___

• Alemdağ, Ş., 1962. Türkiye’deki Kızılçam Ormanlarının Gelişimi, Hasılatı ve Amenajman Esasları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Teknik Bülten No 11, 160s, Ankara.
• Anonim, 2008. Orman Amenajman Yönetmeliği. Resmi Gazete, 05 Şubat 2008 Salı, Sayı: 26778, Ankara.
• Ata, C., 1995. Silvikültür Tekniği. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Yayın No:4/3, 453 s, Bartın.
• Avery, T.E., Burkhart, H.E., 1994. Forest Measurements. McGraw-Hill Series in Forest Resources, 408 p, New York.
• Bozkuş, F., 1988. Toros Göknarı (Abies cilicica Carr.)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri. Orman Genel Müdürlüğü Yayını, 118 s, Ankara.
• Ceylan, B., 1987. Kızılçamın Doğal Gençleştirilmesi. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, El Kitabı Serisi 2, Ankara.
• Çatal, Y., 2009. Batı Akdeniz Bölgesi Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Meşcerelerinde Artım ve Büyüme. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Isparta.
• Diker, M., 1946. Orman Amenajman Bilgisi, Yüksek Ziraat Enstitüsü Yayını, 270 s, Ankara.
• Erkan, N., 1996. Kızılçamda (Pinus brutia Ten.) Meşcere Gelişmesinin Simülasyonu. Güney Doğu Anadolu Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Teknik Bülten Seri No 1, 148 s, Elazığ.
• Eyüpoğlu, A.K., 1989. Doğu Ladinin Doğal Gençleştirilmesi. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, El Kitabı Serisi 5, Ankara.
• Genç, M., 1985. Karaçam (Pinus nigra Arnold.) Öncü Gençliklerinde Gelişme Özellikleri (Sütçüler Orman İşletme Müdürlüğü Kocaoluk Mevkii). İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Genç, M., 2004. Silvikültür Tekniği. Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No 46, 357s, Isparta.
• Genç, M., 2006. Silvikültürel Uygulamalar (Silvikültürün Temel Esasları-Orman Bakımı-Silvikültürün Tekniği-Silvikültürel Planlama), Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No.68, Isparta.
• Güner, Ş.T., Çömez, A., Genç, M., 2007a. Sarıçam-Karaçam Doğal gençleştirme Sahalarında Bazı Tespitler: Sündiken Dağları, I. Bölüm. Orman Mühendisliği Dergisi, 44 (4-5-6) 16-18, Ankara.
• Güner, Ş.T., Çömez, A., Genç, M., 2007b. Sarıçam-Karaçam Doğal gençleştirme Sahalarında Bazı Tespitler: Sündiken Dağları, II. Bölüm. Orman Mühendisliği Dergisi, 44 (7-8-9) 22-24, Ankara.
• Jogiste K. 1996. The Influence of Initial Conditions on Development of Mixed Stands of Picea abies L. Karst. and Betula pendula Rofh.&Betula pubescens Ehrh. Regeneration Problems of Mixed Satands, 45-60.
• Jones, J.R., Agrawala, N.K., 1985. Review and Comparison of Site Evaluation Methods. Training Course on Application of Electronic Data Processing in Forest Inventory. 5 March-12 April, 395-418, Dehra Dun.
• Kalıpsız, A., 1963. Türkiye’de Karaçam (Pinus nigra Arnold) Meçcerelerinin Tabii Bünyesi ve Verim Kudreti Üzerine Araştırmalar. Orman Genel Müdürlüğü Yayın No 349/8, 57s, İstanbul.
• Kenk, G.K. 1992. Silviculture of Mixed-Species Stands in Germany. The Ecology of Mixed- Species Stands of trees. Blacwell Scientific Publications, 53-64, Oxford.
• Menning, K.M. 1997. Landcape Analysis Structure, Pattern and Fire Effects in the Sierran Mixed Conifer Forest. Seventh Symposium on Systems Analysis in Forest Resources, 27-28., 28-31 May, Michigon.
• Meyer, H.A., 1953. Forest Mensuration. Penns Valley Publishers, Inc., State College, 357p, Pennslvania.
• Odabaşı, T., Çalışkan, A., Bozkuş, H.F., 2004. Silvikültür Tekniği. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No 4959/475, İstanbul.
• Oliveirea, A. M. C. 1996. Natural Regeneration on Pure and Mixed Mountain Stands in Serra Da Lousa And Serra Do Soajo., Regeneration Problems of Mixed Satands,1-20, Portugal.
• Saatçioğlu, F., 1979. Silvikültür Tekniği. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No 2490/268, İstanbul.
• Yeşil, A., 1992. Değişik Sıklık ve Bonitetteki Kızılçam Meşçerelerinin Yaşa Göre Gelişimi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 149s., İstanbul.