İlke KARABAĞ, Ceyda ŞAHAN, Mehmet Erdem ALAGÜNEY, Ali Naci YILDIZ

İş ve meslek hastalıkları uzmanlarının görev, yetki, sorumlulukları ve özlük hakları konularında bu alanda çalışanların görüşleri

Amaç: Bu çalışmada Türkiye’de iş ve meslek hastalıkları uzmanlarının görev, yetki ve sorumlulukları ile özlük hakları konularında bu alanda çalışanların görüşleri alınarak yapılması gereken iyileştirmelerin tespit edilmesi ve ilgililerle paylaşılması amaçlanmıştır. Yöntem: Modifiye DELPHI tipinde bir araştırmadır. Çevrimiçi anket yoluyla Türkiye kapsamında 1.05.2021-26.07.2021 tarihleri arasında 2 tur olarak yapılmıştır. Araştırmanın evreni Türkiye’deki iş ve meslek hastalığı uzmanlık eğitimi programı eğiticileri, uzmanları ve yan dal uzmanlık öğrencileridir. Örnek seçimi yapılmamıştır. Katılım daveti evreninin tamamına e-posta aracılığıyla gönderilmiştir. Her iki turda 108 kişiye anket gönderilmiştir. Anketlere 1. ve 2. turda sırasıyla katılım sıklığı %43.5 ve %31.4’dür. Araştırmanın 1.turunda katılımcılara açık uçlu sorulardan oluşan bir anket gönderilmiş ve yanıtlar araştırmacılar tarafından tematik analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. 2. turda temalardan önermeler oluşturularak yeni anket hazırlanmış ve katılımcılara önermelere katılma durumları çevrimiçi anket yoluyla sorulmuştur. Bulgular: Bu çalışmada iş ve meslek hastalıkları uzmanlığının yeterince tanınmadığı, görev tanımlarının ve özlük haklarının net olmadığı, eğitimin standardizasyonu konusunda sorunlar olduğu, farklı uzmanlık alanlarından tercih edilmesinin avantajlarının olmasının yanında sorunlar da yaratabildiği görülmüştür. Sonuç: İş ve meslek hastalıkları uzmanlık alanında meslek hastalıkları uzmanlarının görev yetki ve sorumlulukları konusunda sözü edilen sorunların çözümü için üniversiteler, ilgili bakanlıklar ve sivil toplum kuruluşlarının ortak çalışma gereksinimi vardır.

Anahtar Kelimeler:

meslek hekimliği, iş sağlığı, uzmanlaşma, delphi çalışması

Opinions of employees on the duties, authorities, responsibilities and personal rights of occupational medicine specialists

Objective: In this study, it was aimed to determine the improvements that need to be made by taking the opinions of the employees on this field on the duties, authorities, responsibilities and personal rights of the occupational medicine specialists in Turkey and to share with the relevant people. Methods: It was a modified DELPHI study. It was carried out in 2 rounds between 1.05.2021- 26.07.2021 within the scope of Turkey through online surveys.The population of the study was occupational medicine specialization program trainers, specialists and minor specialization students in Turkey. Sample selection was not made. The invitation to participate was sent to the entire universe via e-mail.Questionnaires were sent to 108 people in both rounds.The frequency of participation in the surveys in the 1st and 2nd rounds,respectively, was 43.5% and 31.4%. In the first round of the study,a questionnaire consisting of open-ended questions was sent to the participants and the answers were evaluated by the researchers using thematic analysis method. In the second round,a new questionnaire was prepared by creating statements from the themes,and the participants were asked about their participation in the statements via an online survey. Results: In this study, it was observed that the occupational medicine specialization was not sufficiently recognized, job descriptions and personal rights were not clear, there were problems in the standardization of education, and choosing from different specialties could cause problems as well as advantages. Conclusion: There is a need for universities,relevant ministries and non-governmental organizations to cooperate together to solve the problems mentioned in the field of occupational medicine.

Keywords:

occupational medicine, occupational health, specialization, delphi study,

PDF

___

T.C. Sağlık Bakanlığı Tıpta Uzmanlık Kurulu Tıpta ve Diş Hekimliğinde Uzmanlık Dallarının Çekirdek Müfredat ve Standartları Versiyon 2.3 Dökümanları, 2017 [online].
Available at: tuk.saglik.gov.tr. Accessed September 10, 2021.
Franco G. Consensus on evidence or evidence of consensus? The evolving role and the new expertise of the occupational physician. Occup Med (Lond) 2003;53:79– 81.
Lehnert G, Wrbitzky R. Occupational health in Germany and other countries of the European Union. Int J Occup Med Environ Health 1998;11:9–18.
The Occupational Physician. In BMA [online]. Available at: www.bma.org.uk. Accessed October 10, 2021.
Delclos GL, Bright KA, Carson AI, et al. A global survey of occupational health competencies and curriculum. Int J Occup Environ Health 2005;11:185–98.
Gallagher F, Pilkington A, Wynn P, Johnson R, Moore J, Agius R. Specialist competencies in occupational medicine: appraisal of the peer-reviewed literature. Occup Med (Lond) 2007;57:342–8.
Macdonald E, Ritchie K, Murray K, Gilmour WH. Requirements for occupational medicine training in Europe: a Delphi study. Occup Environ Med 2000;57:98– 105.
Macdonald EB, Baranski B, Wilford J. Occupational medicine in Europe: scope and competencies. In WHO [online]. Available at: www.who.int/occupational_ health/publications/eurmedicine/en/. Accessed March 18, 2021.
Reetoo K, Harrington M, Macdonald EB. Competencies of Occupational Physicians: the Customer’s Perspective [online]. Available at: www.hse.gov.uk/ research/rrhtm/rr247.htm. Accessed September 14, 2021.
Charter on training of medical specialists in the EU requirements. In UEMS [online]. Available at: www.uems-occupationalmedicine.org. Accessed September 14, 2021.
Şahin AE. Eğitim araştırmalarında Delphi tekniği ve kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2001; 20(20): 215-220.
Hasson F, Keeney S, McKenna H. Research guidelines for the Delphi survey technique. J Adv Nurs 2000;32(4):1008-15.
Franco G. Need of harmonization of formative curricula for occupational physicians in Europe. Occup Med (Lond) 1997;47(7):435-6.
Block DL. The relation between occupational medicine and the community. Bull N Y Acad Med 1971; 47:1213-21.
Safety and Health at Work: A Vision for Sustainable Prevention. In ILO [online]. Available at: www.ilo.org. Accessed: September 12, 2021.
Campo G, Papale A, Baldasseroni A, et al. The surveillance of occupational diseases in Italy: the MALPROF system. Occup Med (Lond) 2015;65(8):632-7.
T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Meslek Hastalıklarının Tanımı ve Tanısı ile İlgili Süreçlerin Geliştirilmesi Çalıştayı1 9-21 Aralık 2016, Ankara
T. C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı, Onbirinci Kalkınma Planı (2019-2023) [online]. Available at: www. sbb.gov.tr. Accessed: September 12, 2021.
Berk M. Meslek Hastalığı Rehberi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü (İSGGM). Ankara: Matsa Basımevi;2011 p.14-15.
Beach J, Watt D. General practitioners and occupational health professionals. BMJ 2003;327(7410):302-3.
Benavides FG, Ramada JM, Ubalde- López M, Delclos GL, Serra C. A hospital occupational diseases unit: an experience to increase the recognition of occupational disease. Med Lav 2019;110(4):278-284.
Yıldız AN, Alaguney ME, Kurt OK, Ozlu A, Başaralı MK. Attitudes and Behaviors of Family Physicians Regarding Occupational Diseases. Arch Environ Occup Health 2018;1-8.
Beaumont D. Rehabilitation and retention in the workplace--the interaction between general practitioners and occupational health professionals: a consensus statement. Occup Med (Lond) 2003;53(4):254-5.
Beaumont DG. The interaction between general practitioners and occupational health professionals in relation to rehabilitation for work: a Delphi study. Occup Med (Lond) 2003;53(4):249-53.
Persechino B, Fontana L, Buresti G, et al. Collaboration of occupational physicians with national health system and general practitioners in Italy. Ind Health 2017;55(2):180-191.
Regulated profession- Medicina del lavoro (Italy). In Regulated professions database [online]. Available at: ec.europa.eu. Accessed October 12, 2021.
Şimşek C. IMUD bülten. Nisan-Haziran, 2019. Available at: imud.org.tr. Accessed: September 12, 2021.