Özge KÜÇÜK, Rengin Gizem MUKANBAY, Ebru ÖZTÜRK, Prof. Dr. Serpil EROL

TEHLİKELİ MADDE TAŞIMACILIĞI YAPAN HAVA KARGO ŞİRKETİNE UÇAK SEÇİMİ MODELLEMESİ

Tehlikeli maddelerin bir yerden başka bir yere nakli kara, deniz, demir ya da havayolu ile gerçekleştirilebilir. Ancak bazı tehlikeli maddeler yalnız kargo uçağı ile taşınabilir. Bu çalışmada tehlikeli madde taşımak için yeni kurulacak olan bir hava kargo şirketinin uçak filosunu hangi tip uçaktan oluşturması gerektiği ile ilgilenilmiştir. Problemde tehlikeli maddelerin yolcusuz olarak kargo uçakları ile bir havalimanından diğerine taşınırken oluşan uzaklıklar dikkate alınarak risklendirilmiş toplam maliyetin minimize edildiği çözümü veren uçak tipi aranmaktadır. Problem tek ürünlü, çok depolu, çok araçlı, dağıtım problemi olarak modellenmiş ve GAMS yazılımı kullanılarak çözülmüştür.

PDF

___

URL 1 T.C. Millî Eğitim Bakanlığının Aralık 2011 tarihli Tehlikeli Madde Taşımacılığı Modülü
URL 2 Web sayfası; http://www.emreipekci.com/hava-kargo-tasimaciligi.html
URL 3 Web sayfası; Devlet Hava Meydanları İsletmesi
URL 4 Web sayfası; Hazmat Intelligence Portal, U.S. Department of Transportation.
Saccomanno, F. F., & Chan, A. W. (1985). Economic evaluation of routing strategies for hazardous road shipments (No. 1020).
Batta, R., & Chiu, S. S. (1988). Optimal obnoxious paths on a network: transportation of hazardous materials. Operations Research, 36(1), 84-92.
Erkut, E., & Verter, V. (1998). Modeling of transport risk for hazardous materials. Operations research, 46(5), 625-642.
Pijawka, K. D., Foote, S., & Soesilo, A. (1985). Risk assessment of transporting hazardous material: Route analysis and hazard management (No. 1020).
Bali, Ö. ve Göztepe, K., (2014). Tehlikeli Madde Taşımacılığında Risk Değerlendirmesi için Bir İndeks Geliştirilmesi. LZTY Bildiri Kitabı, pp. 672-679,
Kerzner, H. R. (2013). Project management: a systems approach to planning, scheduling, and controlling. John Wiley & Sons.
Başak, H., ve Gülen, M. (2010). İnsansız Hava Aracı Kazalarının Önlenmesi İçin Risk Ölçümü ve Yönetimi Modeli. Pamukkale University Journal of Engineering Sciences, 14(1).
Anonymous, 2001. Risk Management, FM 3 100.12, Air Land Sea Application Center, ABD I-2, II-1.
Fikirkoca, M. (2003). Bütünsel risk yönetimi. Pozitif matbaacılık.
Kırılmaz, O., Erol, S., (2014). Tedarik Zinciri Risk Yönetiminde Proaktif Planlama, pp. 653-663