YENİ MEDYANIN HABER ÜRETİM SÜRECİNE ETKİSİ VE HABER ÜRETİM SÜREÇLERİNDE YAŞANAN DEĞİŞİM

Bu çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden doküman tarama modeli kullanılarak, yeni medyanın gazetecilik ve haber üretimine etkisi incelenmektedir. Araştırma, dijital teknolojilerin haber üretim süreçlerine getirdiği değişiklikleri ve bu değişikliklerin gazeteciler, haber kuruluşları ve okuyucular üzerindeki etkilerini ele almaktadır. Çalışmanın amacı, yeni medyanın haber üretimindeki rolünü anlamak, gazetecilik mesleğindeki profesyonellerin deneyimlerini değerlendirmek ve okuyucuların haberlere erişim ve tüketim alışkanlıklarını incelemektir. Araştırma, geleneksel gazetecilik anlayışından dijitalleşme sürecindeki gazetecilik pratiklerine doğru bir geçişi inceleyerek, dijital teknolojilerin haberlerin üretiminden dağıtımına ve tüketimine olan etkilerini ele almaktadır. Ayrıca, doğru bilginin sağlanması, yanlış bilginin yayılmasının önlenmesi ve medya güvenilirliğinin artırılması gibi önemli konuları da ele almaktadır.

THE EFFECT OF NEW MEDİA ON THE NEWS PRODUCTİON PROCESS AND THE CHANGE İN THE NEWS PRODUCTİON PROCESSES

In this study, the effect of new media on journalism and news production is examined by using the document scanning model, which is one of the qualitative research methods. The research addresses the changes brought by digital technologies to news production processes and the effects of these changes on journalists, news organizations and readers. The aim of the study is to understand the role of new media in news production, to evaluate the experiences of professionals in the journalism profession and to examine the access and consumption habits of the readers. The research examines the transition from traditional journalism to journalism practices in the digitalization process, and examines the effects of digital technologies on the production, distribution and consumption of news. It also covers important issues such as providing accurate information, preventing the spread of misinformation, and increasing media credibility.

___

  • Aaker, D. (2015). Markalama. (2. Baskı). İstanbul: MediaCat.
  • Alver, F. (2011). Gazetecilik Bilimi ve Kuramları. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Asutay, H. (2009). “Elektronik Yazın Yeni Teknolojilerle Birlikte Yazın Dünyasında Ortaya Çıkan Yeni Yazınsal Tür ve Biçimler”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 63-86.
  • Başlar, G. (2013). Yeni Medyanın Gelişimi ve Dijitalleşen Kapitalizm. Akdeniz Üniversitesi XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Antalya. 823-831.
  • Binark, M. ve Löker, K. (2011), Sivil Toplum Örgütleri İçin Bilişim Rehberi. Ankara: STGM Yayınları.
  • Büyüköztürk, S., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Çığ, Ü. (2010). Haberin Anlati Yapisi: Modern Haber Metinlerinde Bilginin Örgütlenişi ve Işlevi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Demirel, S.D. (2018). Dijital Medyada Haber Üretim Sürecinde Okuyucu Odaklılık, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55), 824-831.
  • Girgin, A. (2002). Haber Yazmak. İstanbul: Der Yayınları.
  • Gitelman, L. and Pingree G.B. (2003). What's new about new media? In L. Gitelman and G.B. Pingree (eds.) New Media, 1740-1915, Cambridge, MA: MIT Press, pp. xi-xxii.
  • Güz, N. (2005). Haberde Yönlendirme ve Kamuyou Araştırmaları. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Güz, N. (2018). “Media with Its News, Approaches and Fractions in the New Media Age”, Internationaler Verlag der Wissenschaften. Berlin: Sage: 13-32.
  • Karabulut, N. (2009). Yeni Medya Teknolojileri ve Halkla İlişkiler. İstanbul: Beykoz Lojistik Meslek Yüksekokulu Yayını.
  • Kılıç, O. ve Övür, A. (2019). Türkiye’de Dijital Gazeteciliğe Geçiş: Habertürk Gazetesi Örneği, Yeni Medya Elektronik Dergi, 3(2), 119-126.
  • Kurt, H. (2014). “Gazetecilik Pratiği ve Sosyal Medya” . Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4), 821-835.
  • Küçüközyiğit, U. (2014). Haber Üretim Sürecinde ‘Haber Kararı’ ve Karar Aşamasında Öne Çıkan Faktörler, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Lievrouw, L. and Livingstone, S. (2002). "Introduction: the social shaping and consequences of ICTs," in L.A. Lievrouw and S. Livingstone (ed.), Handbook of New Media. CA: Sage.
  • Lister, M., J. Dovey, S. Giddens, I. Grant ve K. Kelly (2009), New Media: A Critical Introduction. Routledge, New York. Pavlik, J. (2013). Yeni Medya ve Gazetecilik (M. Demir, B. Kalsın, Çev.). Ankara: Phoenix Yayınevi. Poster, Mark. 1995. The Second Media Age. Cambridge: Polity Press.
  • Shoemaker, P. J. & Reese, S. D. (1996). Mediating the message : theories of influences on mass media content. Newyork: White Plains, N.Y. : Longman.
  • Tılıç, D. (1998). Utanıyorum Ama Gazeteciyim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Tokgöz, O. (2012). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
  • Toruk, İ. (2008). Gutenberg’den Dijital Çağa Gazetecilik. İstanbul: Literatürk.
  • Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Uluç, G. (2003). Küreselleşen Medya: İktidar ve Mücadele Alanı. Olanaklar-Sorunlar- Tartışmalar. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
  • Werner J. S., James W. T.. (1994). İletişim Kuramları: Kökenleri, Yöntemleri Ve Kitle İletişim Araçlarında Kullanımları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Zengin, A. M. (2017). Sosyal Medyada Marka İletişimi. Konya: Literatürk Academia.