İran’da devrim sonrası oluşan yeni siyasal sistem içerisinde, vakıflar (Bonyad) ile yeni askeri/güvenlik temelli kurumlar ağı birbirilerine bağlıdırlar. Devrim Muhafızları Ordusu (DMO) ile vakıfların ekonomi ve dış politika alanında kurdukları bağlar bunun en güncel örneğini teşkil etmektedir. Her ikisi de siyasi olarak Velayet-i Fakih’ten elde ettikleri meşruiyet ile güçlü birer aktör olma özelliğini korumuşlardır. Devrim sonrası süreçte ekonomide ve özellikle savunma sanayisinde elde ettikleri güç, vakıfların dış politika süreçlerindeki etkinliğini attırmalarını sağlamıştır. Böylece iç politikanın ötesine geçen bağlantılara ve çıkarlara sahip oldukları bilinmektedir. İran çalışmaları açısından tartışılması gereken vakıfların bu güçlü pozisyonuna yönelik henüz kapsamlı bir inceleme kaleme alınmamıştı. Dinmukhammed Ametbek vakıfların dış politikada yumuşak güç kullanımı ile ilişkisine odaklanarak kaleme aldığı İran Vakıfları: Dış Politika Arkasındaki Yumuşak Güç kitabı, bu boşluğu doldurabilecek önemli katkılar sağlıyor.