SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN NİTELİKLERİNİN İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENME YÖNTEMİNE UYGUNLUĞU AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırma, Sosyal Bilgiler öğretmeni niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine uygunluğu açısından incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini Erzurum ili Yakutiye ilçesinde görev yapan 70 Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışmada, tarama modeli uygulanmıştır. Araştırmanın verilerini toplamada çalışmaya katılan öğretmenlerin cinsiyet, kıdem ve mezun olunan fakülte gibi niteliklerini belirleyen kişisel bilgi formu ve öğretmen özelliklerini belirlemeye yönelik beşli likert tipindeki 'Öğretmen Adayı Niteliklerinin İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemine Uygunluğuna İlişkin Görüş Ölçeği' (Topal, Kırbaş 2014) kullanılmıştır. Çalışma Erzurum ili Yakutiye ilçesinde görev yapan 70 Sosyal Bilgiler öğretmeni üzerinde yapılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak Ki-Kare analiz yöntemine göre test edilmiştir. Yapılan istatistik analizler sonucunda, erkek öğretmenlerin arkadaşlarına daha çok güven verdikleri, farklı kişilik özelliklerine sahip olan arkadaşlarına daha fazla değer verdikleri ve ortak çalışmalarda arkadaşlarına adil davranma bakımından bayan öğretmenlere göre daha çok duyarlı oldukları, 1-15 yıl arasında hizmete sahip olan öğretmenlerin 16 yıl ve daha fazla hizmete sahip olan öğretmenlerden yeni fikirlere daha açık olduğu, meslektaşları ile olan ilişkilerinde daha demokratik davrandığı ve grup çalışmalarındaki başarıyı ferdi başarılardan daha çok tercih ettikleri, eğitim fakültesi mezunu öğretmenlerin ortak çalışmalarda arkadaşlarıyla daha fazla ilgilendikleri ve açık iletişim kurdukları, her arkadaşının fikrine daha çok önem verdikleri, ortak çalışmayı ve işbirliğini tercih ettikleri, müşterek çalışmalarda hemfikir oldukları ortaya çıkmıştır

EVALUATION OF SOCIAL STUDIES TEACHERS QUALIFICATIONS IN TERMS OF THEIR ACCORDANCE WITH THE COOPERATIVE LEARNING METHOD

Bu araştırma, Sosyal Bilgiler öğretmeni niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine uygunluğu açısından incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini Erzurum ili Yakutiye ilçesinde görev yapan 70 Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışmada, tarama modeli uygulanmıştır. Araştırmanın verilerini toplamada çalışmaya katılan öğretmenlerin cinsiyet, kıdem ve mezun olunan fakülte gibi niteliklerini belirleyen kişisel bilgi formu ve öğretmen özelliklerini belirlemeye yönelik beşli likert tipindeki ‘Öğretmen Adayı Niteliklerinin İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemine Uygunluğuna İlişkin Görüş Ölçeği’ (Topal, Kırbaş 2014) kullanılmıştır. Çalışma Erzurum ili Yakutiye ilçesinde görev yapan 70 Sosyal Bilgiler öğretmeni üzerinde yapılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak Ki-Kare analiz yöntemine göre test edilmiştir. Yapılan istatistik analizler sonucunda, erkek öğretmenlerin arkadaşlarına daha çok güven verdikleri, farklı kişilik özelliklerine sahip olan arkadaşlarına daha fazla değer verdikleri ve ortak çalışmalarda arkadaşlarına adil davranma bakımından bayan öğretmenlere göre daha çok duyarlı oldukları, 1-15 yıl arasında hizmete sahip olan öğretmenlerin 16 yıl ve daha fazla hizmete sahip olan öğretmenlerden yeni fikirlere daha açık olduğu, meslektaşları ile olan ilişkilerinde daha demokratik davrandığı ve grup çalışmalarındaki başarıyı ferdi başarılardan daha çok tercih ettikleri, eğitim fakültesi mezunu öğretmenlerin ortak çalışmalarda arkadaşlarıyla daha fazla ilgilendikleri ve açık iletişim kurdukları, her arkadaşının fikrine daha çok önem verdikleri, ortak çalışmayı ve işbirliğini tercih ettikleri, müşterek çalışmalarda hemfikir oldukları ortaya çıkmıştır

PDF

___

AÇIKGÖZ, K. Ü. (1990). İşbirliğine dayalı öğrenme geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. Eğitim Bilimleri Birinci Kongresi, Bildiriler I, Ankara Üniversitesi Yayını,187-201.
AÇIKGÖZ, K.Ü.,(1992) İşbirlikli öğrenme: Kuram, Araştırma, Uygulama. Uğurel Matbaası, Malatya.
AÇIKGÖZ, K. Ü. (2002). Aktif Öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
AÇIKGÖZ, K. Ü. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
ARTZ, A. and C.NEWMAN. (1990). How to use cooperative learning in the mathematics class. Reston, VA National Council of Teachers of Mathematics.
BALCI, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeleri, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
BAYKARA, K. (1999). İşbirliğine Dayalı Öğrenme Teknikleri ve Denetim Odakları Üzerine Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı.
BOLLİNG, A., (1994). Using Group Journals to Improve Writing and Comprehension, Journal on Excellence in College Teaching, 5(1), 47-55.
BRUSH, D. (1997). The effcets on student achievement and attitudes when using integrated Learning system with cooperatives pairs. ETR&d, 45 (1),51-64.
BOWEN, C.W. (2000). A Quantitative Literature Review of Cooperative Learning Effects on High School and College Chemistry Achievement. Journal of Chemical Education, 77(1), 116- 119.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Anakara, Pegem A Yayıncılık.
CARPENTER, J.K., (1982). The effect of Competitive and cooperative Learning Environmets on Student Achieve mentand Attitudes in college fencing classes, Dissertation Abstrac tintertational 47, 9, 3353.
CARTWRİGHT, S. (1993)."Cooperative Leaming Can Occur in Any Kind Of Program" Young Children, January, 2-14.
DEMİREL, Ö. ve Ün, K., (1987). Eğitim Terimleri, Ankara. Şafak Matbaası.
GARDENER, B.S.,&Korth ,S.D., (1996). Using Reflection in Cooperative Learning Groups to Integrate Theory and Practice, Journal on Excellence in College Teaching, 7, 1, 17- 30
GİLLİES, R.M. (2006). Teachers' and Students' Verbal Behaviours during Cooperative and SmallGroup Learning. British Journal of Educational Psychology, 76, 271- 287.
GÖMLEKSİZ, M. (1993). Kubaşık Öğrenme Yöntemi ile Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 48s.
GÖMLEKSİZ, M. (1995). Kubaşık öğrenme teknikleri. Ç. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, Temmuz 1995.
JOHNSON, R.T., JOHNSON, D.W., & HOLUBEC, E.J. (1987). Structuring cooperative learning: Lesson plans for teachers. Edina, MN: Interaction Book Company (158.5 JOH – Instructional Material/Book).
HÂLLER, C.R., GALLAGHER, V,J., WELDON, T.L., FELDER, R.M. (2000). Dynamics Of Peer Education In Cooperative Learning Workgroups, North Carolina State University. J. Engr. Education. 89(3), p.285.
KARASAR, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
KEİG, L. & WAGGONER, M.( 1995). Peer Review of Teaching: Improving College Instruction Through Formative Assessment, Journal on Excellence in College Teaching 6, 1, 9-16.
KILIÇ, A.,G.(2004). İşbirlikli öğrenme, okuduğunu anlama, strateji kullanımı ve tutum. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
KIRBAŞ, A. (2010) İşbirlikli Öğrenme Yönteminin İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerilerini Geliştirmesine Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı.
KIRBAŞ, A. (2014) “İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemine Uygunluğu Açısından Türkçe Öğretmen Niteliklerinin Değerlendirilmesi” Jass International Journal of Social Science, Autumn, 27, p.295-306.
KLEIN, J,D;( 2000). Effects of InformalCooperative Learning and the Affiliation Motive on Achievement, Attitude and Student Interaction, Contemporary Educational Psychology, 25,332-341.
LEVINE, E. (2001). Reading Your Way to Scientific Literacy, Journal of College Science Teaching, 31, 122-125.
MATTINLY, R.M.,& VANSICKLE, R.L.,(1991). Cooperative Learning and Achievent in Social Studies jigsaw-II, Social Education, 55, 6, 392-395.
MILLIS, B. (1991). Fulfilling the Promise of the Seven Principles Through Cooperative Learning: An Action Agenda for the University Clasroom, Journal on Excellence in College Teaching; 2, 139-144.
R.E. SLAVIN, Cooperative Learning: Theory, Researchand Practice, Eaglewood Cliffs, N.J: Prentice Hall, 1990.
SCHAIBLE ,R.,& ROBINSON B.,( 1995). Collaborating Teachers as Models for Students.,Journal on Excellence in College Teaching; 6(1), 9-16.
SLAVIN, E. R.(1994). Student team learning. Published by NEA. National Education Association. Washington D.C. v22, p.91-93.
SÜNBÜL, A.M. (1996). İşbirliğine dayalı öğretim, Eğitim ve Bilim, 20 (102).
PANITZ, T., New Directions for Teaching and Learning, 1999, 18, 59.
YILDIZ, V. (1999). İşbirlikli Öğrenme ile Geleneksel Öğrenme Grupları Arasındaki Farklar. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 16–17, 155–163.