Bu makale, 1999 Helsinki Zirvesinden itibaren ama özellikle ABD’nin Irak’ı işgalinin etkisi altında Türkiye ve AB arasında görülen çarpıcı yakınlaşma sürecini incelemektedir. Soğuk Savaş sonrasında Türkiye ve AB’nin farklılaşan anlayışları ve algılamaları sonucu, Türkiye-AB üyelik süreci iyi işlememiş, hatta büyük bir “ yapısal” krize girmişti. Ancak, 1999-2003 yılları arasında AB, Türkiye ve dünya politikasında görülen değişimler sonucu, Türkiye ve AB birbirlerini yeniden keşfetmişler ve daha önceleri hiç görülmeyen bir şekilde yakınlaşmışlardır. Bu yakınlaşmanın temel karakteristiği, iki tarafın birbirini algılamalarında görülen stratejik dönüşümdür.

This article analyses the rapprochement process between Turkey and the EU which has been developing since the 1999 Helsinki Summit and especially in the wake of the US invasion of Iraq. As a result of differing perceptions of Turkey and the EU in the post Cold War, the Turkey-EU membership process had faced a deep "structural" crisis. However, after some important changes in the years from 1999 to 2003, Turkey and the EU rediscovered, and approached each other in such a way that it is incomparable with the past-. The basic character of this rapprochement is the strategic transformation in the perceptions.