Uluslararası barışın tesis edilmesinden, ekonomik refah düzeyinin arttırılmasına kadar pek çok konuda ülkelerin sahip oldukları siyasi rejimlerin belirgin bir etkiye sahip olduğu tezi geniş kabul görmektedir. Bu çerçevede, özellikle küresel sorunların üstesinden gelinmesinde siyasal bir rejim olarak demokrasinin oynadığı hayati rol literatürde yaygın bir biçimde tartışılmaktadır. Soğuk Savaş sonrası dünyada demokrasinin küresel yayılımına ilişkin oluşan iyimserliğe karşın, bugün demokratik geçişlerini tamamlamış pek çok ülke kırılganlıkları ve yetersizlikleri nedeniyle konsolide demokrasiler olmanın çok uzağındadır. Tam anlamıyla otoriter olarak sınıflandırılamamakla birlikte, liberal demokrasi tanımının da gerisinde kalan bu siyasal rejimler demokrasi teorisyenlerinin gündemini meşgul etmektedir. Bu çalışmada siyasal gelişme literatüründe geniş yer tutan ve demokratik konsolidasyonun şartlarını açıklığa kavuşturmayı amaçlayan üç farklı makro kuram incelenmiştir. Bunlar sırasıyla kurumsal yaklaşım, sosyo ekonomik gelişme modeli ve siyasal kültür kuramıdır. Ayrıca ülkelerin demokratik konsolidasyon süreci üzerindeki etkisi gün geçtikçe daha çok hissedilen uluslararası faktörler de dördüncü bir değişken olarak analize dahil edilmiştir.

It has been widely accepted that political regimes have a positive impact on various issues, from the establishment of international peace to the creation of economic welfare. Within this framework, the crucial role democracy plays as a political regime in overcoming the global problems has been studied extensively. However, despite the optimism about the global diffusion of democracy in the post Cold War World, today numerous countries which finalized their democratic transition are far away from being consolidated democracies due to their fragilities and deficiencies. These regimes, which cannot be classified as full- fledged autocracies but fall far short of the standard definition of liberal democracy, have been occupying the agenda of democracy theorists. In this study, we explore three macro theories frequently emphasized in the literature to understand the conditions of democratic consolidation: Institutional approach, socio-economic models and cultural theories. In addition, international factors, which have recently become more and more noticeable, are included in this analysis as a fourth variable.