Bir ulus devlet için diplomasi, milli çıkarlarını gözetirken uluslararası ilişkileri sürdürmenin en temel aracı olagelmiştir. Diplomasi, uluslararası sistemdeki köklü değişikliklere bağlı olarak dönüşüm geçirmiştir ve bugün uluslararası ilişkilerde tıbbi nitelikli projeler gibi çeşitli diplomasi girişimlerinin uygulanmakta olduğu görülmektedir. Günümüzde dışişleri memurlarının yanı sıra diğer birçok devlet görevlisi de diplomat rolünü üstlenmektedir. 20. yüzyılın başlangıcından itibaren tıp diplomasisinin yürütülmesinde sağlık görevlileri kilit aktörler olmuşlardır. Bu makalede, Küba tarzı tıp diplomasisi, bu yaklaşımın evrimi ile artı ve eksileri tarihsel bir bakış açısıyla ele alınmıştır.

Diplomacy for a nation state, has been the main instrument to maintain international relations while pursuing national interests. Diplomacy has been transformed due to radical changes in international system, and today different forms of diplomacy initiatives, such as international medical projects can be seen underway. Beside foreign service officers, many other functionaries of a nation state undertake the role of a diplomat as well. Since the beginning of 20th century, medical staff have been the key actors in pursuing medical diplomacy. In this paper, Cuba’s way of medical diplomacy, the evolution of this aprroach and pros and cons are discussed within an historical perspective