Arthur Miller ve Modern Trajedi

Trajedi tiyatronun en eski branşlarından biridir. Trajedinin ilk kuralları Klasik Çağda Aristoteles tarafından kaleme alınmıştır. Klasik çağdan yirmi birinci yüzyıla kadar süren dönemdeki serüveninde trajedi kavramında bazı değişimler meydana gelmiştir. Bu çalışmada klasik ve modern trajedi konusunda birçok eleştirmenin düşüncelerine yer verilecektir. Dolayısıyla bu konuda yazılmış birçok makale incelenmiştir. Konu hakkındaki tartışmaların çoğu ünlü Amerikalı tiyatro yazarı Artur Miller’ın Satıcının Ölümü adlı eseri üzerinde yoğunlaşmıştır. Acaba bu eser bir trajedi midir veya sıradan bir bireyin trajedisi yazılabilir mi? Birçok eleştirmen Miller’ın şaheserinin Aristo’nun trajedi kurallarına uymadığı için bir trajedi eseri olarak kabul edilemeyeceğini vurgularken diğer taraftan Miller kendisi ve çok sayıda eleştirmen eserin yirminci yüzyılda yazılmış en iyi trajedi olduğunu iddia etmişlerdir. Eleştirmenler şunu vurgulamışlardır: klasik dönemin trajedi kuralları aynen günümüz modern trajedisine uygulanamaz. O halde sıradan bir birey ya da Amerikan ekonomisinin öncüsü olan pazarlamacılar gibi topluluklarda trajedi kahramanı olabilirler.

Arthur Miller and Modern Tragedy

Tragedy is one of the oldest branches of theatre. The first rules of tragedy had been defined by Aristoteles in the classical age. From the classical age up to 21st century which is a long period of its adventure, there has been some changes in the concept of tragedy. In this study the ideas of different critic on classical and modern tragedy will be given. So many article on that subject were handled. Most of discussion is on the famous American theatre writer Arthur Miller’s master work Death of a Salesman whether it could be accepted as a tragedy work or not. Also could the tragedy of an ordinary man be written or not. Many critics claim that Miller’s master work cannot be accepted as tragedy because it does not maintain the rules of Aristotelian tragedy. On the other hand, Miller himself and many other critics bet that Death of Salesman is one of the best tragedies written in 20th century. And they add that the rules of tragedy of classical age cannot be applied in modern age. So just as the changes in other scientific fields the rules of tragedy can be changed or adopted to our age. Thus an ordinary individual or a society like salesmen who are the ponies of the American economy can be the heroes of modern tragedy as well.

___

  • Aristo (1987). Poetica, Çev. İ. Tunalı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bayouli, T., & Sammali, I. (2019). Tragedy and social drama in Arthur Miller's Death of a Salesman. Arab World English Journal for Translation & Literary Studies, 3 (2), s. 37-48. DOI: http://dx.doi.org/10.24093/awejtls/vol3no2.4
  • Burian, P. (1997). “Myth İnto Mythos: The Shaping Of The Tragic Plot”, in Easterling (Ed.), The Cambridge Companion To Greek Tragedy, Cambridge, University Press: s. 178-207.
  • Erkan, Ü. A. B. ( 2012). “Arthur Miller’ın Death Of A Salesman Oyununda Modern Bir Trajik Kahraman”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 21 (3), s. 101-110.
  • Fuller, H. (1977). A Salesman is Everybody. Ed. Gerald Weales. New York: Penguin Books.
  • Gökdağ, E. (2003). “Tiyatro Kuramının Başlangıcından Modern Döneme Tragedyanın Algılanışı”, Tiyatro Araştırmaları Dergisi 15(15), s. 166-184.
  • Gören, E. (2014). “Klasik Yunan Tragedyasında Ad(Landırman)ın ‘Trajik’ İşlevi”, FLSF, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 17, s. 237-263.
  • Gürlüyer, A. (2012). “Arthur Miller’ın Mr. Peters’ın Bağlantıları Adlı Oyununa Modern Bir Yaklaşım”, Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölümü Dergisi 21(2), s. 59-77.
  • Hawkins, W. (1996). Death of a Salesman: Powerful Tragedy. Death of a Salesman. Ed. Gerald Weales. New York: Penguin.
  • Hynes Joseph A. (1967). Attention Must Be Paid, Unvs. Of. Pen: The Wiking Press.
  • Lewis, A. (1970). American Plays and Playwrights of the Contemporary Theatre. New York: Crown Pub.
  • Martin, R. A. (1996). The Nature of Tragedy in Arthur Miller's "Death of a Salesman, South Atlantic Review, Autumn, 1996, Vol. 61, No. 4 (Autumn, 1996), pp. 97-106.
  • Miller, A. (1994). Death of A Salesman, Çev. M. A. Saraç, Ankara: İlke Yayınevi.
  • Miller, A. (1966). From the introduction to Arthur Miller’ plays, Discussions of Modern Drama. Boston.
  • Miller, A. (1974). Tragedy and the Common Man. in Dramatic Theory and Criticism: Greeks to Grotowski. Bernard Dukore. New York: Holt, Rinehart and Winston, pp. 894-97.
  • Nutku, Ö. (1985). Dünya Tiyatro Tarihi 2, İstanbul: Remzi Yayınevi.
  • Nutku, Ö. (1998). Dram Sanatı. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Schweinitz, G. (1967). ‘Death of A Salesman: A Note On Epic and Criticism’ The Univrs. Of Pen: The Wiking Press. N. Y.
  • Stambusky, Alan A. (1968). “Arthur Miller: Aristotelian Canons in Twentieth Century Drama.” Modern American Drama. Ed. William E. Taylor. Florida: Deland.
  • Şener, S. (1982). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi. İstanbul: Adam Yayıncılık.
  • Tekerek, N. & Tekerek, İ. (2008). “Aristoteles’te Poetik ve Etik Bütünlük Örneklerle Eylem, Karakter ve Erdem”, Tiyatro Araştırmaları Dergisi 26, s. 57-84.
  • Turku, M. (2013). “Death of a Salesman, When Tragedy Meets the Modern Man”, Journal of Literature and Art Studies 3 (4), pp. 224-229.
  • Williams, R. (2006). Modern Trajedi. Çev. B. Özkul, İstanbul: İletişim Yayınları.