Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni Adaylarının Akademik Öz-Yeterlik Düzeylerinin Belirlenmesi

Bu araştırmanın amacı; Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarının akademik öz-yeterlik düzeylerinin belirlenmesidir. Bu araştırmanın evrenini, 2016 - 2017 eğitim-öğretim yılında Mersin Üniversitesi ve Mustafa Kemal Üniversitesinde, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeliği Bölümünde öğrenim görmekte olan 488 Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adayı oluşturmuştur. Örneklem grubunu ise Mersin Üniversitesinden 134, Mustafa Kemal Üniversitesinde ise 166 Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adayı olmak üzere, toplamda 300 kişi oluşturmuştur. Araştırmada, veri toplama aracı olarak; “Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde; betimsel istatistik yöntemleri, Kruskal Wallis-H Testi ve Mann Whitney-U Testi kullanılmıştır. Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarının, akademik öz-yeterlik düzeylerinin yüksek seviyede olduğu ve cinsiyet, üniversite, yaş ve sınıf değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Ancak genel akademik not ortalaması değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark gösterdiği tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda; Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarının, akademik öz yeterlik düzeylerinin yüksek seviyede olduğu ve genel akademik not ortalaması yüksek olanların, düşük olanlara göre daha yüksek seviyede akademik öz-yeterlik düzeyine sahip olduğu görülmüştür.

Determination of Academic Self-Efficacy Level of Physical Education and Spor Teacher Candidates

The purpose of this research; Determination of academic self-efficacy levels of Physical Education and Sports Teacher candidates. The universe of this study was the candidate of 488 Physical Education and Sports Teachers who were studying in the Department of Physical Education and Sport Teaching at Mersin University and Mustafa Kemal University in 2016 - 2017 academic year. The sample group consisted of a total of 300 people, 134 of them from Mersin University and 166 of them being Mustafa Kemal University Physical Education and Sports Teacher Candidate. In the research, as a data collection tool; “Academic Self-Efficacy Scale” was used. In the analysis of the data obtained in the research; descriptive statistical methods, Kruskal Wallis-H Test and Mann Whitney-U Test were used. Physical Education and Sports Teacher candidates were found to have high levels of academic self-efficacy and no statistically significant difference according to gender, university, age and class variables. However, it was determined that there was a statistically significant difference according to the general academic grade point average. As a result of the research; Physical Education and Sports Teacher candidates were found to have higher levels of academic self-efficacy and higher academic achievement than those with lower academic self-efficacy.

___

  • Alemdağ, C. (2015). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Epistemolojik İnançları, Akademik Öz-Yeterlikleri ve Öğrenme Yaklaşımları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Alemdağ, C., Öncü, E., ve Yılmaz, A. K. (2014). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Akademik Motivasyon ve Akademik Öz-Yeterlikleri. Spor Bilimleri Dergisi, 25(1), 23-35.
  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review, 84(2), 191.
  • Biricik, Y. (2015). Beden Eğitimi Ve Spor Bölümlerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Öz Yeterliklerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Cihan B. B. (2014). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğretmenlik Bölümünde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik, Sportif ve Öğretmenlik Özyeterlik Algılarının İncelenmesi. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Demir, Z. (2018). Müzik Öğretmeni Adaylarının ÖzYeterlik İnançlarının ve Mesleğe Yönelik Tutumularının Çeşitli Değikenlere Göre İncelenmesi: Karadeniz Teknik Üniversitesi Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Eroğlu, O., Yıldırım, Y., Şahan, H. Spor Bilimleri Fakültesindeki Öğrencilerin Akademik Öz-Yeterlik ve Akademik Güdülenme Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Akdeniz Üniversitesi Örneği. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 38-47.
  • İslam, A. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği İle Sınıf Öğretmenliğinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Öz-Yeterlik Algılarının Karşılaştırılması: Ordu İli Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Küçük Kılıç, S. (2014). Beden EğitimiÖğretmeni Adaylarının Bilişötesi Öğrenme Stratejileri, Akademik Öz-Yeterlik ve Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları. (Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Küçük Kılıç S. ve Öncü E. (2014). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Bilişötesi Öğrenme Stratejileri ve Akademik Öz-Yeterlikleri. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(2), 13-22.
  • Lee, S. W. (Ed.). (2005). Encyclopedia of School Psychology. London: Sage.
  • Luszczynska, A., Scholz, U. ve Schwarzer, R. (2005). The General Self-Efficacy Scale: Multicultural Validation Studies. The Journal of Psychology, 139(5), 439-457
  • Özsüer, S., Inal, G., Uyanik, Ö. ve Ergün, M. (2011). Afyon Kocatepe Üniversitesinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Özyeterlik İnanç Düzeylerinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 112-125.
  • Pekel, A. (2016). Spor Yöneticiliği Bölümünde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Öz Yeterlikleri ve Üniversite Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Satıcı, S. A. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Öz-Yeterliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Tabancalı, E. ve Çelik, K. (2013). Öğretmen Adaylarının Akademik Öz-Yeterlikleri İle Öğretmen Öz-Yeterlilikleri Arasındaki İlişki. Journal of Human Sciences, 10(1), 1167-1184.
  • Tekeli, Ş. C. (2017). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni Adayları ile Diğer Öğretmen Adaylarının Sosyal Görünüş Kaygısı ve Akademik Öz-Yeterlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
  • Tschannen-Moran, M. ve Hoy, A. W. (2001). Teacher Efficacy: Capturing an Elusive Construct. Teaching and Teacher Education, 17(7), 783-805.
  • Ünlü, H., ve Kalemoğlu, Y. (2011). Academic self-efficacy of Turkish physical education and sport school students. Journal of Human Kinetics, 27, 190-203.
  • Yağcı, U. ve Aksoy, V. (2015). Müzik Öğretmeni Adaylarının Akademik Öz Yeterlikleriyle Öğretmenlik Öz Yeterlikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(33), 84-104.
  • Yenilmez, K. ve Kakmacı, Ö. (2008). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Öz Yeterlilik İnanç Düzeyleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-21.
  • Yıldırım, İ. (2012). Developing a Scale for Self-Efficacy of Physical Education Teachers. Energy Education Science and Technology Part B-Social and Educational Studies, 4(3), 1491-1500.
  • Yıldırım, İ. (2015a). The Correlation Between Organizational Commitment and Occupational Burnout Among the Physical Education Teachers: The Mediating Role of Self-Efficacy. International Journal of Progressive Education, 11(3).
  • Yıldırım, İ. (2015b). Revised Version of Physical Education Teachers Self-Efficacy Scale. Journal of Human Sciences, 12(1), 870-886.
  • Yıldırım, İ. (2015c). A Study on Physical Education Teachers: The Correlation Between Self-Efficacy and Job Satisfaction. Education, 135(4), 477-485
  • Yılmaz, M., Gürçay, D. ve Ekici, G. (2007). Akademik Özyeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 253-259.
  • Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and Educational Development. Self-Efficacy in Changing Societies, 202-231.