Doğum Travmasının Anne ve Bebek Bağlanması Üzerine Etkisi

İnsan hayatında değişime neden olan en anlamlı olaylardan biri gebelik ve doğumdur. Bu değişim kadının ve erkeğin ebeveyne dönüşüm sürecidir. Doğum, kadının hayatını fiziksel, psikolojik ve sosyal yönden etkileyen çok yönlü ve önemli yaşam deneyimidir. Anne ve bebek bağlanması, gebelik döneminde gelişmeye başlayan ve sonrasında bireylerin hayatları boyunca etkisi altında kalacağı, sosyal hayattaki kişiler arası ilişkilerini etkileyen soyut bir kavramdır. Anne, baba ve bebek arasında geliştirilen olumlu bağlanmanın devamlılığı sosyal hayatın sağlıklı gelişimi için oldukça önemlidir. Bu bağlanmanın gelişmesini etkileyen birçok etken bulunmaktadır. Doğum deneyimi de insan yaşamında önemli etkilere neden olan bağlanma kavramının şekillenmesine öncülük etmektedir. Doğum deneyiminin insan üzerindeki kalıcı ve güçlü etkisi, olumlu ve olumsuz sonuçlara neden olabilmekte, özellikle travmatik doğum algısı gelişen kadınlarda anne ve bebek bağlanması olumsuz etkilenebilmektedir. Doğumun anne açısından travmatik duruma dönmesini engellemek için hemşirenin riskli grubu tanımlaması, değerlendirmesi, kadın ve ailesine destek olması oldukça önemlidir. Bu çalışmada; anne bebek bağlanması kavramına ve anne bebek bağlanmasının travmatik doğum algısı ile ilişkisini literatür bağlanımında incelemek, kadın doğum hemşiresinin sorumluluklarına dikkat çekmek hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

anne bebek bağlanması, hemşirelik, travmatik doğum algısı

Effects of Birth Trauma on Mother-Infant Bonding

Pregnancy and birth are one of the most significant events that cause changes in human life. This change is the transformation process of men and women into parents. Birth is a multidimensional and important life experience that affects a woman's life physically, psychologically, and socially. Mother-infant bonding is an abstract concept that starts to develop during pregnancy, that influences individuals throughout their lives, and that affects interpersonal relationships in social life. The continuity of positive bonding between mother, father and the infant is very important for a healthy development of social life. There are many factors that affect the development of this bond. Birth experience also shapes the formation of the bonding concept, which has important effects on human life. The permanent and strong effect of the birth experience on humans can cause positive and negative consequences, especially in women with a perception of traumatic birth, the mother-infant bonding may be negatively affected. In order to prevent the birth from becoming a traumatic situation for the mother, it is very important for the nurse to identify the risky group, evaluate it, and support the woman and her family. This study aims to draw attention to mother-infant bonding by examining the relationship between mother-infant bonding and the perception of traumatic birth in the context of the literature, and to draw attention to the responsibilities of the obstetric nurse.

Keywords:

mother infant bonding, nursing, travmatic birth perception,

PDF

___

1. Aslan Ş, Okumuş F. Primipar kadınların doğum deneyim algıları üzerine doğum beklentilerinin etkisi. Journal of health Science and Profession - HSP. 2017; 4(1): 32-40.
2. Topaç Tunçel N, Kahyaoğlu Süt H. Gebelikte yaşanan anksiyete, depresyon ve prenatal distres düzeyinin doğum öncesi bebeğe bağlanmaya etkisi. Jinekoloji -Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi. 2019;16(1): 9-17.
3. Bolsoy N, Çelik N, Şimşek HN. Doğum korkusu yaşayan kadınlarda psiko-eğitim obstetrik ve maternal sonuçları iyileştirir mi? Sistematik inceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi. 2019; 12(1): 82-90.
4. Bilgin Z, Alpar E. Kadınların maternal bağlanma algısı ve anneliğe ilişkin görüşleri. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi . 2018; 5(1): 6-15.
5. Güleç D, Kavlak O. The study of reliability and validity of paternal-ınfant attachment scale in Turkish society. Journal of Human Sciences. 2013; 10(2): 170-181.
6. Bowlby J (1988) A Secure Base: Clinical Applications of Attachment Theory. London, Routledge.
7. Aydemir H K, Alparslan Ö. Anne- bebek bağlanma ölçeğinin Türk toplumuna uyarlanması: Aydın örneği. J.Contemp Med. 2016; 6(3): 188- 199.
8. Golbasi Z, Ucar T, Tugut N. Validity and reliability of the turkish version of the maternal antenatal attachment scale. Japan J Nurs Sci. 2015; 12(2): 154–161.
9. Kavlak O, Şirin A. Maternal Bağlanma Ölçeği’nin Türk toplumuna uyarlanması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 2009; 6(1): 188–202.
10. Kennell J.H, Slyter H, Klaus M.H. The mourning response of parents to death of a newborn infant. The New England Journal of Medicine. 1970; 283(7): 344-349.
11. Koopmans L, Wilson T, Cacciatore J, Flenday V. Support for others, fathers and families after perinatal death. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2013; 19(6): 1-22.
12. Alan DH, Çankaya S. Maternal obezitenin prenatal bağlanma üzerine etkisi. Artvin Çoruh Üniversitesi Sağlık Bilimler Dergisi. 2018; 9(2): 118-123.
13. Nishikawa M, Sakakibara H. Effect of nursing intervention program using abdominal palpation of leopolds maneuvers on maternal-fetal attachment. Reproductive Health. 2013; 10(12): 1-7.
14. Mutlu C, Yorbik O, Tanju I, Çelikel F, Sezer R. Doğum öncesi, doğum sırası ve doğum sonrası etkenlerin annenin bağlanması ile ilişkisi. Anatol. J. Psychiatry. 2015; 16(6): 440-450.
15. Akarsu Höbek R, Tuncay B, Alsaç Yüzer S. Anne-bebek bağlanmasında kanıta dayalı uygulamalar. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2017; 6(4): 275- 279.
16. Yılmaz SD. ‘’ Prenatal anne- bebek bağlanması’’. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2013; 10(3): 28-33.
17. Nacar Hoca E, Gökkaya F. Bağlanma ve maternal bağlanma konusunda bir derleme. Kıbrıs Türk Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi. 2019; 1(1): 50-56.
18. Çoban A. (2003). Doğum sonrası anne- yeni doğan etkileşimini etkileyen bazı etmenlerin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi ).Ege Üniversitesi, Sağlık bilimleri Enstitüsü.
19. Dereli Yılmaz S, Kızılkaya Beji N. Gebelerin stresle başa çıkma ve depresyon düzeyleri. Genel Tıp Dergisi. 2010; 20(3): 99-108.
20. Elkin N. Gebelerin prenatal bağlanma düzeyleri ve bunları etkileyen faktörler. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2015; 24(6): 230-236.
21. Koptur A, Emül Güler T. Fetüs ve yenidoğanda bağlanmanın iki yüzü: maternal ve paternal bağlanma ve hemşirelik. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2017; 33(3): 153-164.
22. Güleşen A, Yıldız D. Erken postpartum dönemde anne bebek bağlanmasının kanıta dayalı uygulamalar ile incelenmesi. TAF Prev Med Bull. 2013; 12(2): 177-182.
23. Şolt A, Savaşer S, Dolgun G. Doğum sayısının anne bebek bağlanmasına etkisi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi. 2017; 4(3): 236-243.
24. Hergüner S, Çiçek S, Annagür A, Örs R. Doğum şeklinin doğum sonrası depresyon, algılanan sosyal destek ve maternal bağlanma ile ilişkisi. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences. 2014; 27(1): 15–20.
25. Karström A, Nystedt A, Hildingsson I. The meaning of a very positive birth experience: focus groups discussions with woman. BMC Prenancy and Childbirth. 2015; 15(251): 1-8.
26. Etheridge J, Slade P. ‘’Nothing’s actually happened to me.’’: the experiences of fathers who found childbirth traumatic . BMC Pregnancy and Childbirth. 2017; 17(80): 1-15.
27. Bilgin NÇ, Ak B, Potur DC, Ayhan F. Doğum yapan kadınların doğumdan memnuniyeti ve etkileyen faktörler. Sağlık Bilimleri Meslekler Dergisi. 2018; 5(3): 342-353.
28. Newland LA. , Coyl DD., Chen HH. Fathering and Attachment in the USA and Taiwan: Contextual Predictors and Child Outcomes. Early Child Development and Care. 2010; 180(1): 173-191.
29. Serçekuş P, Okumuş H. Fears associated with childbirth among nulliparous women in Turkey. Midwifery. 2009; 25(2) : 155-162.