KÜRE DAĞLARI MİLLİ PARKI ÇEVRESİNDEKİ YERLEŞİM YERLERİNİN ve NÜFUSUN COĞRAFİ DAĞILIMI

Küre Dağları Milli Parkı (KDMP), Bartın ve Kastamonu illerinin idari sınırları arasındadır. KDMP çevresindeki yerleşimler de, bu iki ile bağlı ilçelerin köylerinden oluşur. Bu köylerin ve barındırdıkları nüfusun fizyografik özelliklere göre dağılımı ve bazı önemli doğal oluşumlara yakınlıkları, bu çalışma kapsamında incelenmiştir. Coğrafi Bilgi Sistemleri yardımıyla dağılım, yoğunluk ve yakınlık analizleri gerçekleştirilmiştir. Milli Park, beş farklı koruma statüsündeki alt bölümden oluşan sınırlara sahiptir. Yerleşim yerleri, sadece tampon bölümde ve bu sınırlara 1 km mesafede yer alır. Toplam köy yerleşmesi sayısı 127 adettir. Bu yerleşmelerin 2020 yılı toplam nüfusu 25780 kişidir. Nüfusta (2008-2020 arası) genel bir azalma eğilimi/göç olgusu vardır. Yerleşimler; 300-600 m arası yükseltilerde, 6-20 derece arası eğimde, güneyli bakılarda ve denizden 10-20 km arası mesafelerde daha fazla kurulmuştur. Önemli doğal oluşumlara (Mağara, Kanyon ve Şelale) yakınlıklarına göre yerleşmeler, düzensiz dağılır. Milli parkın batısındaki akarsu hatları ve karayoluna yakın, ekonomik faaliyete imkân veren kesimlerde, yerleşim yeri ve nüfus yoğunluğu artar.

Anahtar Kelimeler:

Küre Dağları, Milli Park, Yerleşme, Nüfus

PDF

___

Ateşoğlu, A., Tunay, M., Lise, Y. Ve Öztürk, C. (2012). Küre Dağları Milli Parkı ve Tampon Zonundaki Değişimin Uzaktan Algılama ve CBS İle Belirlenmesi, IV. Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Sempozyumu (UZAL-CBS 2012), 16-19 Ekim 2012, Zonguldak
Belkayalı, N. ve Aydın, M. (2016). Küre Dağları Milli Parkı Su Kaynaklarının Rekreasyonel Amaçlı Kullanımı, Türk Tarım –Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4 (10): 893-902.
Blumer, A. ve Baştanlar, D. (2011). Küre Dağları Milli Parkı Örneğinde Koruma Alanlarında Turizm, Korunan Alanlar Planlama Yönetim İzleme, E-KİTAP. [Online] https://atabeymyo.isparta.edu.tr/assets/uploads/sites/76/files/41-54-kure-daglari-milli-parki-orneginde-koruma-alanlarinda-turizm-30102019.pdf (20.02.2021).
Duran, C. (2013). Türkiye’nin Bitki Çeşitliliğinde Dağlık Alanların Rolü, Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi 6 (1): 72-77
Gökoğlu, A. (1952). Paflagonya (s. 16-29). Doğrusöz matbaası, Kastamonu.
İbret, B. Ü. (2000). Küre’de Bakır Cevheri Üretimi ve Bakır Madenciliğinin Küre Ekonomisindeki Yeri. I.Kastamonu Kültür Sempozyumu Bildirileri, (s. 436). Kastamonu.
Kazancı, N. (2009). Milli Parklarda Jeolojik Miras – 7, Küre Dağları Milli Parkı ve Çevresi Jeositleri (Kastamonu-Bartın), (TÜBİTAK Çaydag-106Y043) TÜBİTAK, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Ankara Üni., MTA, Jeolojik Mirası Koruma Derneği ortak projesi, Ankara.
KDMP, (2020). Küre Dağları Milli Parkı, 10. Bölge Müdürlüğü, [Online] www.kdmp.gov.tr (12.12.2020).
Mayer, H. ve Aksoy, H. (1998). Türkiye Ormanları, Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Muhtelif Yayın No: 1, Bolu.