Ender EREN, Recep Sürhat MÜNİROĞLU, Uğur ÖZER

Farklı Yaş Gruplarındaki Lisanslı Tenisçilerin Görsel ve İşitsel Reaksiyon Zamanlarının İncelenmesi

Farklı yaş gruplarındaki lisanslı tenisçilerin görsel ve işitsel reaksiyon zamanlarının incelenmesi amacı ile yapılan bu çalışmaya 11–17 yaş gruplarındaki tenisçiler dâhil edilmiştir. 11–14 yaş grubuyla 15–17 yaş grubu arasındaki farklar incelenmiştir. Sessiz ve ışıksız olan bir ortamda yapılan görsel ve işitsel reaksiyon zaman ölçümleri New Test 1000 gereci ile yapılmıştır. Tüm ölçümler 14:00–16:00 saatleri arasında uygulanmıştır. Ölçümlerden önce her sporcuya test anlatılmış, 5’er deneme hakkı verilmiştir. Sonrasında yapılan 5 deneme forma kaydedilmiştir. Ölçüm sonuçlarına göre; 11–14 yaş grubu tenisçilerin görsel reaksiyon ortalama değeri 0,367±0,047 msn, 15–17 yaş grubu tenisçilerin görsel reaksiyon ortalama değeri ise 0,315±0,034 msn bulunmuştur. 11–14 yaş grubu tenisçilerin işitsel reaksiyon ortalama değeri 0,364±0,066 msn, 15–17 yaş grubu tenisçilerin işitsel reaksiyon ortalama değeri ise 0,363±0,055 msn bulunmuştur. Araştırmada elde edilen veriler, Shapiro-Wilks testine göre normal dağılım göstermesi nedeniyle “Mann Whitney-U Testi” ile analiz edilmiştir. İstatistiksel analiz sonucunda tenisçilerin; 11–14 yaş grubu ile 15–17 yaş grubu arasında görsel reaksiyon zaman ölçümleri arasında fark vardır (p>0,05). 11–14 yaş grubu ile 15–17 yaş grubu arasında işitsel reaksiyon zaman ölçümleri arasında fark vardır (p>0,05). Sonuç olarak yapılan görsel ve işitsel reaksiyon zaman ölçümlerinde 15–17 yaş grubunun değerleri 11–14 yaş grubu değerlerine göre istatistiksel olarak daha iyi çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

tenis, görsel reaksiyon, işitsel reaksiyon, reaksiyon zamanı

Examination of Visual and Auditory Reaction Times of Licensed Tennis Players in Different Age Groups

The aim of this study was to detect the audio–visual reaction periods of different age groups and 11–17 aged tenis players were included to this study. The differences between 11–14 aged and 15–17 aged tenis players have consisted the scope of this study. Audio–visual reaction period measurement, which have been conducted in a sound free, and properly lighted environment have been made with help of a device called Newtest 1000. All the measurements have been conducted between the hours 14:00 and 16:00. Every athlete has been informed about the test prior to the acquisition process and each player has been given 5 trial modes before the actual recording. The second of 5 trial and their results have been recorded in the form. According to measurement results; The mean visual reaction value of tennis players in the 11–14 age group was 0,367±0,047 msc and the mean visual reaction value of tenis players in the 15–17 age group was found to be 0,315±0,034 msc. The mean auditory reaction value of tennis players in the 11–14 age group was 0,364±0,066 msc and the mean visual reaction value of tenis players in the 15–17 age group was found to be 0,363±0,055 msc. The data acquired in there search have been analyzed with the test method “Mann Whitney-U” due to Shapiro-Wilks Normality Test result. After the statistical analyze; 11–14 age group and 15–17 age group have been different time periods in respect of visual reaction (p > 0,05). 11–14 age group and 15–17 age group has different time periods in respect of audio reaction (p > 0,05). As a conclusion in respect of audio–visual reaction periods, 15–17 age group has recorded higher sizes in comparison with the 11 – 14 age group.

Keywords:

tennis, visual reaction, auditory reaction, reaction time,

PDF

___

Açıkada, C., Ergen, E. (1990). Bilim ve Spor. 11-128, Ankara.
Akgün, N. (1994). Egzersiz Fizyolojisi. Cilt:2 Ege Üniversitesi Basımevi, 74-80, İzmir.
Akgün, N., Ergen, E., Ertat, A. (1988). 11–17 Yaşları Arasındaki Çocuklarda Kardiyorespituvar ve Motoscel Fiziksel Uyum Değerleri ve Çeşitli Vücut Ölçümleri ile İlgili Preliminer Sonuçlar. Sporda Yetenek Seçimi Sempozyumu.
Akşit, T. (2002). Elit Tenisçilerde Temel Teknik Hareketlere Yönelik İzokinetik Kuvvetin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Akşit, T., Özkol, M. Z. (2004). Elit Tenisçilerde Anaerobik Güç Ve Kapasite Performansının Saha Ve Laboratuar Koşullarında İncelenmesi. 10.ICHPER-SD Avrupa Kongresi ve Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. İzmir.
Aslan, C. S., Karakollukçu, M., Gül, M., Fişne, M. (2013).13-15 yaş güreşçilerin fiziksel ve motorik özelliklerinin bir yıllık değişimlerinin karşılaştırılması. Spor Hekimliği Dergisi. 48: 1-7.
Aslan, C. S., Özer, U., Dalkıran, O. (2016) Kız Çocuklarında Koordinasyon ve Reaksiyon Özelliklerinin Yaş Değişkenine Göre İncelenmesi. MAKÜ Sağ. Bil. Enst. Derg. 4(1): 27-33.
Bayar, P., Koruç, Z. (1992). Reaksiyon Zamanı El ve Göz Koordinasyonu Ölçer İki Aracın Türkiye Normlarının Saptanmasına Ön Çalışma Sonuçları. H.Ü. Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksek Okulu Yayını Spor Bilimleri II. Ulusal Kongre Bildirileri, 130-135, Ankara.
Bompa, T. O. (1998). Antrenman Kuramı ve Yöntemi. Çeviri: İlknur Keskin, A. Burcu Tuner. Kültür Ofset. Ankara.
Can, S. (2007) 10–12 Yaş Grubundaki Erkek Tenisçiler, Masa Tenisçiler ve Aynı Yaş Grubundaki Sedanterlerin Reaksiyon Zamanlarının Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Ankara.
Catelli, R. (1990). Reaction Time and Movement Time. Medicine and Science in Sport and Exercise. vol.22, no.1, 75-77.
Chu, D. A. (1995). Power Tenis Training. Human Kinetics Champaign. 7-15, 3345.
Çimen, O., Günay, M. (1996). Dairesel Çabuk Kuvvet Antrenmanlarının 16-18 Yaş Grubu Erkek Masa Tenisçilerin Bazı Motorik Özelliklerine Etkisi. HÜSBD. 7(3), 3-11, Ankara.
Çolakoğlu, M., Selamoğlu, S., Gündüz, N., Acarbay, Ş., Çolakoğlu, S. (1993). Sprint ve Atlayıcıların Hamstring Quadriceps Kuvvet Oranlarının Düzeltilmesinde İzometrik Egzersizlerin Etkileri. Spor Bilimleri Dergisi, Cilt 4,Sayfa 24-31.
Çolakoğlu, H. (1986). Çocuk ve Spor. Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
Diker, G., Zileli, R., Özkamçı, H., Ön, S. (2017) GençTenisOyuncularının Bazı Fizyolojik ve Biyomotor Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Uls Spor Egz& Ant Bil Derg. 3(1): 25–32.
Dündar, U. (1996). Antrenman Teorisi. Bağırgan Yayımevi, Sporsal Kuram Dizisi, 3.Baskı, S 133-135, Ankara. Eyuboğlu, E., Aslan, C. S. (2016). U-15 Futbol Takımı Oyuncularının Motorik Özelliklerinin Belirlenmesi. International Journal of Science Culture and Sport. 4:(SI 3): 864-869.
Eyuboğlu, E., Özkan, A. (2016).Relationships between Special Judo Fitness Test (SJFT), Flexibility and Some Variables of Lower-Upper Body on Young Judokas. 3rd European Science of Judo Research Symposium. Ferrauti, A., Maier, P., Weber, K. (2002). Tennis Training. MeyerandMeyerVerlag.
Fox, E. L., Bowers, R. W., Foss, L. M. (1999). Beden Eğitimi ve Sporun Fizyolojik Temelleri. (Çev. Cerit,M.) Bağırgan Yayınevi, S 15, Ankara.
Gelen, E., Mengütay, S., Karahan, M., Kaldırımcı, M. (2008). Elit erkek tenis oyuncularının fiziksel uygunluk özelliklerinin incelenmesi. A. Ü. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 10(2): 56.
Gullikson, T. (2003). Teniste Fiziksel Uygunluk Testleri. (Çev. Yavuz Yarsuvat B.) Spor Araştırmaları Dergisi. Cilt 7, Sayı 1, 135-156.
Günata, G. P., İnce, G. (2011). 9-12 Yaş Grubu Çocukların Motorik Fonksiyonları ve Reaksiyon Zamanları Üzerine 12 Haftalık Temel Badminton Eğitimi Antrenmanlarının Etkileri.Uluslararası Spor Araştırmaları Dergisi.
Karagöz, Ş. (2008). 8-10 Yaş Arası Çocuklarda 12 Haftalık Tenis Antrenmanlarının Görsel ve İşitsel Reaksiyon Zamanına Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, A.Karahisar.
Karakulak, İ., Avcı, S., Aslan, C. S., Eyuboğlu, E. (2016). Genç Futbol ve Tenis Oyuncularının El-Pençe ve Bacak Kuvvetlerinin Karşılaştırılması. 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 2016.
Karakuş, S., Küçük, V., Koç, H. (1996). 1995 Balkan Şampiyonasına Katılan Badminton Sporcularının Reaksiyon Zamanları. Gazi Üniversitesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, 36-38, Ankara. Kermen, O. (1997). Tenis Teknik ve Taktikleri.Ed: B. Yavuz, Aşama Matbaacılık.
Keskin, B., Ateş, O., Kiper, K. (2016). Tenis Performans Sporcularına Uygulanan Özel Antrenman Programının ITN Derecelerine Etkisi. İÜ Spor Bilimleri Dergisi. 6(3): 79-93.
Koç, H., Aslan, C. S. (2010). Erkek Hentbol ve Voleybol Sporcularının Seçilmiş Fiziksel ve Motorik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi.12(3): 227–231.
Kotharis, S., Wylie, B. (1996). Neuromuskular Performance Characteristics In Elite Female Athlets. Journal Of Sports Medicine, July 01, USA.
Küçükyetkin, M., Çelik Kayapınar, F. (2006). 12 Haftalık Halk Oyunları Eğitiminin İlköğretim 1. Sınıf Öğrencilerinin El-Göz Koordinasyonları ve Reaksiyon Sürelerine Etkisinin Değerlendirilmesi. 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Muğla.
Muratlı, S. (1997). Çocuk ve Spor. Bağırgan yayınevi, 2.baskı, S 174-175, Ankara.
Nakamoto, H., Mori, S. (2008). Sport-specific decision-making in a go/no go reaction task: Difference among non-athletes and baseball and basketball players. Perceptual and Motor Skills. 106(1): 163-171.
Özer, U. (2007). 8-11 Yaş Kız Çocuklarında Mini Tenis Eğitiminin Koordinasyon ve Reaksiyon Zamanı Gelişimi Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Özkan, A., Köklü, Y., Eyuboğlu, E., Akça, F., Koz, M., Ersöz, G. (2010). Kadın voleybolcularda vücut kompozisyonu, somatotip özellikler, anaerobic performans, bacak ve sırt kuvveti arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(4): 23-34.
Perry, A. C., Wang, X., Feldman, B. B. (2004). Can Laboratory-based Tennis Profiles Predict Field Tests of Tennis Performance? J Strength Cond Res. 18: 13.
Schönbörn, R. (1995). Antrenör Gelişim Kursu, Nisan, Ankara.
Sevim, Y. (1997). Antrenman Bilgisi, TutibayLtd. Şti., Geliştirilmiş Baskı, Ankara.
Söğüt, M., Müniroğlu, R. S., Deliceoğlu, G. (2004). Farklı kategorilerdeki genç erkek tenis oyuncularının antropometrik ve somatotip özelliklerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2(4): 155-162.
TFF (1997). Tenis Kuralları. Tenis Federasyonu Yay., Ankara.
Tuncel, F. (2001). Antrenör Adayları ve Antrenörlere Yönelik Genel Antrenman Bilgisi. A.Ü. Basımevi, Ankara. Unierzyski, P. (2002). Tenis Gelişim Semineri, Ankara.
Urartu, Ü. (1992). Tenis-Teknik, Taktik, Kondisyon. İstanbul.
Weber, K. (1982). Tennis–Fitness. Gesundheit, Training und Sportmedizin. BLV Verlagsgeselschaft. Deutchland.