Teknolojinin eğitim ortamlarına entegrasyonuna dair alan yazın incelendiğinde son yıllarda yapılan çalışmaların arttığı görülmektedir. Mevcut çalışmaların bir sistem dahilinde incelenerek ortaya konmasının, gelecekte yapılması düşünülen çalışmalara ışık tutması açısından oldukça önemlidir. Bu doğrultuda bu çalışmanın amacı, 2020 yılı öncesinde Türkiye’de eğitim alanında teknoloji entegrasyonuna dair yapılmış tezlerin incelenerek, mevcut durumun kapsamlı ve holistik bir açıdan çözümlenerek ortaya konulması ve böylece, alandaki araştırmacılara özgün ve süreklilik arz eden çalışmalar için bir başlangıç noktası oluşturmaya yardımcı olmaktır. Bu bağlamda, Yükseköğretim Kurumu (YÖK) ulusal veritabanında taranarak ulaşılan 26 tez çalışma kapsamına alınarak, betimsel içerik analizi yapılarak çalışmalar, hem tanımlayıcı ve metodolojik açıdan hem de konu alanı, önemli sonuç ve öneriler açısından analiz edilerek, mevcut durum betimlenmeye çalışılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; teknoloji entegrasyonuna dair yapılan çalışmaların son yıllarda bir artış gösterdiği, yapılan çalışmaların genellikle yüksek lisans düzeyinde yapıldığı görülmüştür. Metodolojik açıdan ise tezlerin çoğunlukla karma ve nicel yöntemlerle gerçekleştirildiği, örneklemlerin daha çok K-12 düzeyindeki öğretmenlerle yapıldığı ama K-12 düzeyindeki öğrencilere çok az yer verildiği, veri toplama aracı olarak daha çok ölçek, anket ve gözlem araçlarının kullanıldığı, tezlerin bir kısmında örnekleme yöntemlerinin hiç belirtilmediği sonuçlarına ulaşılmıştır. Konu, sonuç ve öneriler açısından değerlendirildiğinde ise en fazla modelleme, özyeterlilik ve inanç konularının çalışıldığı; sonuç ve önerilerin ise eğitici ve eğitici adayları, modelleme ve problemler üzerine yoğunlaştığı görülmüştür.