Çatışmalı ortamlarda ülkeler caydırıcılık amacıyla yüksek miktarda askeri harcama yapmayı tercih ettiğinden, ülkelerin askeri harcama yükleri yüksek olabilmektedir. Bu çalışmada Orta Doğu ve Kuzey Afrika (MENA) ülkelerinden oluşan bir panelde askeri harcama yükleri için yakınsama hipotezinin geçerliliği test edilmektedir. Analiz sonuçları panel için koşulsuz β yakınsaması olduğunu, ancak bireysel olarak sadece Cezayir, Mısır, İsrail, Ürdün, Fas ve Suudi Arabistan’ın askeri yüklerinin ortalamaya yakınsadığını göstermektedir. Ayrıca, paneldeki ülkelerin askeri yüklerinin İsrail ve ABD askeri yüklerine yakınsaması da test edilmiştir. Analiz sonuçları sadece Kuveyt, Fas, Umman, Suudi Arabistan, Tunus ve Türkiye askeri yüklerinin İsrail askeri yüküne yakınsadığını, ABD askeri yüküne yakınsamanın ise Ürdün, Kuveyt, Fas, Umman ve Tunus için geçerli olduğuna işaret etmektedir.

Military burdens in hostile environments may be high, as countries choose to spend on the military for deterrence purposes. In this study, we test whether the convergence hypothesis is valid for military burdens of a panel of the Middle East and North Africa (MENA) countries. The results of the analysis suggest that there is unconditional β-convergence for the panel; however, individual convergence is valid for only Algeria, Egypt, Israel, Jordan, Morocco, and Saudi Arabia. We also test whether the military burdens of Israel and the United States influence the military burdens of the countries in the panel. The results suggest that only the military burdens of Kuwait, Morocco, Oman, Saudi Arabia, Tunisia, and Turkey converge to that of Israel, while individual convergence to the United States is only valid for Jordan, Kuwait, Morocco, Oman, and Tunisia.