Vergi Yükü Ekonomik Büyüme İlişkisinin Westerlund ve Edgerton (2007) Panel Eşbütünleşme Testi İle Analizi

Vergilemenin temel amacı kamu harcamalarının finansmanını sağlamaktır. Bu amaç vergilemenin mali amacıdır. Bununla birlikte vergilemenin ve vergilerin tek amacı kamu harcamalarının finansmanı değildir. Bu mali amacın yanında vergiler ekonomik ve sosyal amaçlara da sahiptir. Vergilerin, hangi amaçla kullanılırsa kullanılsın, mükellefler üzerinde neden olduğu bazı etkiler ve yarattığı bir mali yük vardır. Mükellefler üzerindeki etkilere benzer şekilde vergilerin ekonomi üzerinde de ortaya çıkan etkileri bulunmaktadır. Vergiler maliye politikası araçlarından biridir. Bir maliye politikası aracı olarak vergilemenin ve dolayısıyla vergilerin ekonomik amaçlarından biri de ekonomik büyümenin sağlanmasıdır. Vergilerin ekonomik amaçlarından biri ekonomik büyümenin sağlanması olsa da vergilerin ekonomik büyüme üzerindeki etkisi teoride tartışılan bir konudur. Bu tartışma neo-klasik büyüme modelleri ve içsel büyüme modelleri çerçevesinde ve vergilerin ekonomik büyüme üzerinde etkili olup olmadığı konusunda yoğunlaşmaktadır. Bu kapsamda neo-klasik büyüme modellerinde vergilerin ekonomik büyüme üzerinde herhangi bir etkisi olmadığı kabul edilirken, içsel büyüme modelinde ise vergilerin ekonomik büyüme üzerinde hem negatif hem de pozitif yönde etkili olabileceği savunulmaktadır. Kısaca içsel büyüme modelleri çerçevesinde, vergilerin ekonomik büyüme üzerinde etkili olduğu kabul edilmekte; ancak, bu etkinin yönünün hem pozitif hem de negatif olabileceği kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı içsel büyüme modellerinin öngördüğü vergi ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin varlığını IMF tarafından tanımlanan üst orta gelir grubunda yer alan ülkelerde 2008-2019 dönemi için araştırmaktır. Bu kapsamda Westerlund ve Edgerton (2007) panel eşbütünleşme testi kullanılmıştır. Eşbütünleşme ilişkisinin tespitinin ardından katsayı tahmini için Pesaran (2006) CCE testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular içsel büyüme modeli çerçevesinde varlığı ifade edilen vergi yükü ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin hem pozitif hem de negatif yönlü olarak varlığını doğrulamaktadır

___

  • Açıkgöz, Ş. (2006). Türkiye’de vergi gelirleri, vergi yapısı ve iktisadi büyüme ilişkisi: 1968-2006, Ekonomik Yaklaşım, 19(68), 91-113.
  • Adkisson, R. V. ve Mohammed, M. (2014). Tax structure and state economic growth during the great recession, The Socail Science Journal, 51-79-89.
  • Arnold, J. (2008). Do tax structures affect aggregate economic growth? Empirical evidence from a panel of OECD countries, Economic Department Working Papers, 643, OECD.
  • Atrostic, B. K. ve Nunns, J. R. (1991). Measuring tax burden: A historical perspective, in fifty years of economic measurement: The jubilee o the conference on research in income and wealth, (343-420), University of Chicago Press.
  • Barro, R. J. (1990). Government spending in a simple model of endogeneous growth, Journal of Political Economy, 98(5), 103-125.
  • Benos, N. (2009). Fiscal policy and economic growth: empirical evidence from EU countries, MPRA Paper, 19174.
  • Breusch, T. S. ve Pagan, A. R. (1980). The langrange multiplier test and its applications to model specification in econometrics, The Review of Economic Studies, 47(1), 239-253.
  • Burgess, R. ve Stern, N. (1993). Taxation and development, Journal of Economic Literature, 31(2), 762-830.
  • Canavire-Bacareza, G., Martinez-Vazquez, J. ve Vulovic, V. (2013). Taxation and economic growth in Latin America, IDB Working Paper Series, 431, Inter-American Development Bank.
  • Dackehag, M. ve Hansson, A. (2012). Taxation of income and economic growth: An empirical analysis of 25 rich OECD countries, Journal of Economic Development, 21(1), 93-118.
  • Demir, M. ve Sever, E. (2016). The relationship between tax revenues and economic growth: A panel data analysis on the OECD countries, Econ World 2016, 10-12 August 2016, London.
  • Durmuş, S. (2017). Eğitim harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisi: Ampirik bir çalışma, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54(629), 9-18.
  • Easterly, W. ve Rebelo, S. (1993). Fiscal policy and economic growth: An empirical ınvestigation, NBER Working Paper,4499, Cambridge, Mass.
  • Engen, S. ve Skinner, J. (1992). Fiscal policy and economic growth, NBER Working Paper, 4223, National Bureau of Economic Research, Cambridge, Mass.
  • Furceri, D. ve Karras, G. (2008). Tax changes and economic growth: empirical evidence for a panel of OECD”, Manuscript University of Illinois, 1, 1-29.
  • Kibritçioğlu, A. (1998). İktisadi büyümenin belirleyicileri ve yeni büyüme modellerinde beşeri sermayenin yeri, AÜ SBF Dergisi, 53/1-4, 207-230.
  • Kneller, R., Bleaney, M. F. ve Gemmell, N. (1999). Fiscal policy and growth: Evidence from OECD countries, Journal of Public Economics, 74, 171-190.
  • Kutbay, H. (2021). Vergi yükünün ve yapısının ekonomik büyüme üzerindeki etkileri: OECD ülkeleri için panel veri analizi, Mali Çözüm Dergisi, 31(164), 13-35.
  • Lee, Y. ve Gordon, R. H. (2005). Tax structure and economic growth, Journal of Public Economics, 89, 1027-1043.
  • Marsden, K (1984). Links between taxes and economic growth some empirical evidence, World Bank Staff Working Papers, 605, Washington DC.
  • Mendoza, E., Milesi-Ferretti, G. ve Asea, P. (1997). On the effectiveness of tax policy in altering long-run growth: Harberger’s superneutrality conjecture, Journal of Public Economics, 66, 99-126.
  • Milasi, S. ve Waldmann, R. J. (2018). Top marginal taxation and economic growth, Applied Economics, 50(19), 2156-2170.
  • Pesaran, M. H. (2004). General diagnostic tests for cros section dependence in panels, CESifo Working Paper Series; No. 1229, IZA Discussion Paper, No. 1240, 1-39.
  • Pesaran, M. H. (2006). Estimation and ınference in large hetereogeneous panels with a multifactor error structure, Econometrica, 74(4), 967-1012.
  • Pesaran, M. H. (2007). A simple panel unit root test in the presence of cross-sectional dependence, Journal of Applied Econometrics, 22(2), 265-312.
  • Pesaran, M. H., Ullah, A. ve Yamagato T. (2008). A bias-adjusted lm test of error cross-seciton ındependence, Econometrics Journal,11, 105-127.
  • Samuelson, P. A. (1954). The pure theory of public expenditure, The Review of Economics and Statistics, 36(4), 387-389.
  • Saraç, T. B. (2015). Vergi yükü ve ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye örneği, Maliye Dergisi, 169, 21-35.
  • Solow, R. M. (1956). A contribution to the theory of economic growth, The Quarterly Journal of Economics, 70(1), 65-94.
  • Stoilova, D. ve Patonov, N. (2012). An empirical evidence for the ımpact of taxation on economy growth in The European Union, Tourism & Management Studies, 1031-1039.
  • Topal, M. H. (2017). Vergi yapısının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi: OECD ülkelerinden ampirik bir kanıt, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(3), 183-206.
  • Tosun, M. S. ve Abizadeh, S. (2005). Economic growth and tax components: An analysis of tax changes in OECD, Applied Economics, 37, 2251-2263.
  • Veronika, B. ve Lenka, J. (2012). Taxation of corporations and their ımpact on economic growth: the case of EU countries, Journal of Competitiveness, 4(4), 96-108.
  • WEB_1, (2022). Dünya Bankası resmi internet sitesi, World Development Indicators, https://databank.worldbank.org/source/world-development-indicators, Erişim Tarihi: 07.06.2022.
  • Westerlund, J. ve Edgerton, D. L. (2007). A panel bootstrap cointegration test. Economics letters, 97(3), 185-190.
  • Xing, J. (2011). Does tax structure affect economic growth? Empirical evidence from OECD countries, Oxford University Centre For Business Taxation, Oxford.
  • Yalçınkaya, Ö. ve Kaya, V. (2017). Doğal işsizlik oranı mı yoksa; işsizlik histerisi mi?: OECD ülkeleri için yeni nesil panel birim kök testlerinden kanıtlar (1980-2015), Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(33), 1-18.