TURİZM VE REKREASYON ROTASI BELİRLENMESİ: ÇANAKKALE ÖRNEĞİ

Çanakkale kenti coğrafi konumu ve dünyada az bulunan boğaza sahip olması nedeni ile tüm dünyadanziyaretçilerin odak noktasıdır. Kent, tarihi ve kültürel açıdan çok zengindir. Doğal açıdan eşsiz peyzajlara sahipolan kırsal alanlar kentin gelişiminde önem taşımaktadır.Bu çalışmada kentin İstanbul ve Bursa girişi yönünde kalan ve merkeze yakın kırsal bölge araştırmaalanı olarak seçilmiştir. Çalışmanın amacı bu kırsal bölgelerin kültürel peyzaj değerlerinin irdelenerek, turizm verekreasyon açısından bir rota oluşturmaktır. Bu amaçla bilgi formları hazırlanmış ve alan araştırması ile ve yerelhalk ile yapılan sözlü görüşmeler ile kültürel değerler belirlenmiştir. Bu yöntem ile çalışma alanına ait bilgilerkarşılaştırmalı olarak görülebilmekte ve değerlendirilmektedir. Çalışmada sonuç olarak ele alınan kırsal bölgedehem kentli hem de turistler açısından zevkli bir turizm-rekreasyon rotası oluşturulmuştur. Bu çalışmanın bölgedekidiğer kırsal alanlara uygulanması ve bölgesel planlamada veri olarak kullanılabilmesi hedeflenmektedir.

Keywords:

Çanakkale, turizm-rekreasyon rotası, kırsal peyzaj kültürel peyzaj,

PDF

___

Aas, C., Ladkin, A., Fletcher, J. (2005). Stakeholder Collaboration and Heritage Management. Annals of Tourism Research,32(1), 28–48.
Anonim, (2014). Çanakkale Doğa Turizmi Master Planı 2013 – 2023.
Anonim, (2018). Çanakkale İli’nin Türkiye Haritasındaki Yeri ve Konumu Nerede. ( Erişim 18.10.2018).
https://www.lafsozluk.com/2012/01/canakkale-ilinin-turkiye-haritasindaki.html
Bıçkı, D. (2011). Geleceğin kentte inşası: Çanakkale kırsalında göç eğilimleri. The Journal of Faculty of Economics and administrative sciences. 16/3: 149-169.
Erduran Nemutlu, F. (2017). Çanakkale Kırsal Alan Kültürel Peyzaj Değerleri (Kuzey – Batı Merkez Köyleri). International Journal of Landscape Architecture Research. Uluslararası Peyzaj Mimarlığı Araştırmaları Dergisi. E-ISSN: 2602-4322, 1 (1): 14-18.
Giannecchini, M., Twine, W., Vogel, C. (2007). Land-cover Change and Human–Environment Interactions in a Rural Cultural Landscape in South Africa. The Geographical Journal. V: 173/1: 26-42. PB. Blackwell Publishing Ltd. 9600 Garsington Road, Oxford, OX4, 2DQ, United Kingdom.
Kaya, L.G. (2002). Cultural landscape for tourism. Zonguldak Karaelmas Universitesi, Bartın Orman Fakultesi Dergisi. 4 (4): 54-60. Somuncu, M., Yiğit, T. (2009). Göreme Milli Parkı ve Kapadokya Kayalık Sitleri Dünya Mirası Alanı’ndaki Turizmin Sürdürülebilirlik Perspektifinden Değerlendirilmesi. V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu Bildiriler Kitabı: 387-402, 16-17 Ekim 2008, Ankara.
TUİK, (2014). Seçilmiş göstergelerle Çanakkale, 2013. Yayın No: 4192: XI-XII, Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Ankara. P:179. ISBN: 978-975-19-6091-7., http:// www.tuik.gov.tr (Erişim: 10.10.2016).
Twine, W. (2005). Changing socioeconomic factors influence vegetation change in the communal rangelands of the South African Lowveld African Journal of Range and Forage Science 22: 93–100.
UNESCO. (1999). The World Heritage Convention and Cultural Landscapes in Africa Expert Meeting. 9-14 March 1999, Tiwi, Kenya.
UNESCO. (1998). Natural Sacred Sites. Cultural Diversity and Biological Diversity International Symposium, 22-25 September 1998, Paris.
Uysal, A.O. (2014). Turkish Studies. International Periodicalfor the Languages, Literature nd History of Turkish. 9/10: 1075-1106. Ankara.