Vertical chemistry of the three dynamically different regions of the Black Sea
Karadeniz üst tabaka sularında besin tuzları ve çözünmüş oksijen konsantrasyonlarının düşey dağılımları belirli yoğunluk $(\sigma_{\theta})$ yüzeylerinde özgün dağılım özellikleri göstermektedir. Eylül-1991 saha çalışmalarının sonuçlarından, bu özelliklerin büyüklük ve düşey konumlarının, siklonik bölge merkezlerinden kıyısal bölgelerde gözlenen anti-siklonik bölgelere gidildikçe bazı bölgesel farklılıklar gösterdiği; yine besin tuzlarının, siklonik döngülerde anti-siklonik döngülere oranla daima daha sığ derinliklerde fakat daha yüksek $(\sigma_{\theta})$ değerlerinde artmaya başladığı anlaşılmaltadır. Molar N/P oranları, nitraklin (nitracline) tabakası üst kesimlerinde tepe değerlerine ulaşmakta olup bu oran bazen 100'u aşabilmektedir. Sözkonusu tepe değerleri, nitraklin ve fosfoklin tabakalarının başlangıç yoğunluk yüzeyleri arasındaki 0,1 $(\sigma_{\theta})$ birimlik kaymadan kaynaklanmaktadır. Yüzey-altı tabakada gözlenen $P0_4$-minimum tabakasının siklonik bölgelerde belirgin bir şekilde gözlenmesine rağmen, bu tabaka oluşumu anti-siklon bölgelerinde azalmakta, kıyısal akıntı (Rim current) bölgesinde, anoksik tabaka üst sınırının $(\sigma_{\theta}$=16.15-16.20) gözlenen $P0_4$-maksimumundaki azalmaya paralel olarak, tamamen yok olmaktadır.
Karadeniz'in üç farklı dinamik bölgesinin düşey kimyası
In the upper layer of the Black Sea, the vertical distributions of nutrients and dissolved oxygen display very characteristic features at specific density surfaces. Moreover, data from a survey in September 1991 indicate that the positions and magnitudes of these properties show small regional differences from the core of the cyclonic gyres towards the anticyclonic eddies established in the coastal regions. The nutricline always appeared at shallower depths but at greater density surfaces within the cyclonic gyres. The molar ratios of N:P reached peak values of as much as 100 at the upper boundary of the nitracline due to a consistent shift between the onsets of the nitracline and the phosphocline. The sub¬surface phosphate minimum is a permanent feature of the cyclonic regions; however, it almost disappears in the meandering rim current, yielding lower concentrations at the depth of the deep phosphate maximum coinciding with the onset of the sulphidic waters.
