Cezaevinde Yatan Mahkumlara Sunulan Psiko-Sosyal Destek Hizmetlerinin İncelenmesi

Bu çalışmada K.K.T.C Lefkoşa Merkezi Cezaevi örneği göz önüne alınarak cezaevinde yatan mahkûmlara sunulan psiko-sosyal hizmetlerin neler olduğunu değerlendirmek amaçlanmaktadır. Nitel veri toplama tekniği kullanılarak yürütülen bu araştırmada, araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ile yarı yapılandırılmış ve açık uçlu sorulardan oluşan iki görüşme formu kullanılarak elde edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2014-2015 yıllları arasında Lefkoşa Merkezi Cezaevinde farklı suçlardan, farklı yaşlardan, ağır ceza ve hafif ceza almış 50 hükümlü mahkûm ve bir sosyal hizmet uzmanı oluşturmaktadır. Görüşme sırasında mahkûmların ve sosyal hizmet uzmanının izni alınarak ve ses kayıt cihazı kullanılarak mahkûmların ve sosyal hizmet uzmanının verdikleri bilgiler kaydedilmiştir. Görüşmelerden elde edilen verilerin analizinde, görüşme formunda yer alan sorular dikkate alınarak katılımcıların görüşlerini çarpıcı bir biçimde yansıtabilmek amacı ile yer yer doğrudan alıntılar verilmiştir. Elde edilen verilere göre, hükümlülerin cezaevine ilk girdiklerinde, cezaevinde kaldıkları zaman diliminde, tahliye olmaya hazırlanırken ve tahliye olduktan sonraki psiko-sosyal destek hizmetlerine ihtiyaçları olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Suç, cezaevi, mahkûm

PDF

___

Biles, D. (1979). Unemployement and crime-some research and policy considerations. Australian Journal of Forensic Sciences, 11(4), 167-173.
Duyan, V. (2001). Sosyal desteğin tanımı, kaynakları, işlevsel boyutları, yararları. Sağlık ve Toplum Dergisi, 18,11.
Eylen, B. (2001). Bilgi verici danışmanlığın kanser hastalarının ailelerinin sosyal destek becerileri üzerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Farrington, D.P. (1986). Age and crime’ in Tonry, M. and Morris, N. (Eds), Crime and justice: An annual review of research Vol 7, pp189-250.
Gay, L.R & Airasion, p. (2003). Edueationai Researeh; Competendes for Analysis and AppIieation. (7th ed.). Upper SaddIe River, NJ: MeriIl/Prentice Hall.
Gençöz, F., Şenol, E. (2002). 1 No’lu F tipinde kalan mahkûmların psikolojik durumlarının Değerlendirilmesi. TÜBİTAK Projesi, Proje No: SBB- 3009, Ankara.
Kelly, A. E., Achter, J. A. (1995). Self-concealment and attitudes toward counseling in university students. Journal of Counseling Psychology, 42, 40-46.
Koydemir, Ö. S. (2010). Self-aspects, perceived social support, gender, and willingness to seek psychological help. International Journal of Mental Health, 39 (3), 44-60.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde artan suç oranları korkutucu boyuta ulaştı. Kıbrıs Gazetesi, (7 Mart, 2013).
Monette, R.R., Sullivan, T.J., Dejong, C.R. (1990). Applied social research: Tool for the human services (2nd ed). Chicago: Holt, Rinehart and Winston.
Sezgin, İ., Altun, A., Akçamete, G., Karataş, K., Taşpınar, M., Sanalan, V. A., Anıl, D., Avcı, M. S., Onat, E. (2013). Mesleki becerilerin geliştirilmesi projesi (MESGEP), Özel Politika Gerektiren Kişilerin Eğitim İhtiyaçları Analizi Araştırma Raporu. Ankara. Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü.
Smangs, M. (2010). Delinquency, socialskills and the structure of peer relations: assessmen criminology theories by socialnetwork theory. Social Forces. 89(2), 609-632.
Vacca., J. S. (2004). Educated prisoners are less likely to return to prison. The Journal of Correctional Education, 55 (4), 297-305.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
http: //www.cte.adalet.gov.tr.(05.02.2015).