, O. (2006). Turizm Ve Çevre. Ankara: Detay Yayıncılık., S.124.
Kuntay, O. (2004), Sürdürülebilir Turizm Planlaması, Ankara: Alp Yayınevi.
Küçükaslan, N. (2007). Özel İlgi Turizmi. Ankara: Ekin Yayınevi., S.160-164.
López, R. E., Anríquez, G., & Gulatı, S. (2007), “Structural Change And Sustainable Development”, Journal Of Environmental Economics And Management, 57(3), Ss. 307- 22, Doi:10.1016/J.Jeem.2006.10.003.
Markandya, A., Harou, P., Bellù, L. G., & Cıstullı, V. (2002), Environmental Economics For Sustainable Growth: A Handbook For Practitioners, Edward Elgar, Cheltenham.
Mcmınn, S. (1997), “The Challange Of Sustainable Tourism”, The Environmentalist, Sayı: 17, S.135-141
Munasınghe, M. (1993), “Environmental Economics And Sustainable Development”, The World Bank, Washington, D.C. : Munasınghe, M. (2009), Sustainable Development İn Practice: Sustainomics Methodology And Applications, Cambridge University Press, New York.
Munasınghe, M. (2001), “Sustainable Development And Climate Change: Applying The Sustainomics Transdisciplinary Meta-Framework”, International Journal Of Global Environmental Issues, 1(1), Ss. 13-55, Doi:10.1504/Ijgenvı.2001.000970.
Munasınghe, M. (2009), Sustainable Development İn Practice: Sustainomics Methodology And Applications, Cambridge University Press, New York.
Pontıng, C. (2008), Dünyanın Yeşil Tarihi: Çevre Ve Büyük Uygarlıkların Çöküşü. (Çev.) A. Başçı, Sabancı Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Teberler, M., Baysan S. & Yıldırım, C. (2006). Türk Seyahat Acentelerinin Turizmin Çevresel Etkilerine Karşı Tavırları. 2. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı (Ss. 220-228). Düzenleyen Balikesir Üniversitesi. Balıkesir, 20-22 Nisan 2006.
Türker, N. (1999). Çevreye Karşı Duyarlılığın Uluslararası Rekabette Bir Strateji Olarak Kullanılması. Turizm Sektöründe Rekabet Stratejileri Haftasonu Semineri V. (Ss. 160-171). Düzenleyen Nevşehir Turizm İşletmeciliği Ve Otelcilik Yüksekokulu. Kayseri, 23-25 Ekim 1998.
Vıncent, İncent May. (1991) “Tourism, Environment And Development”, Tourism Management, 12 (2), Ss.L 12-118