Amaç: Bu çalışmanin amaıi PRF kullanımını posterior bölgede immediat implantasyonda Osteointegrasyon üstündeki etkisini/gelişimini RFA (Rezonans Frekans Analizi) tekniği ile değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Maksiller ve mandibular posterior zonda 8 erkek ve 8 kadın hasta üzerinde on alt (16) taze çekim soketi üzerinde klinik bir çalişma yapıldı. Kemik seviyesi implantlar: cekimden hemen sonra yerleştirildi. Katılımcılar Grup I (Test Grubu; PRF+Allogreft) ve Grup II (Kontrol Grubu; Yalnızca Allogreft) olarak rastgele 2’ ye ayrıldı. Tüm implantlarda kemik kaybını telafi etmek için marjinal bölgelere PRF ve allogreft kartsimi verlestirildi. Test grubunda PRF membranlar cift yönlü ve gift katmanı olarak yerleştirildi. Ġyileşme başlıkları PRF membranla birlikte eş zamanlı olarak yerlestirildi. Kontrol Grubunda, iyileştirme başlıklar implant üzerine direkt yerlestirildi. Ġmplantlar yerleştirildikten sonra RFA tekniği ile, ameliyat sırasında ve ameliyat sonrası 1., 2. ve 3. aylarda Osstell kullantlarak ISQ değerleri olarak ölçüldü. Bulgular: Sadece 11 katılımcı (6 erkek, 5 kadın) çalışmanın her asamasında ve zamanında uyumlu olarak ölçümleri tamamladılar. 5 katılımcı ölçüme zamanında gelmedi. Herhangi bir implant kaybı olmadi. Test grubunun (PRF+Allogreft) ortalama ISQ degerleri ameliyat gün₴ 69.57, 1. ayda 72, 2. ayda 78.28, 3. ayda 79.71 olarak ölçüldü. Kontrol grubunun (Sadece allogreft) ortalama değerleri ameliyat gun 67.5, 1. ayda 69.75, 2. ayda 75,5, 3. ayda 76,5 olarak ölçüldü. Erken dönem test grubundaki Is değerleri yüksek ölçülse de gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı görülmedi. Sonuç: Sınırlı sayıda katılımcının yer aldığı bu çalışmada, RFA tekniği ile posterior bölge dis cekimi sonrası immediat implantasyonda PRF kullanımının implant stabilitesi üzerinde hafif fakat anlamlı olmayan bir pozitif etkisinin olduğu gözlenmistir. Yine de PRF°nin implant stabilitesi üzerindeki potansiyel etkisini değerlendirmek için daha büyük çalışma gruplarıyla daha ileri klinik çalışmaların yapılması gerektiği dikkate alınmalıdır.

Objective: Modern implant therapy concept is aimed to accelerate and enhance the osseointegration. Considering this, some interventions at bone metabolism have been defined utilizing by modifying the implant surface, using pharmacologic agents, biomaterials and bio-active molecules. PRF (Platelet Rich Fibrin) among the platelet derived factors (living bio-active molecules) have been under research in recent studies and literature. The aim of this study is evaluation of the PRF usage on osseointegration for immediate implantation in maxillary and mandibular posterior zone by the RFA (Osstell) technique. Materials and Method: A clinical study was conducted on sixteen (16) fresh extraction sockets on 8 males and 8 females patients at maxillary and mandibular posterior zone. Bone level implants were inserted immediately. The participants were assigned to 2 group randomly. Group I (Test Group; PRF+Allogreft). Group II (Control Group; Only Allogerft). For all implants a mixture of PRF and allograft placed around the marginal aspects in order to compensate a dehiscence of bone. PRF membranes were placed as dual layers bidirectionally and the healing abutments were placed simultaneously through the PRF membranes in the Test Group. In Control Group, healing abutments only placed without any layer. After implant placement, RFA values were measured as ISQ values immediately intra-operatively and post-operatively at 1st, 2nd and 3th months by utilizing Osstell. Results: Only 11 participants (6 male,5 female) co-operated with follow phase of study. 5 participants did not show up for measurement on time. There was no implant failure. The mean average ISQs values of Test group (PRF+Allograft) were measured as 69.57 at opertion day, 72 at 1st month, 78.28 at 2nd mount, 79.71 at 3th month. Average values of Control group (Only allograft) were measured as 67.5 at operation day, 69.75 at 1st month, 75.5 at 2nd month, 76.5 at 3th month. There was no significant differences between the groups by the statistically, only slightly different. Conclusion: It was observed that this study with limited number of participants have revealed a slightly but non-significant positive effect of PRF usage on implant stability in immediate implantation post-extraction in posterior zone by RFA technique. Considering, further clinical studies with larger study groups must be performed in order to evaluate the potential effect of PRF on implant stability.