Koruma altında bulunan cinsel istismar mağduru çocuklara psiko-sosyal destek hizmetinin sunulduğu Çocuk Destek Merkezleri (ÇODEM’ler)’nde yapılan bu araştırma 9-17 yaş aralığındaki 54 cinsel istismar mağduru kız çocuğuyla yapılmıştır. 2015 yılında Samsun ve Ordu illerinde bulunan 3 ÇODEM’de yapılan araştırma, tarama modelli bir araştırmadır. Araştırma sonucunda, cinsel istismar mağduru çocukların en fazla istismarcıya ve istismara sebep olan ya da istismarı engelleyebileceğini düşündüğü kişiye öfke ve kızgınlık duyduğu; çocukların istismarı engelleyebilecek ilk kişiyi en fazla anne olarak belirttiği; çocukların yarısından fazlasının istismarı üç veya daha fazla yerde anlatmak zorunda bırakıldığı; çocukların istismarı en fazla emniyet birimleri ve savcılık birimlerinde anlattığı; istismarı anlatırken çocukların sıklıkla utandığı, bunun yanı sıra pişmanlık hissi, öfke, kızgınlık ve korku hissettiği; çocukların yarısından fazlasının istismarın kendi suçu olduğunu düşündüğü ve çocukların çoğunu istismardan dolayı suçlayan birilerinin olduğu; istismarcıların yarısından fazlasının çocukların sevdiği ya da güvendiği birisi olduğu bulunmuştur. Elde edilen bulgular ışığında hazırlanan bu makale, çocuk cinsel istismarında kurumsal yapılara ait bir dizi öneriyi ortaya koymaktadır.   

The research about sexually abused children who are under protection in Child Support Centers were applied to 54 children who were sexually abused between the range of 9 and 17. The research applied there. Child Support Centers in Samsun and Ordu in 2015 is a scanning pattern research. In consequence of this research it was found that sexually abused children felt anger and furiousness mostly to the exploiter and to the person causing abuser whom they think he or she can prevent it, stated the first person to prevent child abuse as mother, more than half of them were obliged to explain the abuse in there or more than three places, explained the abuse mostly to police units and prosecution offices, felt ashamed frequently while explaining the abuse, felt regret, anger, furiousness and fear as well, more than half of the children thought it was their guilt and there were some people who blame most of the children because of the abuse, more than half of the exploiters were the people whom the children love or trust.