Model Mera Uygulama Projesi ve Sonuçları: Karaman/Ayrancı

Karaman Ayrancı ilçesi Üçharman (Divle) köyünde yapılan model mera çalışması, mera ıslahında kullanılan birçok tekniği kapsamaktadır. Sadece bitkilendirme değil, bitki gelişimini destekleyici ve erozyonu önleyici uygulamalarda yapılarak mera yem verimini artırmaya çalışılmıştır. Karasal iklimin ve erozyonun hakim olduğu merada, iki yıl sonunda uygulama alanında bitki ile kaplı alan (ortalama yüzey kaplama oranı: % 62.5), uygulama dışından (ortalama yüzey kaplama oranı: %25) daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda uygulama alanı içinde botanik kompozisyon bakımından uygulama alanı içinde en fazla Buğdaygiller familyası (ortalama yüzey kaplama oranı: %66.6) iken, uygulama dışında yem değeri düşük bitkilerin (ortalama yüzey kaplama oranı: %62.5) olduğu belirlenmiştir. Dere içi ıslahı sonucunda settelerde tutulan toprak yüksekliği ortalama 40.9 cm olduğu da ölçülmüştür. Bu sonuçlar uygulamaların başarılı olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Mera ıslahı, Erozyon, Bitki ile kaplı alan, Botanik kompozisyon, Step mera

Model Pasture Application Project and Results: Karaman/Ayrancı

The model pasture study carried out in the village of Ucharman (Divle) in the Ayrancı district of Karaman covers many techniques used in pasture improvement. It has been tried to increase the pasture forage yield, also supporting plant growth and preventing erosion. At the end of second year, it was determined that the area covered with vegetation (average surface coverage percentage: 62.5%) in the implementation area was higher than the outside implementation (average surface coverage percentage: 25%) in the pasture where the continental climate and erosion were dominant. At the same time, in terms of botanical composition within the implementation area, it was determined that Grassaceae family (average surface coverage percentage: 66.6%) was the highest in the application area, while plants with low feed value (average surface coverage percentage: 62.5%) were determined outside the application. It was also measured that the retained soil depth in the levees by in-stream reclamation was 40.9 cm on average. In conclusion, these results show that the works were successful.

Keywords:

Rangeland improvement, Erosion, Vegetated area, Botanical composition, Step pasture,

PDF

___

Acar, R. 2019. Çayır meraların hayvancılık açısından önemi. Tarım TR Dergisi, Sayı:28. Konya
Acar, R. 2023. Step mera ıslahında ve erozyon önlemede yem değeri olan bazı çalı veya yarı çalı türlerin kullanılması. Tarım TR Dergisi, Sayı:44. Konya
Acar, R., Dursun, Ş.2010. Vegetative methods to prevent wind erosion in Central Anatolia region. İnt. Eng. Conference on Hot AridRegions. Al-Aksa, KSA
Acar, R., Sumiahadi, A., Koç, N., Özel, A. 2019. Pasture management and soil protection. International Soil Protection. Ankara
Akalın, İ. 1974. Toprak ve Su Muhafazası. Ank. Üniv., Ziraat Fak. Yayın no:473.Ankara
Akgül, H., Akyürek, İ. 1979. Toprak Aşınımı. Köyişleri ve Kooperatifler Bakanlığı. Topraksu Genel Müdürlüğü
Altın, M., Gökkuş, A., Koç, A. 2021. Çayır Mera Islahı (II. Baskı). Palme Yayınevi. Ankara
Anonymous, 2013. Kurak ve yarı kurak alanlarda ağaçlandırma ve rehabilitasyon rehberi. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, ÇEM Genel Müdürlüğü.
Anonymous, 2014. Erosion and sediment control field guide. www.iowadot.gov
Anonymous, 2019. Delaware Erosion and Sediment Control Handbook. Dnrec Division of Watershed Steward ship, 89 Kings HwyDover
Anonymous, Undated. Perennial forage shurbs providing profitable and sustainable grazing. www.futurefarmonline.com.au
Anonymous,2011. Practical soil erosion control and veldrehabilition in TheLittleKaroo. KenCoetzee and Wallie stroebel of conservation management service.
Bakır, Ö. 1964. Mera vejetasyonunun teşekkülü, kompozisyonu ve bozulması. T.M.M.O.B. Ziraat Mühendisleri Odası Yayın no:14. Ankara
Bakır, Ö. 1985. Çayır ve Mera Islahı. Ankara Ünv., Ziraat Fak. Yayın no:947. Ankara
BÜGEM, 2020. https://www.tarimorman.gov.tr/BÜGEM/Konular/Bitkisel-Uretim/Cayir-Merave-Yem-Bitkileri. Çayır Mera Yem bitkileri ve Havza Geliştirme Daire Başkanlığı Kayıtları, Ankara
Custovic, H., Kovacevic, Z., Tvica, M. 2013. Rural Ecology. Faculty of Agricultural and Food Sciences. University of Sarajeva
Çağlar, Y. 1994, Türkiye’de Toprak Erozyonu, İşletme İktisat ve Finans Dergisi, s: 39-51.
Çelikkol, T.2019. Çöllerin ıslahı ve üretime sokulması çalışmalarında uygulanan teknikler ve elde edilen deneyimler. Tarım ve Orman Bakanlığı Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü.
Dinçsoy, Y. 2013. Yan derelerde erozyon ve rüsubat kontrolü. DSİ yayınları. Ankara
Doğan, O. 2014. Sürdürülebilir arazi yönetimi için çiftçinin el kitabı. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, ÇEM Genel Müdürlüğü.
Erpul, G., İnce, K., Demirhan, A., Küçümen, A., Akdağ, M.A., Demirtaş, İ., Sarıhan B., Çetin, E., Şahin, S., 2020. Su Erozyonu İl İstatistikleri - Toprak Erozyonu Kontrol Stratejileri (Sürdürülebilir Arazi/Toprak Yönetimi Uygulama ve Yaklaşımları), Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü Yayınları.ISBN: 978-605-7599-36-0. Ankara
Gibson, DJ. 2009. Grasses and Grassland Ecology. Oxford UniversityPress
Gökkuş, A. 2018. Meralarımız İle İlgili Bir Değerlendirme. TÜRKTOB Dergisi 2018 Sayı: 25 Sayfa: 6-8.
Görcelioğlu, E. 2003. Sel ve Çığ Kontrolü. İstanbul Ünv., Orman Fak. Yayın no:473.İstanbul
Kıvanc, F. 1984. Toprağımızı su erozyonuna karşı nasıl koruyalım. Toprak su Genel Müd. Yayın no:91. Ankara
Öner, N., Erşahin, S., Ayan, S., Özel, HB. 2016. İç Anadolu’da Yarı Kurak Alanların Rehabilitasyonu. Anadolu Orman Araştırmaları Dergisi, 2(1-2):32-44
Pennock, D. 2019. Soil Erosion: The greatest challenge for sustainable soil management. FAO Rome
Tosun,F., Altın, M. 1986. Çayır Mera Yayla kültürü ve bunlardan faydalanma yöntemleri. 19 Mayıs Ünv. Yayın no: 9. Samsun
Ünver, N. 1959. Toprak ve Su Muhafaza El Kitabı. MaryüsAbajoli Basımevi. İzmir