Amaç: Bu araştırmada; mevsimlik tarım işçilerinin iki yerleşim birimindeki yaşam, çalışma koşulları ve sağlık durumlarının niteliksel çalışma yöntemleri kullanılarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Niteliksel araştırma yöntemlerinden derinlemesine görüşme ve yerinde gözlem kullanılarak yapılan tanımlayıcı bir araştırmadır. Çalışma mevsimlik tarım işçilerinin yoğun olarak çalıştığı Çukurova bölgesinde Adana ve Mersin illeri ile mevsimlik tarım işgücünün temel kaynak illerinden biri olan Şanlıurfa ilinde işçilerin yaşadıkları ve çalıştıkları alanlarda Mart 2014-Ağustos 2014 tarihleri arasında yapılmıştır. Bu araştırma sırasında olasılıklı olmayan kartopu örneklem yöntemi kullanılmıştır. Veriler, 15 yaşından büyük ve mevsimlik tarım işçisi olarak çalışan 26 kişiyle derinlemesine görüşme yapılarak toplanmıştır.  Bulgular: Mevsimlik tarım işçileri; işveren tarafından işçi sağlığı ve güvenliği önlemleri alınmadan, sosyal güvencesiz, güvenli ulaşım imkânları ve iş garantileri olmadan çalıştırılmaktadırlar. Barınma yerleri temel altyapıdan yoksun ve korunaksız alanlardır. Mevsimlik tarım işçileri; sosyal dışlanmaya uğramakta, aşılama, doğum öncesi izlem, üreme sağlığı ve poliklinik hizmeti gibi temel sağlık hizmetlerine ulaşamamakta, yeterli ve dengeli beslenememekte,  çocukları eğitim olanaklarından yeterince faydalanamamakta ve tarım işinde çalıştırılmakta, kadın işçiler tarım işleri dışında ev yaşantısında da sömürülmektedir. Sonuç: Ulaşım, barınma, ücretlendirme, sosyal güvenlik konularında işçilerin mağduriyetinin giderilmesi için, işçilerle birlikte tarım aracıları ve işverenin görüşleri alınarak yaşamlarının iyileştirilmesine yönelik önlemler alınmalı ve bu konuda kamunun, yerel yönetimlerin mali desteği sağlanmalıdır.

Objective: In this research we aimed to determine the status of seasonal agricultural workers located in two housing units in terms of living, working and health conditions.  Methods: This is a descriptive study using qualitative methods: in-depth interviews and in situ observations. It took place in provinces of Adana and Mersin located in the Çukurova region and the Şanlıurfa province. A common feature of these provinces is their high density of seasonal agricultural workers. Our field work was performed by going to places where seasonal agricultural workers live and work. The research was conducted during the dates of March 2014 and August 2014. Snowball sampling methods was used in this research. Data were collected by interviews with 26 seasonal agricultural workers who were older than 15. Results: Seasonal agricultural workers were working without social insurance, safe transportation facilities, or guarantee of employment and without any worker’s health and safety precautions being taken by the employees. Accommodation units lacked fundamental structural and safety features. Seasonal agricultural workers were faced with social alienation and could not access the basic health services such as vaccination, antenatal follow-up, reproductive health or outpatient services. Also, their diet was unbalanced and insufficient. Children could not take the benefit sufficiently from education and were employed in agricultural work. In addition to their agricultural work, women also were exploited in their domestic life. Conclusion: Seasonal agricultural workers were in an aggrieved position concerning topics such as transportation, accommodation, wages and social insurance. To eliminate these conditions, the opinion of agricultural middlemen, seasonal agricultural workers and employees should be taken into account with the financial support of local authorities under the scope of the law.