ENGELLİLERE YÖNELİK HİZMETLERİN SUNUMUNDA YAŞAM KALİTESİ YAKLAŞIMININ ÖNEMİ

Engellilik alanında, yaşam kalitesi yaklaşımının kullanımı son dönemlerde oldukça öne çıkan konulardan biridir. Engelli bireylerin yaşam kalitelerinin geliştirilmesi yalnızca hizmet sunumu ile gerçekleştirilemez. Aynı zamanda engelli bireylerin öznel algılamalarının nasıl olduğunun da anlaşılmasına ihtiyaç vardır. Yaşam kalitesi yaklaşımı öncelikle, engellilik konusunda kritik düşüncenin oluşmasını sağlar. Bu sayede engelli bireylerin ihtiyaçları sadece içinde bulundukları durum dikkate alınarak değerlendirilmemiş olur. Yaşam kalitesi yaklaşımının bir başka önemi de engelli bireylerle ilişkili politikaların ve müdahalelerin engelli bireylerin ihtiyaçları dikkate alınarak oluşturulmasını sağlamasıdır

Anahtar Kelimeler:

Yaşam kalitesi, yaşam kalitesinin boyutları, engellilik açısından yaşam kalitesi

ENGELLİLERE YÖNELİK HİZMETLERİN SUNUMUNDA YAŞAM KALİTESİ YAKLAŞIMININ ÖNEMİ

Quality of life (QOL) is currently a popular and challenging concept within the field of disabilities. Improving quality of life disabilities do not only serve up. At the same time, it must understand subjective perception of the person with a disability. The quality of life approach, when seriously considered, leads to a critical appraisal of disability. Thus, will need to respond to the individual needs of people with disabilities in creative and new ways, rather than addressing them only through current structures. There will have to be new policies to guide such changes and interventions, will have to be modified to match

Keywords:

Quality of life, domains for quality of life, quality of life and disability,

PDF

___

Arıkan, Ç. (2002). Sosyal Model Çerçevesinde Özürlülüğe Yaklaşım. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi. Cilt: 2, Sayı: 1. 11-25.
Blacher, J., & Kraemer, B. R. (2005). Living the Good Life-as Percevied by Parents and Researchers. Except Parent, 35 (2), 61-65.
Bıçakçı, U. (2001). Paradigma ve Yaşam Kalitesi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Bozkurt, N. (2003) Kaliteli Yaşamanın Felsefesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, 2 (3), 15-24.
Brown, I. (2003). Quality of life and Disability: An Approach for Community Publishers. Practitioners: Philadelphia, U.S.A.: Jessica
Kingsley 6. Carr, A. J. (2003). Quality of Life. London: BMJ Publishing Group.
Quality of Life. (b.t). 19 Temmuz 2007. Centre for Health Promotion Quality of Life Research Unit http: //www.utoronto.ca/qol/
Cılga, İ. (2004). Bilim ve Meslek Olarak Türkiye’de Sosyal Hizmet. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınları.
Eiser, C. (2003). Children with Cancer: The Quality of Life. Mahwah, U.S.A.: Lawrence Erlbaum Associates.
Erkan, G. (2004). Özürlülüğe İlişkin Modeller ve Sosyal Hizmet Uygulamaları. Toplum ve Sosyal Hizmet. Cilt: 15, Sayı: 2. 31-38.
Evcil Türksever, N. (2001). “Türkiye’de Üç Büyük Şehir Alanlarında Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Yöntem Denemesi.” Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Lefort, S. M., Fraser (2002). Quality of Life Measurementand its Use in the Field of Learning Disabilities. Journal of Intellectual Disabilities; 6; 223- 238.
Marquis, R., & Jackson, R. (2000). Quality of life and Quality of Service Relationships: Experiences of People with Disabilities. Disability and Society, 15 (3), 441-425.
Megone, C. (1994). The Quality of Life. Strating from Aristotle. In S. Baldwin, C. Godfrey, & C Propper. Quality of Life. Prespective and Policies (28-42) London: Roultledge Press.
Schalock, R. L. (1990). Quality of Life: Perspectives and Issues. R. L . Schalock (ed.) Washington, DC: American Association on Mental Retardation. 16. Sen, A. (1987). The Standard of Living. Cambridge, U. S. A: Cambridge University Press.
Tekeli, İ., Güler, Ç., Vaizoğlu, S., Algan, N. ve Kaya Dündar, A. (2004). Yaşam Kalitesi Göstergeleri. Türkiye İçin Bir Veri Sistemi Önerisi. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Raporları.
Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (TİSK). (2002). Çağdaş İş Merkezlerinde Kadın İşgücünün Konumu: Bursa Örneği (219). Ankara: TİSK Yayınları.
World Health Organization. (1999). WHOQOL Annotated Bibliography. WHO Quality of Life Assessment Instrument Depertment of Mental Health October 1999 Version. 17 Nisan 2005. http: //www.who.int/en/.
Yetim, Ü. (2001). Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri. İstanbul: Bağlam Yayınları.