The Effects of Breeding Practices and Fertilization on Vegetation in Barren Pasture The Case of Kastamonu

The Effects of Breeding Practices and Fertilization on Vegetation in Barren Pasture The Case of Kastamonu

The research was conducted in the pasture of Alpagut village of Kastamonu center (410 25' 48.52''N, 330 55' 20.54D, altitude 851 m) located in the Western Black Sea Region of Turkey to determine the changes in pasture vegetation caused by pasture soil improvement and management practices. Fertilization was applied according to pasture soil analysis, brush clearing and alternate grazing system was applied. Pasture vegetation change was measured by modified wheeled loop method in the pre- and post-improvement periods. It was determined that breeding practices increased the proportion of legumes, other families and perennial plants and contributed to the formation of a balanced vegetation. The proportions of declining, reproductive, invasive and annual species were 11.50%, 5.10%, 46.75% and 33%, respectively, before pasture topsoil reclamation, while there was a decrease in annual species in the post-reclamation period. There was an increase in declining, reproductive and invasive species. It was found to be 26.66%, 15.39%, 55.86% and 17.00%, respectively. While Bromus sp., Sanguisorba minor, Fumana arabica, Festuca ovina species were dominant in the pasture area in the pre-improvement period, Bothriochloa ischaemum, Teucrium chamaedrys, Festuca ovina and Astragalus frickii species became dominant after the improvement. It was determined that breeding and management practices increased the area covered with vegetation from 74.00% to 98.00%, the proportion of legumes from 1% to 12%, and the pasture condition and health classification from poor-healthy to moderate-healthy category. It is recommended that the grazing plan for pasture sustainability be maintained.

___

  • Alay, F., İspirli, K., Uzun, F., Çınar, S., Aydın, İ. & Çankaya, N. (2016). Uzun süreli serbest otlatmanın doğal meralar üzerine etkileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 33(1): 116- 124.
  • Algan, D. & Aydın, İ. (2017). Üstten tohumlanan ve gübrelenen merada otların nitrat ve makro element içerikleri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 32(3): 374-382.
  • Altın, M., C. Tuna & Gür, M. (2007). Bir ıslah çalışmasının doğal mera ekosisteminin vejetasyonu üzerindeki bazı etkileri. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25–27 Haziran 2007, Erzurum.
  • Altın, M., Tuna, C. & Gür, M. (2010). Tekirdağ taban ve kıraç meralarının verim ve botanik kompozisyona gübrelemenin etkisi. Journal of Tekirdağ Agricultural Faculty, 2010 7 (2) 191-198.
  • Anonymous (2022). Bitkisel Üretim İstatistikleri. Erişim Adresi: https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p= Tarim-111, (Erişim tarihi: 20.05.2022).
  • Anonymous (2023a). Kastamonu il faaliyet raporları.
  • Anonymous (2023b). Dünya geneli şehirlerde iklim Verileri. Erişim Adresi: https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/kastamonu/kastamonu-265/ Erişim Tarihi: 10.08.2023.
  • Aydeniz, A & Brohi, A. (1993. Gübreler ve gübreleme. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, No:1, S: 127-151.
  • Aydın, İ. & Uzun, F. (2000). Effect of different improvement methods on yield and botanical composition of natural pasture in Salur Village of Ladik Town. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24(2): 301-307.
  • Bakoglu, A., Bagci, E., Erkovan, H.I., Koc, A. & Kocak, A. (2009). Seed stocks of grazed and ungrazed rangelands on Palandoken Mountains of Eastern Anatolia. Journal of Food, Agriculture and Environment, 7(3&4): 674-678.
  • Black, A. L. (1968). Nitrogen and phosphorus fertilization for production of crested grass and native grass in Northeastern Montana. Agron J., 60: 213-216.
  • Büyükburç, U. (1999). Tokat ili Çamlıbel beldesi Dereağzı meralarının ıslah olanaklarının ve otlatma üzerine bir araştırma. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım 1999, Adana, Cilt III, Çayır-Mera Yem bitkileri ve Yemeklik Tane Baklagiller, s. 1-5.
  • Çomaklı, B., M. Güven, A. Koç, Ö. Menteşe, A. Bakoğlu ve A. Bilgili. (2005). Azot, fosfor ve kükürtle gübrelemenin Ardahan meralarının verim ve tür kompozisyonuna etkisi. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül 2005 Antalya, Cilt II, 757-761.
  • Gökkuş, A., Koç, A., Çomaklı, B. (2000). Çayır-Mer’a Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yayın No: 142, Erzurum.
  • Gürel, F. & İnan, O. (2022a). Yem bitkilerinin desteklenmesi: Kastamonu ili incelemesi. Tarım, Orman ve Su Ürünleri Alanında Yeni Trendler. Kitap Bölümü. Duvar Yayınevi. 978-6325-8261-57-8 (2022/12).
  • Gürel, F. & İnan, O. (2022b). Meraların etkin yönetimi: Kastamonu ilinde mera alanlarının bazı toprak ve vejetasyon özelliklerinin incelenmesi ve öneriler. Tarım, Orman ve Su Ürünleri Alanında Yeni Trendler. Kitap Bölümü. Duvar Yayınevi. ISBN: 978-6325-8261-57-8 (2022/12).
  • Hatipoğlu, R, Avcı, M., Kılıçalp, N., Tükel, T., Kökteni K. & Çınar, S. (2001). Çukurova bölgesindeki taban bir merada fosforlu gübreleme ve farklı azot dozlarının ot verimi ve kalitesi ile botanik kompozisyona etkileri üzerinde bir araştırma, Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül 2001, Tekirdağ, Cilt III, Çayır Mera, Yem Bitkileri, s. 1-6.
  • Holechek, J.L., Pieper, R.D. & Herbel, C.H. (2010). Range management: principles and practices (6th Edition). Prentice Hall, one Lake Street, Upper Saddle River, Amsterdam.
  • İspirli, K., Alay, F., Uzun, F., Çankaya, N. (2016). Doğal meralardaki vejetasyon örtüsü ve yapısı üzerine otlatma ve topoğrayanın etkisi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi. 3(1):14-22.
  • Koç, A., Çakal, Ş. (2004). Comparison of some rangeland canopy coverage methods. International Soil Congress Natural Resource Management for Sustainable Development, 7-10 June, Erzurum, pp. 41-45.
  • Özyazıcı, M.A. & Yıldız, A. (2017). Türkiye’nin doğusunda yer alan doğal bir meranın toprak ve bitki örtüsünün beslenme dinamiği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi, 20(Özel Sayı): 109-115.
  • Sürmen, M. & Kara, E. (2022). Effects of suppressıon applıcatıons on summer asphodel (Asphodelus aestivus Brot.) densıty, botanıcal composıtıon, forage yıeld and qualıty of aegean rangelands. Turkish Journal of Field Crops, 27 (1), 61-70.
  • Sürmen, M., & Kara, E. (2018). Yield and quality characteristics of rangelands which have different slopes in Aydın ecological conditions. Derim, 35(1), 67-72.
  • Tosun, F. (1996). Türkiye’de kaba yem üretiminde çayır-mera yembitkileri yetiştiriciliğinin dünü, bugünü ve yarını. Türkiye III. Çayır-Mera ve Yem bitkileri Kong., 17-19 Haziran, S.1-4, Erzurum.
  • Uzun, F. & Ocak, N. (2019). Some vegetation characteristics of rangelands subjected to different grazing pressures with single- or multi-species of animals for a long time (A case of Zonguldak province, Türkiye). Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 34(3): 360-370.
  • Vough, L.R., A.M. Decker, A.M. & Taylor, T.H. (1995). Forage establishment and renovation. In Barnes RF., Miller DA., Nelson CJ. Forages: The Science of Grassland Agriculture. 5th ed. Ames, IA: Iowa State University Press, vol. 2, 29-43.
  • Yavuz, T. & İspirli, K. (2021). Mera Islah ve Amenajman Uygulamalarının Vejetasyon Üzerine Etkileri: Türkiye, Samsun İli Aslançayırı Köyü Merası Örneği. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 8(2): 168-176.
  • Yavuz, T., Sürmen, M. & Karadavut, U. (2022). Determination of the effects of biotic and abiotic factors on decreaser species distribution in rangeland vegetations by the poisson regression. Chapter in Advance studies in science. IKSAD Publishing, 65-86.