Bu makalede bağımsızlık sonrasında Kosova’da kimlik siyaseti incelenmektedir. Makalede Kosovalı Arnavutlar ile Sırplar arasındaki düşmanlığın doğal veya başlangıçtan beri gelen değil Arnavut ve Sırp ulusal kimliğinin oluşturulması sırasında ortaya çıkmış olduğunu iddia eden sosyal inşacı yaklaşım uygulanmaktadır. Ulus ve ulusal kimliğin sosyal olarak inşa edilmiş ve hiçbir zaman tamamlanmayacak, ucu açık bir süreç olduğu kabul edildiğinde, bağımsızlık sonrasında Kosova’da, etnik ya da dini aidiyetlere bağlı olmayan ve vatandaşlık esasına dayalı bir “Kosovalı” kimliğinin oluşturulmasının kuramsal olarak mümkün olabileceği iddia edilmektedir. Kosova’nın bağımsızlık süreci ve sonrası incelendiğinde ise bu kimliğin oluşturulmasının büyük ölçüde yeni Kosova devletinin anayasal temellerini oluşturan hukukun üstünlüğü ve insan haklarına saygı gibi ilkelerin etnik köken ve kültür farkı gözetilmeden tüm Kosova halkına yönelik olarak uygulanmasına bağlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This article aims to analyze the identity politics in Kosovo after the independence. It employs social constructivist approach to argue that the enmity between Albanians and the Serbs of Kosovo is not natural or primordial but socially constructed as a by-product of Albanian and Serbian national building processes. Considering nation and national identity as socially constructed and therefore a process never completed, the article claims that it is theoretically possible to construct an all embracing “Kosovar” identity in the post-independence Kosovo by emphasizing citizenship rather than ethnic or religious affinities by the new Kosovo state. However, as the independence period and its aftermath was analyzed, it was concluded that the successful formation of a Kosovar identity remains heavily dependent on the degree to which the newly established Kosovo state is able to apply constitutional principles such as supremacy of law and human rights indiscriminately to all its citizens.