SAĞLIK TURİZMİNDE TÜRKİYE’NİN DÜNYADAKİ YERİ VE POTANSİYELİ

Dünya Turizm Örgütü’nün bir araştırmasına göre, 2013’de Dünya’da sağlık turizmi sektörü 100 milyar doları aşmıştır. Sağlık turizminde en gözde destinasyonlar arasında Türkiye de bulunmaktadır. Sağlık turizminde ana fikir, günlük rutinden uzaklaşarak rahat ve değişik bir ortamda tedavi görmek veya destekleyici sağlık hizmetlerinden faydalanmaktır. Türkiye sunduğu maliyet avantajı, turizm potansiyeli ve kaliteli sağlık hizmetleriyle sağlık turizminde uluslararası hastalar için bir cazibe merkezi olma yolunda ilerlemektedir. Kitle turizmi ile gelen yabancı turistin bıraktığı gelir ortalama 750-800 dolar iken, sağlık turizmi amacı ile gelen turistin bıraktığı gelir ortalama 8500 dolardır. Bu durum da göstermektedir ki sağlık ve turizm beraber ilerlemektedir. Bu çalışmamızda sağlık turizminde Türkiye’nin dünyadaki yeri, potansiyeli ve avantajları, karşılaşabileceği tehditler ve dezavantajları bir GZFT analizi çerçevesinde değerlendirilmiştir. Sektörün içinde bulunduğu durum ortaya çıkarılarak çeşitli alternatifler üzerinde tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık Turizmi, Türkiye, GZFT

PDF

___

Aydın D., C. Constantinides, C. Mike, C. Yılmaz, A. Genç ve A. Lanyi, (2012), Sağlık Turizminde Süreçler ve Aracı Kuruluşlar Araştırma Raporu, Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
Barca, M., Akdeve, E. ve İ. G. Balay, (2013), “Türkiye Sağlık Turizm Sektörünün Analizi ve Strateji Önerileri, İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), ss: 64-92.
Bookman, M., ve K. R. Bookman, (2007), Medical Tourism in Developing Countries. New York: New York: Palgrave Macmillan.
Daştan, İ. (2014), “Türkiye’de Sağlık Turizmi: Türkiye ve Özelinde İzmir’de Sağlık Turizminin Mevcut Durum Analizi ve Strateji Önerileri”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), ss:143-163.
Dyson, R. (2002), “Strategic Development and SWOT Analysis at the University of Warwick”, European Journal of Operational Research, 152(3), pp: 631–640.
Helble, M. (2011),” The Movement of Patients Across Borders: Challenges and Opportunities for Public Health”, Bulletin World Health Organization, 89(1), pp: 68–72.
Humphrey, A. (2005), SWOT Analysis for Management Consulting, SRI Alumni Association Newsletter, SRI International, https://www.sri.com/sites/default/files/brochures/dec-05.pdf, Son Erişim (04.05.2016).
Gonzales, A., L. Brenzel ve J. Sancho, (2001), Health Tourism and Related Services, Caribbean Development and International Trade. Final Report, http://www.carib-export.com/login/wp-content/uploads/2009/08/Health%20Tourism.pdf, Son Erişim (08.09.2016).
Gülen, K.G. ve S. Demirci, (2012), Türkiye’de Sağlık Turizmi Sektörü, İstanbul Ticaret Odası (İTO) , Yayın No:2011 – 39, İstanbul.
JCI, Joint Commission International (2014), JCI Akreditasyonuna Sahip Kuruluşlar, Joint Commission International, http://tr.jointcommissioninternational.org/about-jci/jci-accredited-organizations/, Son Erişim (11.02.2015).
Kalkınma Bakanlığı (2016), Sağlık Turizminin Geliştirilmesi Programı Eylem Planı,
http://www.kalkinma.gov.tr/Documents/OD%C3%96P-06112014-Sa%C4%9Fl%C4%B1k%20Turizminin%20Geli%C5%9Ftirilmesi%20Program%C4%B1%20Eylem%20Plan%C4%B1.pdf, Son Erişim (08.09.2016).
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2016), http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,11479/turkiyede-saglik-ve-termal-turizm.html, Erişim Tarihi: 13.06.2016.
Lengyel, G., ve P. Ötvös, (2003), Cross-Border Cooperation in Health Care in the Acceding Countries. Free Movement and Cross-Border Cooperation in Europe. The Role of Hospitals & Practical Experiences in Hospitals. Luxembourg: Entente Des Hospitaux Luxembourgeois.
OECD (2009), Reviews of Health Systems Turkey. OECD and the International Bank for Reconstruction and Development/The World Bank.
Osita, C., I. Onyebuchi ve J. Nzekwe, (2014), “Organization's Stability and Productivity: The Role of SWOT Analysis”, International Journal of Innovative and Applied Research, 2(9), pp: 23–32.
Özer, Ö. ve Sonğur, C. (2012), “Türkiye’nin Dünya Sağlık Turizmindeki Yeri ve Ekonomik Boyutu”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7), ss: 69-81.
Sağlık Bakanlığı (2007), Health at a Glance: Turkey, Ministry of Health, Refik Saydam Hygiene Center, School of Public Health, Turkey: Ankara.
Sağlık Bakanlığı (2011). Stratejik Plan 2013 – 2017, http://www.saglikturizmi.gov.tr/documents/a1b8.pdf, Erişim Tarihi:12 Mayıs 2016.
Sağlık Bakanlığı (2012), Sağlık Turizmi El Kitabı. Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sağlık Turizmi Daire Başkanlığı, Ankara.
Sağlık Bakanlığı (2013), Türkiye Medikal Turizm Değerlendirme Raporu, TC Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Sağlık Turizmi Daire Başkanlığı, Ankara.
SATURK (2016), Tüm Yönleriyle Sağlık Turizmi, Azerbaycan Ülke Raporu. TC Sağlık Bakanlığı Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü, Ankara.
SATURK Sağlık Turizmi Hukuku (2016), http://www.saturk.gov.tr/tyst.php, Son Erişim (5.06.2016).
SATURK Türkiye’nin Sağlık Turizmindeki Önemi (2016), http://www.saturk.gov.tr/tyst.php, Son Erişim (14.05.2016).
Sulku, S.N. ve A. Caner, (2011), “Health Care Expenditure and Gross Domestic Product: The Turkish Case”, European Journal of Health Economics, 12(1), pp: 29-38.
Tatar, M. (2011), Sağlık Hizmetlerinin Finansman Modelleri: Sosyal Sağlık Sigortasının Türkiye’de Gelişimi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 2011/1: 103-133.
TÜRSAB (2014), Sağlık Turizmi Raporu http://www.tursab.org.tr/dosya/12186/saglikturizmiraporu_12186_5485299.pdf, Son Erişim (7.04.2016).