Bu çalışma 1960’ların sonunda Kuzey İrlanda’da etnik şiddetin neden ortaya çıktığını incelemektedir. 2014 Ağustos-Eylül aylarında Kuzey İrlanda’da sivil toplum çalışanları, yerel milletvekilleri ve Kuzey İrlanda sakinleriyle gerçekleştirilen ucu açık görüşmelere dayanarak, bu çalışma iki kutuplu etnik bölünmeyle örtüşen siyasi yapı ve politik rekabet nedeniyle, Kuzey İrlanda’da siyasi partilerin etnik çeşitliliğe hitap edemediğini öne sürmektedir. Bu çalışma Kuzey İrlanda’da birlik yanlıları ve milliyetçiler arasındaki siyasi rekabetin ve çoğunluk sistemine dayalı seçim sisteminin sadece Protestanlar tarafından desteklenen birlik yanlısı hükümetler yaratarak ve Katolikleri siyasi sisteme dâhil etmeyi zorlaştırarak etnik polarizasyona yol açtığını ve etnik gruplar arasındaki tansiyonu yükselttiğini göstermektedir. Bu çalışma ayrıca Kuzey İrlanda barış müzakerelerinin iki topluluğu da siyasete dâhil etmeyi amaçlayan bir kurumsal yenilenme süreci olduğunu açıklamaktadır.

This article analyzes the reasons ethnic violence erupted in Northern Ireland at the end of the 1960s. Based on semi-structured interviews with civil society workers, local deputies and residents in Northern Ireland that took place during August-September 2014, it argues that in the Northern Ireland case, the cleavage structure and political competition which overlapped with bipolar ethnic divide rendered political parties incapable to appeal to ethnic diversity within Northern Irish society. This article shows that the unionist-nationalist cleavage structure and political competition based on plurality rule brought about ethnic polarization and intensified interethnic tensions by producing governments supported exclusively by Protestants and hindering the incorporation of Catholics into the political system. It also demonstrates that peace negotiations in Northern Ireland were a process of institutional innovation in order to incorporate both communities into the political system.