Fusarium tipleri, bağışıklığı baskılanmış kişilerde giderek artış gösteren ciddi etkenlerdir ve derin nötropenik hastalarda geliştiğinde genellik-le ölümcüldür. Uzun süreli ciddi nötropeni(˂500/ mm3), kortikosteroidler, geniş spektrumlu antibiyotikler, intravenöz kateter varlığı yaygın Fusarium enfeksiyonu gelişimi için önemli risk faktörleridir. Olgumuz; nüks Akut Myeloid Lösemi tanılı 52 yaşında, erkek olup kurtarma amaçlı etoposid+ mitoksantron+ sitarabin kemoterapisi verildi. Hastamızda posakonazol profilaksisi altında ciltte ektima gangrenosum benzeri döküntülerle kendini gösteren Fusarium enfeksiyonu gelişti ve vorikonazol ile başarılı şekilde tedavi edildi. Yaygın hastalığın kötü seyirli oluşu lokalize enfeksiyonun erken tanı ve tedavisine dikkat çekmektedir. Bilinen risk faktörleri olan ve fuzariyal enfeksiyondan şüphelenilen hastalarda vakit kaybedilmeden yüksek doz lipozomal amfoterisin tedavisine başlanması önerilmektedir. Fusarium tedavisinde etkin olabilen itrakonazol, vorikonazol ve posakonazol gibi daha yeni triazol grubu antifungal ajanlar mevcuttur. Nadir görülen fakat bağışık-lığı baskılanmış hastalarda sıklığı giderek artış gösteren, erken tanındığında ve hemen tedaviye başlandığında başarılı sonuçlar alınabilen Fusarium enfeksiyonuna dikkat çekmek istedik.

Fusarium species are increasingly recognised as serious pathogens in the immunocompromised patients. The outcome in severe neutropenia has been almost fatal. Prolonged severe neutropenia (˂500/ mm3), corticosteroids, broad spectrum antibiotics, and indwelling intravenous catheters are all important risk factors for the development of disseminated fusariosis. Our case is 52 year old male who was diagnosed relapse acute myeloid leukemia and given etoposide+ mitoxantrone+ cytarabine combination as a salvage chemotherapy. In our patient, Fusarium infection, which presented eruptions like ectima gangrenosum during prophylactic posaconazole was occured and succesfully treated with voriconazole. The poor prognosis of disseminated disease highlights the importance of early recognition and treatment of local-ised disease. High dose liposomal amphotericin should be started without delay if fusarial infection is suspected in a patient with known risk factors. Newer antifungal triazole agents that may have good activity against fusarium species such as itraconazole, voriconazole, and posaconazole are available. Here, we want to notice Fusarium infections are rare but tend to increase in the immuncomprised and early recognition and treatment could yield succesful results if provided.