DİLDE EVLİYA KELİMESİNİN KULLANIMI
Makalede, dil tarihinde yaygın olarak kullanılan “evliya” sözcüğünün anlamsal doğasını incelenmektedir. Burada kaynak malzemeler dilsel verilere göre ayrılmıştır. Analiz sırasında kelimenin terminolojik, dini, dilbilimsel kavramları, anlambilimsel kullanımı ve tarihsel dönemlerdeki değişiklikleri ile dilin sözcüksel anlamları ve işlevleri incelenmiştir. Bu çalışma ayrıca “evliya” kelimesinin popülerleşmesini, edebi versiyona ve fonetik konuşmanın normlarına uygun olarak oluşumunu içermektedir. Kelimenin yazılı dildeki yeri ve anlamsal doğası belirlenmiştir. Modern telaffuzda kullanılmamasına rağmen, «evliya» kelimesinin tarihi devirlerde en yaygın olarak kullanılan kelimelerden biri olduğu anlaşılmaktadır. Bir kelime başka bir dile geçtiğinde anlamsal ve biçimsel olarak değişmektedir. Bu çalışmada ayrıca “evliya” kelimesinin benimsenmesi sürecinde dilde nasıl aktif bir şekilde dolaşıma girdiği ve ulusal anlamda kullanıldığı ortaya konulmaktadır.
THE USE OF THE WORD "SAINT" IN A LINGUISTIC CONCEPT
The article examines the semantic nature of the word «saint», which is widely used in the history of language. The source materials are differentiated according to linguistic data. The analysis examines the terminological, religious, linguistic concepts of the word, its semantic use and changes in historical periods, as well as the lexical concept and language functions. It also includes the popularization of the word «saint», its formation in accordance with the literary version and the norms of phonetic speech. The place and semantic nature of the word in the written language is determined. It is concluded that the word «saint» is one of the most common in historical verses, although it is not used in modern pronunciation. The author says that the word changes and adapts semantically and personally when it enters another language. In addition, it was revealed how actively the word came into circulation and was used in a nationwide aspect.
___
- 1. Арабско-русский словарь. – Ташкент: «Камалак», 1994. ІІ том. – 484 с.
- 2. Мансұров Н.Б. Қазақ тіліндегі діни терминдер сөздігі. – Астана, 2013. – 100 б.
- 3. Уалиханов Ш. Таңдамалы шығармалары. 1985. – 170 б.
- 4. Құран кәрім қазақша мағына және түсінігі. Сауд Арабиясы, Медине: Фаһд патшаның баспасы, 1991. – 665 б.
- 5. Ислам: Энциклопедический словарь. – Москва: Наука, 1991. – 315 с.
- 6. Бабалар сөзі: Жүз томдық. – Астана: «Фолиант», 2004. ІХ том. – 396 б.
7. Hilyetüʼl-evliyâ ve Tabakâtiʼl-asfiya, 2015. Sayfa Sayısı 5323.
- 8. Şişman Bekir. Kadın Evliyâ Menkıbeleri (Menâkıb-ı Veliyyâtü’n-Nisâ), Şule Yayınları, İstanbul, 2009.
- 9. İmam Şarani. Tabakat'ül Kübra – Evliyalar Ansiklopedisi. 2 Kitap, 4 Cilt. Çeviren: Abdulkadir Akçiçek. – İstanbul, 2011. Sayfa Sayısı 1615. Orta Anadolu (Kuzey-Güney) Evliyaları 1-2 Cilt. Takım Kitap. – İstanbul, 2004. Say. 960.
- 10. Evliyalar Ansiklopedisi, 12 cilt. Türkiye Gazetesi / Evliyalar Ansiklopedisi Serisi. – İstanbul, 1992. Say. 5376.
- 11. Радлов В.В. Опыть словаря тюркских наречий. І том. – Санкт-Петербург. – с. 968. 12.
- 12. Мансұров Н.Б. ХІХ ғасыр поэзиясындағы араб, иран кірме сөздерінің семантикалық сипаты. – Шымкент: «Нұрдана-LTD» баспасы, 2011. – 124 б.
- 13. Севортян Э.В. Фонетика турецкого литературного языка. Москва. Изд. АН СССР. 1955. – с.150.
- 14. Сыздықова Р. Қазақ әдеби тілінің тарихы (ХV-ХІХ ғасырлар). – Алматы: «Ел-шежіре», 2014. – 352 б.
- REFERENCES
1. Arabsko-ruskii slovar. – Tashkent: «Kamalak», 1994. ІІ tom. – 484 s.
- 2. Mansurov N.B. Qazaq tilindegi dini terminder sózdigi. – Astana, 2013. – 100 bet.
- 3. Ualihanov Sh. Tańdamaly shygarmalary. 1985. ¬– 170 b.
- 4. Quran kárim qazaqsha magyna jáne túsinigi. Saud Arabiasy, Medine: Fahd patshanyń baspasy, 1991. – 665 b.
- 5. Islam: Ensiklopedisheskii slovar. – Moskva: Nauka, 1991. – 315 s.
- 6. Babalar sázi: Júz tomdyq. – Astana: «Foliant», 2004. ІХ tom. – 396 b.
- 7. Hilyetüʼl-evliyâ ve Tabakâtiʼl-asfiya, 2015. Sayfa Sayısı 5323.
- 8. Şişman Bekir. Kadın Evliyâ Menkıbeleri (Menâkıb-ı Veliyyâtü’n-Nisâ), Şule Yayınları, İstanbul, 2009.
- 9. İmam Şarani. Tabakatü'l-kübra – Evliyalar Ansiklopedisi. 2 Kitap, 4 Cilt. Çeviren: Abdulkadir Akçiçek. – İstanbul, 2011. Sayfa Sayısı 1615. Orta Anadolu (Kuzey-Güney) Evliyaları 1-2 Cilt. Takım Kitap. – İstanbul, 2004. Say. 960.
- 10. Evliyalar Ansiklopedisi, 12 cilt. Türkiye Gazetesi / Evliyalar Ansiklopedisi Serisi. – İstanbul, 1992. Say. 5376.
- 11. Radlov B.B. Opyt slovaria turkskix nareshi. І tom. – Sankt-Peterburg. – s. 968.
- 12. Mansurov N.B. ХІХ gasyr poeziasyndagy arab, iran kirme sózderiniń semantikalyq sipaty. – Shymkent: «Nurdana-LTD» baspasy, 2011. – 124 b.
- 13. Sevortian E.B. Fonetika tureskogo literaturnogo iazyka. Moskva. Izd. AN SSSR. 1955. – s. 150.
- 14. Syzdyqova R. Qazaq ádebi tiliniń tarixy (ХV-ХІХ gasyrlar). – Аlmaty: «Еl-shejire», 2014. – 352 b.