Bu makale Güney Kafkasya’da etnik çatışmaları Azerbaycan, Ermenistan ve Gürcistan liderlerinin politikalarına odalanarak tartışmaktadır. Çatışmaların çözümlenmesinde liderliğin rolünü yerel, bölgesel ve uluslararası boyutları da dikkate alarak aydınlatıcı bir analiz sunmaktadır. Yazar 1995 yılını bölgede istikrarın sağlanma potensiyeli olan bir dönem olduğunu ileri sürerek, kalıcı bir çözüme ulaşılamamasının nedenlerini tartışmaktadır.

The article discusses the inter-ethnic conflicts in the South Caucasus while focusing on the policies of the leaders of Armenia, Azerbaijan and Georgia and offers an illuminating account on the role of leadership in conflict resolution while taking into account domestic, regional and international settings. The author considers 1995 as the first year of stabilized region and discusses the reasons why this rare opportunity for conflict resolution in the South Caucasus offered by 1995 was not realized.