1960’lardan itibaren siyasî literatürde yer almaya başlayan diyaspora kavramı güncel uluslararası siyasetin/ilişkilerin dikkat çeken kavramlarından bir tanesi haline gelmiştir. Bu çalışmada da, diyaspora kavramının kısa bir kuramsal değerlendirmesini takiben Türkiye’deki Kafkas diyasporası(ları) olarak nitelediğimiz Ermeni, Azeri, Gürcü ve Kuzey Kafkas halklarının örgütlenmeleri, tarihsel süreçte muhacirlikten diyasporalığa geçiş hikayeleri, kendi içlerindeki dönüşümleri ve birbirlerine bakışları anlatılmaya ve Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte bu grupların niteliklerinde meydana gelen değişim ve bu değişime paralel olarak grupların anavatanları ile olan ilişkilerine de dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Makalenin ikinci kısmında ağırlık son dönemde Abhazya ve Çeçenistan’da meydana gelen gelişmelere bağlı olarak aktiviteleri ve etkileri gözle görülebilir biçimde artan Kuzey Kafkasyalılara verilerek, diyasporanın Türk Dışişleri ve siyasetçileri üzerindeki etkisi örneklerle gösterilmeye çalışılmıştır.

The concept of diaspora, which was incorporated into the literature on politics in the 1960s, has become a significant notion in current international politics. This study aims to present a theoretical assessment of the diaspora concept, followed by the organisation and the evolution of the Caucasian diaspora(s) in Turkey, which include Armenians, Azeris, Georgians, and other North Caucasian peoples. It discusses their transformations from emigrants to diaspora, their views regarding each other as well as the changes that took place within these groups after the collapse of the Soviet Union which had a dramatic impact on their relations with their homelands. The second part of this study shifts the emphasis to the recent developments in Abkhazia and Chechnya, and to the activities and increasing influence of the diaspora over Turkish Ministry of Foreign Affairs and their political leaders in Turkey.