Hilal ÖZCEBE, Dilek HAZNEDAROĞLU, Münevver BERTAN, Bahar GÜÇİZ DOĞAN, Burcu KÜÇÜK BİÇER

Üniversite Öğrencileri Çocuk Haklarını Ne Kadar Biliyor?

Amaç: Çocukluk döneminden yeni çıkmış ve profesyonel yaşama hazırlık aşamasında olan gençlerin çocuk hakları konusundaki bilgileri ve bakış açıların geliştirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı öğrencilerin üniversiteye başladıklarında ve üniversite yıllarının arasında çocuk hakları (ÇH) konusundaki bilgi değişimini görmektir.Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tipteki araştırma Türkiye’nin dokuz üniversitesinin 1 ve 4. sınıf öğrencileri ile yapılmıştır. Araştırma sırasında ağırlıklı örnekleme tekniği kullanılmış ve veri toplama aşamaları sonucunda 6.038 öğrenciye ulaşılmıştır; 5.221 öğrenci analize alınmıştır. Veriler bazı sosyodemografik özellikler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (ÇHS) ile sağlık, katılım, korunma ve gelişim konusunda verilen cümlelerin değerlendirilmesinin beklendiği bir anket formu ile gözlem altında uygulanan anket yöntemi ile toplanmıştır. Veri analizi SPSS 15.0 istatistik paket programı kullanılarak yapılmıştır.Bulgular: Öğrencilerin %62.8’i birinci sınıf, %37.2’si ise dördüncü sınıfta; %38.3’ü eğitim fakültelerinde, %35.2’si fen edebiyat fakültelerinde ve %26.5’i tıp fakültelerinde öğrenim gördüğünü ifade etmiştir. Birinci sınıf öğrencilerinin %61.0’ı ÇHS’yi duyduğunu belirtirken dördüncü sınıflarda bu yüzde %62.3’dür. Hem birinci hem de dördüncü sınıflar arasında fen ve edebiyat fakültesi öğrencileri ÇHS’ni diğer fakülte öğrencilerine göre daha az duymuşlardır (p<0,05). On dört yaşına kadar yaşanılan yer ile birinci sınıf öğrencilerinde ÇHS’ni duyma arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı (p=0.015) iken dördüncü sınıf öğrencilerinde bu fark anlamlı değildir (p=0.189).Sonuç: Çocuk haklarının incelenmesi, tartışılması ve öğretimi çok önem taşımaktadır. Anne, babaların ÇH konusunda eğitimi çocukların ileriki yaşamında hak kavramını benimsemesi ve uygulamasında yardımcı olacaktır. Üniversite gençliğinin kendi çocuklarına olan katkısının daha olumlu hale gelmesi yapılan eğitim programlarının etkisiyle sağlanacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk hakları, Öğrenci, Sözleşme, Üniversite

How much Does University Students Know About Child Rights?

Objective: Youth knowledge and point of view about child right must be improved after the childhood period and when moving on to professional life. The aim of this study was to see the child rights (CR) knowledge difference among students between the onset and in the university years.Material and Methods: The cross sectional study was conducted with first and fourth grade students of nine universities in Turkey. The weighted sampling technique was used and 6.038 students were reached; Analyses were performed on answers from 5.221 students. Data were collected under observation using a questionnaire consisting of; sociodemographical features, sentences related to the Convention on the Risks of the Child (CRC) and health, participation and development. SPSS 15.0 was used to analyze the data.Results: In the study, 62.8% were first and 37.2% were fourth grade; 38.3% were attending education faculties, 35.2% faculties of arts and 26.5% medical faculties. The percentage of hearing about CRC was 61.0% in the first and 62.3% in the fourth grade. A lower percentage of faculty of science and arts students had heard of CRC at both first and fourth grades (p<0.05). The place of residence until 14 years of age and hearing about CRC were significantly related at the first grade (p=0.015) but this was not significant at the fourth grade (p=0.189).conclusion: Evaluation, discussion and knowledge of CR are very important. Parent education on CRC will help children adopt and practice the notion of rights in their lives. Education programs will positively affect university students’ attitudes towards their children

Keywords:

Child rights, Student, Agreement, University,

PDF

___

Gözübüyük AŞ. Yönetim Hukuku. Güncelleştirilmiş 26. Baskı, Ankara:Turhan Kitabevi, 2008:160.
Paul M. Rights. Arch Dis Child 2007;92:720-5.
Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, 4058 Sayılı Onay Kanunu 11 Aralık 1994 gün ve 22138 Sayılı Resmi Gazete.
International Children’s Center – ICC. Çocuk haklarının erken çocukluk döneminde yaşama geçirilmesi (Genel Yorum VII – 2005). Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi’nin çocuk haklarına dair sözleşme’ye ilişkin genel yorumları (2001-2006). ICC Çocuk Hakları Serisi 3, 1-18. Ankara: ICC. http://report.tuik.gov.tr/ reports/=&report=turkiye_yasgr.yil=2008.
Akyüz E. Çocuk hukuku, çocukların hakları ve korunması. Ankara: Pegem Akademi, 2012:4.
Engle PL, Black MM, Behrman JR, Cabral dM, Gertler PJ, Kapiriri L, et al. Strategies to avoid the loss of developmental potential in more than 200 million children in the developing world. Lancet 2007;369:229–42.
eğitim hakkının kullanılmasında çalışan çocuklar sorunu ayrı
Hiroazu Y, Lawrence AJ, William RA. The effects of poverty on the mental, emotional, and behavioral health of children and youth: Implications for prevention. American Psychologist 2012;67:272- 84.
Peterson-Badali M, Abramovitch R. Children’s knowledge of the legal system: Are they competent to instruct legal counsel? Canadian Journal of Criminology 1992;34:139–60.
Poster EC. Effects of trauma and violence on children and adolescents: The theme for Mental Health Day 2003. J Child Adolesc Psychiatr Nurs 2003;16:91–2.
Freudenberg N, Ruglis J. Reframing school dropout as a public health issue. Prev Chronic Dis 2007;4:A107.
Dickinson DK, Tabors PO. Beginning literacy with language: Young children learning at home and school. Baltimore: Paul H. Brookes, 2001.
Kaya ÖS. Öğretmen Adaylarının Çocuk Haklarına İlişkin Görüşleri (Afyonkarahisar örneği). Yüksek Lisans Tez Özeti. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Anabilim Dalı.
AlBuhairan FS, Inam SS, AlEissa MA, Noor IK, Almuneef MA. Self reported awareness of child maltreatment among school professionals in Saudi Arabia: Impact of CRC ratification. Child Abuse Negl 2011;1032:1036-9.
Walsh K, Bridgstock R, Farrell A, Rassafiani M, Schweitzer R. Case, teacher and school characteristics influencing teacher’s detection and reporting of child physical abuse and neglect: Results from an Australian Survey. Child Abuse Negl 2008;32:983–93.
Millî Eğitim Bakanlığı Okul-Aile Birliği Yönetmeliği, 20 Mart 2012 Salı Resmî Gazete Sayı: 28239.
Güngör M. Eğitim Hakkı ve Sokakta Yaşayan/Çalışan Çocuklar: Mersin İli Örneği. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2009;5:28-42.
Al Eissa MA, Almuneef, MA. Child abuse and neglect in Saudi Arabia: Journey of recognition to implementation of national prevention strategies. Child Abuse Negl 2010;34:28–33.
Öztürk Ş, Şahin Ş, Mercan E. Üniversite öğrencilerinin okul öncesi eğitime ilişkin görüşleri (Ondokuz Mayıs Üniversitesi örneği). Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010;11:175-86.