UbD Temelli Farklılaştırılmış Fen Öğretiminin Öğrencilerin Motivasyonlarına, Bilimsel Süreç Becerilerine ve Akademik Başarılarına Etkisi

Bu araştırmada Anlamaya Dayalı Tasarım (UbD) temelli farklılaştırılmış fen öğretiminin yedinci sınıf Fen Bilimleri dersini alan öğrencilerin fen öğrenmeye yönelik motivasyonlarına, bilimsel süreç becerilerine ve akademik başarılarına etkisi incelenmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim öğretim yılında İstanbul ilinde eğitim veren özel bir ortaokulda yedinci sınıfa devam eden 36 öğrenci oluşturmuştur. Deney kapsamında Fen Bilimleri dersinin iki ünitesi UbD temelli ders planları ile hazırlanmış ve farklılaştırılmış öğretim yöntemi entegre edilerek şekillendirilen ünite planları 14 hafta boyunca uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Dede ve Yaman (2008) tarafından geliştirilen Motivasyon Ölçeği, Aydoğdu ve diğerleri (2012) tarafından geliştirilen Bilimsel Süreç Becerileri Ölçeği ve araştırmacılar tarafından geliştirilen Akademik Başarı Testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi SPSS 23.0 programında bağımlı gruplarda t-testi analiz tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda araştırmaya katılan öğrencilerin fen öğrenmeye yönelik motivasyonları, bilimsel süreç becerileri ve akademik başarıları ön test ve son test puanları arasında son test lehine istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır.

___

  • Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
  • Altun, S. & Yurtseven, N. (2019). Tasarımcı öğretmen: UbD el kitabı. Asos Yayınları.
  • Altun, S., & Yabaş, D. (2009). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 201-214.
  • Andre, T. (1979). Does answering higher-level questions while reading facilitate productive learning? Review of Educational Research, 49, 280-318.
  • Anderson, K., M. (2007). Differentiating instruction to include all students. Preventing School Failure, 51(3), 49-54.
  • Aydın, B. (2007). Fen bilgisi dersinde içsel ve dışsal motivasyonun önemi [Yüksek lisans tezi]. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Avcı, S. & Yüksel, A. (2014). Farklılaştırılmış öğretim teori ve uygulama. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Aybat, B. & Doğan, S. (2017). Öğretmen 2.0: Tasarımcı. İstanbul: Abaküs.
  • Aydoğdu, B., Tatar, N., Yıldız, E., & Buldur, S. (2012). İlköğretim öğrencilerine yönelik bilimsel süreç becerileri ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Theoretical Educational Science, 5(3). 292-311.
  • Bağcı Kılıç, G. (2003). Üçüncü uluslararası matematik ve fen araştırması (TIMSS): Fen öğretimi, bilimsel araştırma ve bilimin doğası. İlköğretim-Online, 2(1), 42-51.
  • Beecher, M. & Sweeny, S. M. (2008). Closing the achievement gap with curriculum enrichment and differerentiation: one school’s story. Journal of Advanced Academics, 19(3), 502-530.
  • Beler, Y. (2010). Farklılaştırılmış öğretim ortamının sınıf yönetimine ve öğrencilerin akademik başarısına etkisi [Yüksek lisans tezi]. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Beler, Y. & Avcı, S. (2011). Öğretimin farklılaştırılmasında etkili bir strateji: Katlı Öğretim. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 109-126.
  • Brown, J. L. (2004). Making the most of understanding by design. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Chen, Y. U. H. (2007). Exploring the assessment aspect of differentiated instruction: College EFL learners' perspectives on tiered performance tasks [Doktora tezi]. University of New Orleans.
  • Coulter, S.E. & Groenke, S. L. (2008). A differentiated vocabulary unit for John Knowles’a seperate peace. English Journal, 97(4), 26-32.
  • Çalıkoğlu, S. B. (2014). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerde derinlik ve karmaşıklığa göre farklılaştırılmış fen öğretiminin başarı, bilimsel süreç becerileri ve tutuma etkisi [Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Çepni, S., Ayas, A., Johnson, D., & Turgut, M. F. (1997). Fizik öğretimi. YÖK/Dünya Bankası milli eğitimi geliştirme projesi, hizmet öncesi öğretmen eğitimi. Ankara: YÖK.
  • Dede, Y., Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitim Dergisi (EFMED), 2(1), 19-37.
  • Deniş-Çeliker, H., Tokcan, A. & Korkubilmez, S. (2015). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon bilimsel yaratıcılığı etkiler mi? Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 167-192.
  • Fahey, J. (2000). Who wants to differentiate instruction? We did. Educational Leadership, 58, 70- 72.
  • Garcia, T. (1995). The role of motivational strategies in self-regulated learning. New Directions for Teaching and Learning, 63, 29–42.
  • Geisler, J. L, Hessler, T., Gardner, R., & Temple, S. (2009). Differentiated writing interventions for high-achieving urban African American elementary students. Journal of Advanced Academics, 20(2), 214-247.
  • Hall, T. (2002). Differentiated instruction. Wakefield, MA: National Center on.
  • Harlen W. (1999). Purposes and procedures for assessing science process skills. Assessment in Education, 6(2): 128-144.
  • Heacox, D. (2002) Differentiating instruction in the regular Classroom: How to reach and teach all learners, grades 3-12. USA: Free Spirit Publishing.
  • Kaplan, M. (2016). Farklılaştırılmış öğretim yöntemi ile işlenen fen bilimleri dersi 7. Sınıf kuvvet ve hareket ünitesinin öğrencilerin kavramsal anlamalarına, bilimsel süreç becerilerine ve akademik başarılarına etkisi [Yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kapusnick, R.A. & Hauslein, C.M. (2001). The silver cup of differentiated instruction. Kappa Delta Pi Record, 37(4), 156-159.
  • Karadağ, R. (2010). İlköğretim Türkçe dersinde farklılaştırılmış öğretim yaklaşımının uygulanması: bir eylem araştırması [Doktora tezi]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Kaya, Z. (2011). Sınıf yönetimi. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Kuyper, H., van der Werf, M. P. C., & Lubbers, M. J. (2000). Motivation, meta-cognition and self-regulation as predictors of long-term educational attainment. Educational Research and Evaluation, 6(3), 181–201.
  • Logan, S., & Medford, E. (2011). Gender differences in the strength of association between motivation, competency beliefs and reading skill. Educational Research, 53, 85-94.
  • Martin D. J. (1997). Elementary science methods: A constructivist approach. USA: Wadsworth Publishing.
  • Marzano, R., Pickering, D. & Pollock, J. (2001). Classroom instruction that works: Research-based strategies for increasing student achievement. Virginia: ASCD.
  • McAdamis, S. (2001). Teachers tailor their instruction to meet a variety of student needs. Journal of Staff Development, 22(2), 1-5.
  • McCartney, K., Scarr, S., Rocheleau, A., Phillips, D., Abbott-Shim, M., Eisenberg, M., Keefe, N., Rosenthal, S., & Ruh, J. (1997). Teacher-child Interaction and Child-care Auspices as Predictors of Social Outcomes in Infants, Toddlers, and Preschoolers. Merrill Palmer Quarterly, 43, 426-449.
  • Noble, C. L. (2011). How does understanding by design influence student achievement in eight grade social studies? [Doktora tezi] Capella University: Wisconsin.
  • Smutny, J.F. (2003). Differentiated instruction. Phi Delta Kappa Fastbacks, 506,7-47.
  • Stigler, J. & Hieber, J. (2004). Improving mathematics teaching. Educational Leadership, 61(5), 12-16.
  • Subban, P. (2006). Differentiated instruction: A research basis. International Education Journal, 7(7), 935-947.
  • Tan M, & Temiz B. K., (2003). İlköğretim fen öğretiminde bütünleyici bilimsel süreç becerileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 296, 34-40.
  • Tomlinson, C. A. & Kalbfleisch, M. L. (1998). Teach me, teach my brain: A call for differentiated classrooms. Educational Leadership, 56(3), 52-55.
  • Tomlinson, C. A. (2001). How to differentiate instruction in mixed ability classrooms (2nd ed.) Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Tomlinson, C. A. & McTighe, J. (2006). Integrating differentiated instruction and understanding by design. USA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Tomlinson, C. A. (2007). Öğrenci gereksinimlerine göre farklılaştırılmış eğitim (Çev. SEV Matbacılık). İstanbul: Redhouse Eğitim Kitapları.
  • Wolters, C. A. (1999). The relation between high school students’ motivational regulation and their use of learning strategies, effort, and classroom performance. Learning and Individual Differences, 11(3), 281–300.
  • Wiggins, G., & McTighe, J. (1998). Understanding by design. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Yurtseven, N., Doğan, S., & Altun, S. (2013) UbD (Understanding by Design) modeline göre hazırlanmış farklılaştırılmış fen ve teknoloji dersi öğretim planı: Türkiye örneği. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 1-20.
  • Yurtseven N. & Altun S., (2015) Understanding by design (UbD) in FLL teaching: The investigation of student’ foreign language learning motivation and views. Journal of Education and Traing Studies, 4(3), 51-62.
  • Yurtseven, N. (2016). Yabancı dil öğretiminde eylem araştırmasına dayalı UbD (Anlamaya Dayalı Tasarım) uygulamalarının öğretmenler ve öğrenciler üzerindeki yansımalarının incelenmesi [Doktora tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.