Eski Anadolu Türkçesi; Oğuz Türklerinin merkez Anadolu sahası olmak üzere Azerbaycan, Irak, Suriye ve Balkan coğrafyasını da içine alan bir dairede oluşturdukları yazı dilinin adıdır. Bu yazı diline Avrupalılar Altosmanische (eski Osmanlıca) terimini kullandılar (Ercilasun, 2011, s.429). Biz de ise Eski Türkiye Türkçesi, Eski Oğuz Türkçesi, Eski Anadolu Oğuzcası (Gülsevin, 2010, s.1) gibi  adlandırmalar önerilmekle beraber en yaygın kullanımı Eski Anadolu Türkçesidir. Türklerin asırlardır yaşadığı bir coğrafyanın dışında 1000’li yıllardan itibaren başlayan ve 1453 İstanbul’un fethine kadar süren ve yerini Klasik Osmanlı Türkçesine bırakan bu dönem dili bir imparatorluk dolayısıyla bir devlet dili haline gelmiştir.