Halil İbrahim YAKUT, Mehmet Fatih ORHAN, Mehmet Alper İKİZ

Çocuk yoğun bakım ünitesinde 2 yıl içinde yatan 938 olgumuzun değerlendirilmesi

Yoğun bakım ünitelerinde, genellikle birden fazla organ sisteminin tutulduğu ve multidisipliner tedavi yaklaşımlarının zorunlu olduğu kritik hastalara hizmet verilmektedir. 14 yataklı ünitemizde 2 yıl içinde izlediğimiz 938 hastamızın değerlendirilmesini amaçladık. Yatış nedenleri olan hastalık gruplarına bakıldığında ilk üçünü Solunum Sistemi (%27.9), Nörolojik sistem (%24.3) ve zehirlenmeler (%16.7) oluşturdu. Yatan hastaların ventilatörde takip edilme oranı %32.9 idi. Takip edilen çocuklarda “beyin ölümü” tanısı konma oranı %0.7 iken mortalite oranımız %15 idi. Mekanik ventilasyon uygulanan 309 hastanın %30 (95)’u öldü. Yaş ile yatış süresi arasında negatif bir korelâsyon vardı. Ventilatöre bağlanma, yatış süresini istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde uzatıyordu. Ventilatöre bağlanma, mortalite ihtimalini %30 artırıyordu. Sonuç olarak; prognozu iyi olmayan terminal hastaların yoğun bakıma devredilmesi, pediatrik yoğun bakım uzmanı yokluğu, hemşire sayılarındaki ciddi yetersizlikler, nozokomial enfeksiyonlar ve işleyişle ilgili sorun ve yaklaşım farklılıkları ülkemizde pediatrik yoğun bakım mortalitesini artırmaktadır.

Evaluation of 938 inpatients for 2 years in pediatric intensive care unit

Intensive Care Units cater to patients with multiorgan failures, most of which are life-threatening and need multidisciplinary, constant, close monitoring and support from specialist equipment and medication in order to maintain normal bodily functions. We are aimed to evaluate 938 inpatients in our 14 bed Intensive Care Unit in 2 years period. When the reasons of hospitalizations are examined we found that respiratory system diseases (27.9%), neurological system diseases (24.3%) and intoxication (16.7%) were the first three reasons. Mechanicalventilatorusage of the patients were 32.9%. On the contrary, 0.7% of our patients have been diagnosed as brain death; our mortality rate has been 15%. 30% (95) of the mechanically ventilated patients died. There is a negative correlation between age and duration of stay. Usage of mechanical ventilator prolonged the length of stay considerably. Usage of long-termmechanical ventilation increased the possibility of mortality of the patient 30%. As a consequence, transfer of the terminal patients requiring very intensive support and monitoringto intensive care units, lack of pediatric intensive care specialists, insufficient number of nurses, nosocomial infections and the difference between problem and approach on the treatment, increase pediatric intensive care mortality in our country.

PDF

___

1. Downes JJ. The historical evolution, current status, and prospective development of pediatric critical care. Crit Care Clin 1992;8(1):1- 22.
2. Karaböcüoğlu M. Çocuk Yoğun Bakım Esaslar ve Uygulamalar. İstanbul Tıp Yayınevi, 2008:786-95
3. Kendirli T, Derelli E, Özdemir H, İnce E. Çocuk yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilatörde izlenen hastaların retrospektif değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi 2004; 46(4):287-90.
4. Arias Y, Taylor DS, Marcin JP. Association between evening admissions and higher mortality rates in the pediatric intensive care unit. Pediatrics 2004;113(6):e530–4.
5. Khilnani P, Sarma D, Singh R, Uttam R, Rajdev S, Makkar A, et al. Demographic profile and outcome analysis of a tertiary level pediatric intensive care unit. Indian J Pediatr 2004;71(7):587-91.
6. Elward AM, Warren DK, Fraser VJ. Ventilator-associated pneumonia in pediatric intensive care unit patients: risk factors and outcomes. Pediatrics 2002;109(5):758-64.
7. Yogaraj JS, Elward AM, Fraser VJ. Rate, risk factors, and outcomes of nosocomial primary bloodstream infection in pediatric intensive care unit patients. Pediatrics 2002;110(3): 481-5.
8. Randolph AG, Gonzales CA, Cortellini L, Yeh TS. Growth of pediatric intensive care units in the United States from 1995 to 2001. J Pediatr 2004;144(6):792-8.
9. Nipshagen MD, Polderman KH, DeVictor D, Gemke RJ. Pediatric intensive care: result of a European survey. Intensive Care Med 2002;28(12):1797-803.
10. Earle M Jr, Martinez Natera O, Zaslavsky A, Quinones E, Carrillo H, Garcia Gonzalez E, et al. Outcome of pediatric intensive care at six centers in Mexico and Ecuador. Crit Care Med 1997;25(9):1462–7.
11. Jeena PM, Wesley AG, Coovadia HM. Admission patterns and outcomes in a paediatric intensive care unit in South Africa over a 25- year period (1971–1995). Intensive Care Med 1999;25(1):88-94.
12. Shann F, A Argent. Pediatric intensive care in developing countries, in Pediatric Critical Care, B.P. Fuhrman and J.J. Zimmerman, Editors. 2006, C.V. Mosby: Philadelphia.
13. Türkiye’de Çocuk Yoğun Bakım Hizmetleri 2006. Çocuk Acil Tıp ve Yoğun Bakım Derneği.
14. Aşılıoğlu N ve Kot H. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesine Yatan Olguların Değerlendirilmesi ve Sonuçları. Turkiye Klinikleri J Pediatr 2011;20(1):10-5.