Ters dizim, kelimelerin son seslerinden başlamak üzere onları abece sırasına göre sıralamayı ifade eden bir kavramdır. Bir bütüncedeki kelimeleri sondan başa doğru yeniden sıralama esasına dayanan bu yöntemle hazırlanan eserlere ters dizim/dizin sözlükleri adı verilmektedir. Bu uygulamanın Türkiyedeki geçmişi yarım yüzyıllık bir dönemi içine almaktadır. Bununla birlikte son zamanlarda bu yöntemle hazırlanan eserlerin sayısında bir artış gözlenmektedir. Dünyada ise çok daha eski dönemlerden itibaren bu yöntemle hazırlanan eserlerin varlığı bilinmektedir. Kendine mahsus bir tertip tarzıyla Türk dilinin 13. yüzyıla kadarki söz varlığını içeren An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish (EDPT) adlı etimoloji sözlüğü Türkoloji sahasında sıklıkla başvurulan bir eserdir. Bu yazıda EDPT’de geçen madde başı kelimeler, Türk dilindeki hâkim ekleşme kültürü hakkında fikir vermesi bakımından, önce isimler sonra fiiller olmak üzere son seslerine göre sıralanmıştır. Bu yolla hangi eklerin ne tür kelimeler türettiği bilgisinin denetlenmesinin yanında kural dışı olarak görülen örneklerin de bir arada görülmesine imkân verilerek ekleşme bilgisine ait inceliklerin tespit edilmesi ve araştırmalarda önemli ölçüde zaman tasarrufu sağlanması hedeflenmektedir.