Anadolu Ağızlarının Güney Anadolu ağızları grubuna giren Kahramanmaraş ağzının bu çalışmada belirlenen kimi özellikleri şunlardır: 1.Geniz- damak ŋ ünsüzünün korunması: soŋra, göŋül, geldiŋiz, baŋa vs. 2. Ünlü değişmelerinin sıkça görülmesi: e > a: heybe > ha:be; a>e: mezer # mezar, bezirgan > bezirgen; ö>ü: döverler > düeller vs. 3. ķ/k->Ş/g-: ķaçtım > Şaşdım, kişi > gişi; t->d-: dutuyoķ # tutuyoruz, davşan < tavşan vb. ünsüz değişmelerinin sıkça görülmesi. 4. Fiil çekimlerinde -(y)Iķ ekinin, birinci kişi çokluk eki olarak, yazı dilimizdeki (y)Iz eki yerine kullanılması: annamıyoķ< anlamıyoruz, gedicidik = gidecektik, uyumussuķ vb. 5. Gelecek zaman kipi için yazı dilimizde de kullanılan -(y)AcAķ ekinin yanı sıra -(y)IcI ekinin de kullanılması: getiriciŋ ‘getireceksin’ vb. 6. Belirsiz geçmiş zaman ifadesi için -(y)IK ekinin kullanılması: yazıķ ‘yazmış’ vb. 7. Şimdiki zaman için -(I)yor eki ile beraber bu ekten gelişmiş -(I)yI(r), -(I)yö(r) gibi değişik şekillerin de kullanılması: diyö ‘diyor’, ölüyör ‘ölüyor’, yağıyir ‘yağıyor’ vb. 8. Yazı dilimizdeki -(y)IncA zarf-fiil ekinden çok -(y)IşIn ekinin yaygın olarak kullanılması: deyişin ‘deyince’ vb. 9. Yazı dilimizdeki ile edatının -(I)nAn biçiminde ekleşerek kullanılması: çocu:nan ‘çocukla’, babamınan ‘babamla’ vb. 10. Sınırlama eki -çA’nın kullanımı: bugüneçe ‘ bugüne kadar’, varanaça ‘varıncaya kadar’ vb. 11. Kahramanmaraş’a has kimi kelimeler şunlardır: dene-‘bakmak’, meke ‘mısır’, ökle- ‘bağlamak’, dıķıl- ‘girmek’, yalp yalp yan- ‘parıl parıl parlamak’, horanta ‘aile’ gibi