Dil biriminin çok katmanlı duruma gelmesi birdenbire olmaz. Bu değişim aşama aşama olur ve söz konusu dil birimi başlangıçtaki anlamından süreç içinde uzaklaşır. Bu uzaklaşma, dil biriminin başlangıçtaki anlamıyla ilişkisinin bulanıklaşmasına neden olur. Dili konuşanlar, eğretilemeli katmanda kullandığı yeni dil biriminin hep o katmanda olduğu algısına kapılır. Oysa dilin bu birimleri, süreç içinde farklı yer ve zamanlarda birçok etken ile birlikte anlam yapılarında, anlam alanlarında bazı değişikliklere uğramışlardır. Değişiklikler de dil birimlerinin eğretilemeli katmana ulaşmasını sağlamıştır. Tüm bu karmaşık sürece odaklanan bu çalışmada da güzel, kötü, özle-, sev-, üzel-, öfke, öfkelen-, kıskan-, saygı, düşman, korku, ikirciklenme, ad, barış, savaş, utan-, bil-, uğur, dalaş-, didiş- sözcüklerinden hareketle dil birimlerinin gerçek anlamlı kullanımları, anlam ve ses-biçim gibi iki eklemli, yani iki katmanlı iken; bu birimlerinin eğretilemeli anlamlarıyla kullanımlarına eşlik eden süreci ve her sözün ilkesel olarak aracısız gösterge katmanından başlama zorunluluğu, gerekli görülen yerlerde başka dillerle de ilişkiler kurularak açıklandı.